Βερολίνο, σ’ αγαπώ
Μπορεί να αγαπάμε την γερμανική μεγαλούπολη αλλά όσο κι αν ψάξουμε δεν μπορούμε να βρούμε κάτι από την γοητεία της σε αυτό το φιλμ.
Έντεκα σκηνοθέτες υπογράφουν δέκα ιστορίες που διαβάζονται ως ερωτικές εξομολογήσεις προς την σαγηνευτική γερμανική πρωτεύουσα.
Ενα άνισο πορτραίτο του ΒερολίνουΑποσπάσματα και μόνο που γίνονται ψηφίδες ενός άνισου (και ελάχιστα γοητευτικού) πορτρέτου του Βερολίνου, είναι το τέταρτο φιλμ που γυρίζεται στο πλαίσιο της διάσημης σειράς των αγαπημένων πόλεων μετά από το Παρίσι (η καλύτερη ταινία της σειράς), τη Νέα Υόρκη και το Ρίο.
Όπως και στη περίπτωση της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης έτσι και τώρα διαισθάνεσαι είτε ότι δεν υπάρχει επαρκής γνώση είτε ότι η αγάπη κάποιων σκηνοθετών που υπογράφουν τα σκετς του φιλμ είναι καθαρά επιδερμική αν όχι τουριστική. Από τα θετικά καρτ ποτστάλ του φιλμ κρατάμε οπωσδήποτε την τρυφερή συνάντηση του αγοριού που έχει γενέθλια με την πικραμένη τρανς και το σκετς με τον Λουκ Γουίλσον ενώ μακράν το χειρότερο όλων είναι η φεμινιστική μανία στο σκετς του πλυντηρίου όπου η κακογουστιά και η βλακεία χτυπάνε κόκκινο!
