Πρόκειται για μια παραγγελία του ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, που στηρίζει, με αυτόν τον τρόπο, την παραγωγή νέων νεοελληνικών κειμένων, αναδεικνύοντας νέες συγγραφικές φωνές, συμμετέχοντας ενεργά στον εμπλουτισμό και την εξέλιξη της νεοελληνικής δραματουργίας στη χώρα μας και ανοίγοντας νέους δρόμους στην υπόθεση νεοελληνικό έργο.
Μαμά! Το δωμάτιο των θαυμάτων: ένα έργο φόρος τιμής στη μητρότητα και το μυστήριο της ζωής. Τρεις γυναίκες. Τρεις διαφορετικές γενιές. Που τις ενώνει ένας ομφάλιος λώρος. Μια παράσταση για τη ζωή, που «συμβαίνει όταν άλλα προγραμμάτιζες εσύ», για την προσμονή, τον φόβο ή και την άρνηση της μητρότητας. Για μαμάδες που τα κατάφεραν και μαμάδες που δεν τα κατάφεραν. Για λάθη, λάθη, λάθη και χαρές. Μεγάλες χαρές. Για μαμάδες χταπόδια, που τα καταφέρνουν όλα, αν και με δύο πόδια. Για την εκ νέου γέννηση του εαυτού μέσα από τη μητρότητα. Για μητέρες που έγιναν μητέρες στη μαμά τους. Για κόρες που έγιναν οι μάνες τους. Για την απώλεια. Της μάνας. Για έναν κόσμο χωρίς τη μαμά. Για μήτρες-δώρα. Και για μήτρες-φυλακές. Για αυτόν τον ομφάλιο λώρο που δένει, ξεδένει, κόβεται, γίνεται καλώδιο υπολογιστή, τηλεφώνου ή οξυγόνου. Για αυτόν τον ομφάλιο λώρο που μοιραζόμαστε όλοι/όλες. Γιατί, εάν κάτι μας συνδέει, είναι ότι όλοι/όλες κάποια στιγμή πρωταγωνιστήσαμε σε μια γέννα. Μαμά! Το δωμάτιο των θαυμάτων: εν τέλει ένα έργο για τη γραμμή της ζωής: «Σε συνεχίζω, περπατάω στη γραμμή που άφησες μισή, σε συνεχίζω ναι, εγώ – εσύ…».
