Ντάμπο (μεταγλωττισμένη)
Ο Τιμ Μπάρτον τα καταφέρνει μια χαρά να εντάξει στο δικό του – ιδιαίτερα σκοτεινό και μελαγχολικό- κινηματογραφικό σύμπαν την ιστορία του μικρού ελέφαντα με τα μεγάλα αυτιά.
Το καλοκαίρι του 1919 στο τσίρκο των αδελφών Μέντιτσι που περιοδεύει την Αμερική, δύο γεγονότα έρχονται να ταράξουν την καθημερινότητα. Η επιστροφή του αστέρα ακροβάτη από τον πόλεμο και η γέννηση ενός μικρού ελέφαντα. Το σοκ όμως των μελών του τσίρκου όταν αντικρίζουν και τους δύο είναι μεγάλο: ο μεν Χολτ Φάριερ έχει χάσει το ένα χέρι του στον πόλεμο, ο δε νεογέννητος ελέφαντας έχει δύο τεράστια αυτιά που σκεπάζουν ολόκληρο το σώμα του!
Η επιστροφή του Τιμ ΜπάρτονΤο ζωντάνεμα του εμβληματικού animation μύθου της Ντίσνεϊ έχει την τύχη να ανατεθεί στον Μπάρτον που είναι ειδικός στις ιστορίες των απόκληρων και διαφορετικών αντιηρώων.
Όπως ακριβώς κι ο «Ψαλιδοχέρης» (ένα απλό παράδειγμα) ήταν αρχικά το φρικιό που τρόμαζε τους γύρω του έτσι κι ο «Ντάμπο» προκαλεί διαδοχικά τον φόβο, τον χλευασμό και τον οίκτο πριν καταφέρει στο τέλος να κάνει το ελάττωμα του προτέρημα και σκορπίσει δέος στους θεατές που μαζεύονται μαζικά για να τον δουν.
Η λογική του θεάματος και των μηχανισμών της σόου μπιζ είναι η ραχοκοκαλιά του φιλμ που βάζει σε δεύτερο πλάνο την ιστορία του μικρού Ντάμπο. Ο Μπάρτον μιλάει κυρίως για την κρίση των αξιών, το τέλος του ρομαντισμού και την έλευση της κόσμου που ζει και αναπνέει μόνο για το χρώμα του χρήματος.
Η ταινία είναι πιο σκληρή και συγκινητική από ότι περιμέναμε αλλά αυτό δεν εμποδίζει τον Μπάρτον να φτιάξει ένα ακόμη φαντασμαγορικό σουρεαλιστικό παραμύθι χωρίς να κάνει καμιά υποχώρηση από τις σκοτεινές…αρχές του.
Απόδειξη η αιχμηρή ματιά του πάνω στον καπιταλισμό και τις ανθρωποφάγες τακτικές του από την οποία δεν ξεφεύγει ούτε το αφεντικό του. Η Dreamland του αδίστακτου Μάικλ Κίτον είναι κομμένη και ραμμένη πάνω στα μέτρα της… Disneyland!