Mortgage στο Σύγχρονο θέατρο

H Mortgage είναι μια ανισόρροπη, δολοφονική διευθύντρια σκηνής. Έχει ψηφιστεί από τους συμμαθητές της ως «η πιο βαρετή γυναίκα του κόσμου». Η Mortgage έχει κάψει και το τελευταίο θέατρο πάνω στη γη. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα σωστά.
Εμπνευσμένο από το κάλεσμα του Antonin Artaud για ένα Θέατρο της Σκληρότητας, με στόχο να βγάλει τους θεατές από την υπαρξιακή τους αδράνεια, αυτή η παράσταση είναι μια devised φαρσοκωμωδία τρόμου – συνδυάζοντας το ξεχωριστό θεατρικό στυλ σωματικού θεάτρου και την ιδιαίτερη αισθητική – σήμα κατατεθέν του David Glass – με τον γκροτέσκο και τραγικό κόσμο του «Καθαρτηρίου» του Νταντέ.
Μέσα από τα κωμικά «LAZZΙ» της κομέντια ντελ άρτε, σκετσάκια που δανείζονται στοιχεία από το βαριετέ και την επιθεώρηση, χορογραφημένη κίνηση αλλά και ένα βαθιά ποιητικά κείμενο, η παράσταση «Mortgage» διερευνά την αποσύνθεση ενός θεατρικού σύμπαντος όπου τεχνικές και είδη θεάτρου συλλέγονται από τον σκουπιδότοπο της θεατρικής ιστορίας και αναμιγνύονται για να διασκεδάσουν και να προκαλέσουν.

Η παράσταση αφορά τη καταστροφή μιας νεαρής γυναίκας – της Mortgage – μέσα σε ένα άσυλο, από «γιατρούς» των οποίων η θεραπεία μοιάζει πιο πολύ με μια πράξη σκληρής και ανόητης αγριότητας.
Ως εκ τούτου, το έργο χλευάζει και αποσταθεροποιεί την αντίληψη πως το κατεστημένο βασίζεται σε ένα ευφυές σύστημα φροντίδας και προόδου.
Όλοι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν προέρχονται από τον ίδιο χώρο του σωματικού θεάτρου και μοιράζονται με τον σκηνοθέτη David Glass την ίδια προκλητική και παιγνιώδη διάθεση.
Η διαδικασία γραφής και ανάπτυξης του έργου χρειάστηκε τρία χρόνια, δουλεύτηκε σε τέσσερις διαφορετικές χώρες και είχε ως στόχο να ωθήσει τους ηθοποιούς σε μια υπέρβαση και σε μια κατάσταση δαιμονισμένης έκσταση ώστε να εξερευνήσουν τις αρχές του Artaud αλλά να πάνε και πέρα από αυτές.

Το μανιφέστο του Artaud για το Θέατρο της Σκληρότητας – στο ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥ – είναι μια επίκληση στο Ιερό Θέατρο του Πίτερ Μπρουκ που επιδιώκει να ξαναβρεί την τελετουργική και πνευματική διάσταση της δραματικής τέχνης και προσφέρει μία ολοκληρωμένη κάθαρση στο κοινό, ειρωνικά μέσα από μεταφορές πόνου και αρρώστιας.
Με στοιχεία και ρυθμούς από τον μπαλινέζικο χορό, που θέλει τους χορευτές σε μια κατάσταση έκστασης, o Artaud οραματιζόταν ένα θέατρο που θα άγγιζε κατευθείαν το υποσυνείδητο των θεατών, θα τους φόβιζε, θα τους σόκαρε και ως εκ τούτου θα τους οδηγούσε σε μία βαθύτερη κατανόηση της ύπαρξης τους.

Ήταν ο ύστατος επαναστάτης ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη αστική τάξη του καταναλωτικού καπιταλισμού. Ο Artaud επεδίωκε να τρομοκρατήσει και να “ξεσκίσει” τις δομές της αγαπημένης του τέχνης, ώστε να την επαναπροσδιορίσει από την αρχή, πιο αγνή, πιο δυνατή – μέσα από τις στάχτες της.
Παρόλο που το μανιφέστο του είναι πιο πολύ ποίηση παρά πρακτική, πιο πολύ όνειρο παρά θεωρία, οι βίαιες επιθυμίες του Artaud συμπίπτουν με το όραμα του David Glass για ένα κόσμο που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού ως αποτέλεσμα της κατάχρησης και της κακοδιαχείρισης από πλευράς θεσμών.
Το «Καθαρτήριο» θα μπορούσε και να αντικατασταθεί με το «κοινωνικοπολιτικό σύστημα» την πολιτική εξουσία, την οικονομία, το εκπαιδευτικό σύστημα, την ιατρική περίθαλψη και την κοινωνική πρόνοια.

Τελικά, η βία και το γκροτέσκο της παράστασης παραδόξως ευελπιστούν να εμπνεύσουν την αναζήτηση για νέα ελπίδα και ταυτόχρονα μέσα από την αρτιότητά της – ελπίζουμε – να αναδειχθεί μια ανομολόγητη τρυφερότητα.
Ελπίζουμε η παράσταση αυτή να σας κάνει να γελάσετε, να κλάψετε, να αναστατωθείτε, να σας αφυπνίσει και να σας κάνει να δείτε ξεκάθαρα την τρέλα του κόσμου εν έτει 2019.
Για αυτή τη φάση δημιουργίας της παράστασης η ομάδα έλαβε επιχορηγήσεις από την ευρωπαϊκή ένωση και το Νορβηγικό συμβούλιο τεχνών.
Αυτό τον καιρό σχεδιάζεται μια ευρωπαϊκή περιοδεία για το 2020 με κύριο άξονα το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη. Πιστεύουμε ότι είναι ένα βαθιά ευρωπαϊκό έργο.

Μια συνεργασία των Created a Monster και του David Glass Ensemble.
Αυτό το project είναι το δεύτερο της σειράς «Θεία Κωμωδία» του David Glass.
Η «Θεία Κωμωδία» δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε στο Trinity Laban και από εκεί μεταπήδησε στο Soho Theater. Μέσα απ’ τη διαδικασία αυτή ξεπήδησε ο χαρακτήρας της Mortgage.
Στη συνέχεια η παράσταση “Mortgage” συμμετείχε σε δημιουργικές διαδικασίες των Arts Council England, Arts Council Norway, Collettivo Teatro, Siena, Theatre Delicatessen, Broadgate, The Bikeshed, Exeter, The Pleasance, Islington, HeadFirst and Omnibus Theatre, Clapham.

Ο σκηνοθέτης David Glass υπήρξε μαθητής των Jacques Lecoq, Jerzy Grotowski, Augusto Boal, Mike Alfreds και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους του θεάτρου. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος σε 70 και πλέον χώρες. Η μέθοδός του, “Δημιουργική Πρακτική”, βρίσκεται στον πυρήνα του Devising, και σαν τέτοια έχει κατοχυρωθεί στα Ηνωμένα Έθνη, έχει την έγκριση από το υπουργείο της Κίνας και ακολουθείται από πολλές σχολές δραματικής τέχνης και θεατρικές ομάδες παγκοσμίως. Ο David Glass είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη και ένας από τους αντιπροσώπους του Physical Theatre Movement, που έχει επηρεάσει καλλιτέχνες όπως ο Simon McBurney, Mike Alfreds, Amit Lahav, Liam Steele, Kathryn Hunter, DV 8 και Tom Morris.
Ο David Glass πριν δημιουργήσει το 1990 το David Glass Ensemble είχε ήδη εργαστεί ως σόλο περφόρμερ, κάνοντας παραστάσεις σε περισσότερες από σαράντα χώρες και κερδίζοντας βραβεία μεταξύ των οποίων και το TMA βραβείο σκηνοθεσίας για την διασκευή του Gormenghast.

«Ο David Glass είναι ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς δασκάλους»
Mike Alfreds, Διευθυντής Θεάτρου
(RCS, National Theatre, The Globe, Ιδρυτής του Shared Experience)

«Ο David είναι ένας από τους καλύτερους δασκάλους και καλλιτέχνες της γενιάς μας, που ποτέ δε φοβήθηκε να εξετάσει την αλήθεια σε όλες τις εκφάνσεις της, είτε είναι όμορφες, είτε άσχημες».
Amit Lahav
(Gecko Theatre)