Οι Madrugada στην Αθήνα, μια σχέση αγάπης με το ελληνικό κοινό

“Η μουσική μας έχει φτιαχτεί για να παίζεται ζωντανά. Ειδικά το πρώτο μας άλμπουμ, Industrial Silence, κι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να ανακαλύψει κανείς τη μουσική μας. Να μας ακούσει να παίζουμε ζωντανά” – Madrugada –

Και πράγματι, τις ωραίες μπάντες τις απολαμβάνεις περισσότερο πάντα στο live. Εκεί που μπορούν να αφεθούν ελεύθερες, πέρα από στουντιακούς περιορισμούς και να δείξουν όλη τους τη μαεστρία. Κι αν είναι σε μεγάλα κέφια και τους εμπνέει το κοινό, όπως μάλλον συνέβη τόσο στην περίπτωση της συναυλίας των Madrugada στη Θεσσαλονίκη (5 Απριλίου), όσο και στης Αθήνας (7 Απριλίου), τότε μιλάμε για πολύ δυνατές στιγμές.

Κι είχε πολλές τέτοιες το live που παρουσίασαν οι Madrugada στην Αθήνα. Με προσωπική αγαπημένη, την ερμηνεία του Strange Color Blue από το Industrial Silence, με τον υπέροχο Sivert Hoyem να αφήνει την κιθάρα και να στρέφει έναν δυνατό φακό σε κάθε κατεύθυνση προς το κοινό που τον συνόδευε χειροκροτώντας ρυθμικά, κι η δυνατή, πεντακάθαρη φωνή του να γεμίζει το χώρο, επαναλαμβάνοντας: “This is how we do it“.

Είναι αλήθεια πως το ελληνικό κοινό τους αγαπά ιδιαίτερα, άλλωστε μας έχουν επισκεφθεί πολλές φορές πριν τη διάλυσή τους το 2008, αλλά και μετέπειτα ο ίδιος ο Hoyem ως solo act πλέον. “Οι Madrugada με την Ελλάδα έχουν μια μακροχρόνια σχέση αγάπης”, είπε ο ίδιος κατά τη διάρκεια της συναυλίας, “μας φέρεστε πάντα πολύ καλά, μας στηρίζετε από την αρχή, ακόμη και το δεύτερο, δύσκολο άλμπουμ μας, ‘The Nightly Disease’ το στηρίξατε”. Αγάπη που φάνηκε και στο πόσο γρήγορα εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια για την Αθήνα, με αποτέλεσμα να προστεθεί και δεύτερη ημερομηνία (8 Απριλίου), ενώ στη Θεσσαλονίκη άλλαξε δυο φορές ο χώρος διεξαγωγής, ώστε να χωρέσει το κοινό που ήθελε να τους δει.

Για την περίοδο του ξεκινήματος της μπάντας στις αρχές προς τα μέσα της δεκαετίας του ’90, είπαν πως “μέχρι τότε δεν γράφαμε καλή μουσική, μιμούμασταν κυρίως άλλες μπάντες”, αλλά στη συνέχεια βρήκαν τον ήχο τους με τον πρώτο τους δίσκο, στα 20 χρόνια του οποίου είναι αφιερωμένη η μεγάλη ευρωπαϊκή τους περιοδεία, Industrial Silence Tour. “Ήμασταν τέσσερα αγόρια σε ένα δωμάτιο, νύχτα, παίζαμε μουσική, κι από τα παράθυρα βλέπαμε το Όσλο. Αυτό είναι το Industrial Silence. Εμείς, που παίζουμε τη μουσική μας στην πόλη”, είπε ο Hoyem για την περίοδο προετοιμασίας του πρώτου και πιο ρομαντικού τους άλμπουμ, όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε.

Για την απόφασή τους να επανενωθούν, μετά από 10 περίπου χρόνια, οι ίδιοι έχουν πει σε συνεντεύξεις τους πως τους είχε λείψει να παίζουν μαζί και η επέτειος των 20 χρόνων του Industrial Silence ήταν μια καλή αφορμή για να επιστρέψουν. Έτσι, τα τρία από τα αρχικά τέσσερα μέλη της μπάντας, ο Sivert Høyem, o Frode Jacobsen και o Jon Lauvland Pettersen, ήταν παρόντες, μαζί με τους νεότερους συνεργάτες τους Cato «Salsa» Thomassen στις κιθάρες και Christer Knutsen στα πλήκτρα. Θυμίζουμε άλλωστε πως ο κιθαρίστας των Madrugada, Robert Burås, πέθανε ξαφνικά στα 31 του το 2007, ενώ λίγο μετά η μπάντα διαλύθηκε. Πόσο εύκολο είναι, άλλωστε, να συνεχίσεις, όταν έχει φύγει ο φίλος σου, ο συνεργάτης σου κι ένας μουσικός με χαρακτηριστικό ήχο στο παίξιμό του;

Κανείς δεν πρέπει να έμεινε με παράπονο από αυτή τη συναυλία που κράτησε 2 γεμάτες ώρες, συμπεριλαμβανομένου του encore κατά το οποίο είπαν πολύ περισσότερα κομμάτια από όσα συνηθίζεται. Είχες την αίσθηση πως δεν ήθελαν κι εκείνοι να τελειώσει.

Αποχαιρετώντας μας, αφιέρωσαν το τελευταίο κομμάτι “στον καλό μας φίλο, Νίκο Τριανταφυλλίδη”, που τόσες φορές τους είχε φιλοξενήσει στο Gagarin. Με ένα νεύμα του χεριού του, ο Hoyem έκανε πως χαιρετά τον παλιό του φίλο που δε ζει πια. Και με αυτή τη συγκινητική στιγμή, μας άφησαν.

Οι Madrugada στην Αθήνα | Sivert Hoyem | 7 Απριλίου 2019 | Photo: Knut Åserud