Σκηνές από ένα γάμο, του Μπέργκμαν στο Σημείο
Η σκιαγράφηση μιας πολύπλευρης σχέσης στο εσωτερικό του γάμου μέσα από το πρίσμα του εαυτού και της αγάπης, όπως αποδίδεται από το Νίκο Διαμαντή
Η ιστορία ενός γάμου είναι η ιστορία της ανθρώπινης ανάγκης για αγάπη, μια ανάγκη που μπορεί να κρατήσει δέσμιους τους ανθρώπους παρά τις αντιξοότητες, τις αντιφάσεις, και τις δυσκολίες που προκύπτουν. Για μια τέτοια ακριβώς ιστορία μιλάνε οι «Σκηνές από ένα γάμο», το παγκοσμίου φήμης έργο του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν που θα παρουσιαστεί αυτό το Μάιο στο θέατρο Σημείο, σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή.
Λίγα λόγια για το έργοΟ Γιόχαν και η Μαριάν είναι δυο υπάρξεις επίμονες, δυσπροσάρμοστες αλλά ταυτόχρονα εμμονικές, αδυνατούν να αλλάξουν τον εαυτό τους, απελπίζονται όταν διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να καταστούν αυτό που φαντάζονται, και αργούν να αντιληφθούν ότι αυτό που τους κρατά άρρηκτα συνδεδεμένους είναι η ίδια αυτή η δίψα για αγάπη. Έτσι, οι ζωές τους υφαίνονται μαζί και γίνονται αλληλένδετες, ακόμα και όταν οι δυο τους έχουν πάψει να είναι ζευγάρι, αποτελώντας έτσι μια ιστορία για την αντοχή της αγάπης, ακόμα και όταν αυτή δε μπορεί να διακριθεί στο προσκήνιο.
Ο Νίκος Διαμαντής παρουσιάζει τις διακυμάνσεις του βίου της Μαριάν και του Γιόχαν, με τη διαφάνεια και την ευφυΐα που πετυχαίνουν ακριβώς στην αιχμή τους.Ο τρόπος με τον οποίον εκφράζονται τα συναισθήματα του ζευγαριού, θετικά ή αρνητικά, αποκαλύπτεται να παρουσιάζουν όλα την ανάγκη του ανθρώπου να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Εξωτερικά, η εξέλιξη της σχέσης του Γιόχαν και της Μαριάν μπορεί να φαίνεται χρονικά γραμμική, σταθερή, και συνεχής ως προς την πορεία της. Στο εσωτερικό της όμως συντελείται μια σειρά από ταραχώδη σκαμπανεβάσματα, οπισθοδρομήσεις της μνήμης, και θολά όρια μεταξύ αλήθειας και ψεύδους. Η αγάπη τους διαρκεί, ενώ παράλληλα μεταμορφώνεται,διαγράφει κύκλους που διαρκώς χάνουν και ξανασυναντούν την τρυφερότητα, τη γοητεία, τη σεξουαλικότητα, τη φροντίδα. Έτσι, αν και επιφανειακά μπορεί οι «Σκηνές από ένα γάμο» να μοιάζουν να έχουν μια δυσμενή για το ζευγάρι κατάληξη, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ωδή στην ανθεκτικότητα της αγάπης παρά τα προβλήματα που ανέφικτα εμφανίζονται στο διάβα της.