Οι πρώτες φωτογραφίες από τον “Κύκλο του Έρωτα” στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Ο κύκλος του έρωτα του Άρθουρ Σνίτσλερ ξεκινά στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου.
H υπόθεση του έργου
Ο Κύκλος του Έρωτα έχει σαν κεντρική υπόθεση τις αλλεπάλληλες ερωτικές συνευρέσεις μεταξύ προσώπων όλων των κοινωνικών τάξεων. Δέκα ζευγάρια στη Βιέννη, παλεύουν με τα όρια που θέτουν η κοινωνική θέση, ο πλούτος και η ερωτική και συζυγική πίστη. Όλα ξεκινούν από μια φτωχή πόρνη και καταλήγουν πάλι σ’ αυτήν. Κάθε διαδοχική σκηνή παίρνει ένα δραματικό πρόσωπο από την προηγούμενη και το εισάγει στην επόμενη εικόνα. Μέχρι το τέλος του παιχνιδιού, όλοι οι χαρακτήρες είναι ασαφώς συνδεδεμένοι μεταξύ τους.
Η αιώνια εναλλαγή συντρόφων, είτε αποτυπώνει τη σεξουαλική υποκρισία της Βιέννης του 19ου αι. είτε την ασέξουαλ εξάπλωση στο εδώ και το τώρα. Το σεξ ή το «α-σεξ»είναι το βρώμικο μυστικό. Σήμερα δεν σοκάρει η ερωτική επιθυμία αλλά η έλλειψή της.
Οι δομές μιας ολόκληρης κοινωνίας που «εκπορνεύεται», ναρκισσεύεται, ερωτοτροπεί, κομπάζει και ηθικολογεί ακτινογραφώντας τη «νόσο»της μέσα από το πρίσμα της ερωτικής επιθυμίας. Πέρα από το χιούμορ όμως και την φαινομενική ηδονοβλεπτική ελαφράδα που πρωτοδιαβάζει κανείς στο έργο, το επόμενο επίπεδο είναι πιο αγωνιώδες. Πόσο είναι δυνατόν να υπάρξει «πραγματική ικανοποίηση» μέσα από τον έλεγχο και την υποταγή; Μπορεί η κοινωνική υποκρισία των δυτικών κοινωνιών να αντέξει την ηδονή ως ένα μη εμπορεύσιμο και ανταλλάξιμο σε όλα τα επίπεδα προϊόν; Μπορεί ο άνθρωπος να αναλάβει το τίμημα της ικανοποίησής του ως προϊόν ελευθερίας και ευθύνης ή είναι η ερωτική συμπεριφορά ένα παιχνίδι ρόλων που κρατάει όσο μια πρόσκαιρη μέθη;
Ένα κείμενο φροϋδικής λογικής«Μοιάζει μ’ ένα απλό γαϊτανάκι αλλά είναι ένα εξαιρετικά πυκνό, φροϋδικής λογικής, κείμενο που αποκαλύπτει πως κινείται ο κόσμος γιατί όλοι μας φροντίζουμε να υποδυόμαστε ρόλους ακόμα και στον έρωτα. Είναι σχεδόν πιραντελικό το διακύβευμα του έργου» παρατηρεί ο σκηνοθέτης της παράστασης Θωμάς Μοσχόπουλος.