Streaming non stop – το νέο πρόσωπο της μουσικής

Καλλιτέχνες, labels και publishers αρχίζουν να ξαναπαίρνουν τα πάνω τους καθώς γιγαντώνονται τα streaming –και οι πλατφόρμες τους μέσα από τις οποίες ακούς μουσική (spotify, apple, tidal, bandcamp…). O κόσμος κάνει εγγραφή και πληρώνει τις συνδορμές του μαζικά, όσο ποτέ άλλοτε.

Αυτά λέει η έρευνα που δημοσίευσε πριν από λίγες μέρες το Vulture (αναλυτικά εδώ) – και κάνει και πρόβλεψη. Ότι τα έσοδα από τη μουσική θα διπλασιαστούν και ακόμη πιο πολύ, θα φτάσουν περί τα 131 δις. δολάρια μέχρι το 2030. Κρατείστε το αυτό, έτσι σαν κάτι στον αέρα –γιατί αφ’ ενός δεν ξέρουμε πόσα από αυτά τα «έσοδα» θα πάνε τελικά στους καλλιτέχνες και πόσο θα έχει αλλάξει συνολικά το τοπίο στο χώρο της μουσικής… Αυτό που αλλάζει κάθε μέρα.

Η αλήθεια είναι πως οι πλατφόρμες –τα streaming – δουλεύουν πολύ. Ακούμε όλοι τα πάντα, από τη στιγμή που κυκλοφορούν. Tα πιο περίεργα, τα πιο απομακρυσμένα, τα πιο απίθανα. Οπότε (ερώτηση) γιατί «ακούγονται» συνεχώς τα ίδια και τα ίδια και γιατί οι διάσημοι καλλιτέχνες γίνονται ακόμη διάσημοι ενώ άλλοι, ικανοί πλην μικροί, χάνονται στο ρέμα; Γιατί… ποιος ψάχνει; Και ποιος έχει χρόνο να κολυμπήσει στην πλημμύρα των νέων κυκλοφοριών; Όταν τα βίντεο του YouTube δεν προλαβαίνουν να φτάσουν καν ως τη μέση. Όταν η ανυπόμονη νέα γενιά περνάει χωρίς «χάσιμο χρόνου» στο επόμενο. Όταν όλα τρέχουν. Και ο ίδιος ο καλλιτέχνης ανάσα δεν παίρνει.

Έτσι αντί να ετοιμάσει το άλμπουμ του (το άλμπουμ παύει να είναι το κυρίαρχο ‘μέσο’ επικοινωνίας του μουσικού με το κοινό) κυκλοφορεί Ep- τέσσερα, πέντε τραγούδια- ή και ένα μόνο νέο κομμάτι. Αρκεί να δώσει τη φρεσκάδα που χρειάζεται ώστε να βγει ο καλλιτέχνης ανανεωμένος σε συναυλίες.

Όχι μία, πολλές. Συναυλίες και φεστιβάλ. Όσα φεστιβάλ χωράει ο νους. Ακόμη και αν δεν βρεθείς εκεί, θα τα δεις στην οθόνη σου. Ο αριθμός όσων ακούνε μουσική στο Smartphone αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Παντού. Και αυτό σημαίνει (επιστρέφω στην έρευνα) ότι οι πλατφόρμες ‘οπου ρέει μουσική / streaming/ θα γίνονται όλο και πιο μεγάλες, πιο επιδραστικές και πιο απαραίτητες. Γιατί – το ξαναλέμε-έχει σημασία να μπορείς να ακούς τα πάντα, όποτε θέλεις. Και να φανταστείς ότι οι εποχές που πηγαίναμε στο δισκάδικο και ρωτούσαμε αν είχε έρθει ο δίσκος που θέλαμε, δεν έχουν χαθεί στο άπειρο πριν. Ή μήπως έχουν;

Αλλάζουν τα πράγματα. Όλως αιφνιδίως και χωρίς προειδοποίηση η Beyonce κυκλοφορεί το καινούργιο της άλμπουμ ή κάνει δώρο στους φαν που stream-άρουν (όλοι πια stream-άρουν) την εμφάνισή της πέρσι στο Coachella. Μαζί με παρασκήνια, πρόβες και άλλα πολλά. Χωρίς προ-αναγγελίες και τυμπανοκρουσίες η Madonna ρίχνει στα νερά καινούργιο τραγούδι (το Madellin, με δροσερή λάτιν γεύση) -και έπεται άλμπουμ. ‘Αμεσα και επικοινωνιακά- μέσω twitter- ο Mick Jagger ευχαριστεί τους φαν για το ενδιαφέρον τους σχετικά με το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε. Όλα καλά. Και όλα παίζουν.

Οι Vampire Weekend, απ’ την άλλη, που δεν είχαν βγάλει καινούργιο άλμπουμ από 2013 (ισοδυναμεί με μικρή αιωνιότητα στην σύχροχνη μουσική σκηνή) κυκλοφορούσαν απ’ την αρχη του χρόνου, δυο δυο κομμάτια κάθε εβδομάδα ώσπου έδωσαν –προχτες- και το άλμπουμ ολόκληρο, το Father Of The Bride. Με επιτυχία.

Που τα παρακολουθείς όλα αυτά; Τα μουσικά blogs κρατάνε τον σφιγμό. Τα ενημερωμένα site επίσης. Το ίδιο και τα ραδιόφωνα, ιντερνετικά και τα καλά στα fm. Χρειάζεται ψάξιμο, σκάψιμο, digging και επιμονή. Στις νέες τάσεις και τις υπόγειες διαδρομές.

Από τη μία η vintage σχολή της old school δημιουργίας. Ακμαία και δημιουργική. Το καινούργιο άλμπουμ του Eli Paperboy Reed, ‘99 Cent Dreams” θα μπορούσε να είχε βγει κάπου εκεί στα 60ς και 70ς… Φέτος το καλοκαίρι θα ξαναστηνόταν –επετειακά στα 50 του χρόνια- το Woodstock (αν είχαν φροντίσει οι διοργανωτές να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα). Déjà vu. Ή δες το, σήμερα … Κορεάτικα. Το φαινόμενο K-pop κατέκτησε (κατά κει πήγαινε, δηλαδή, τα τελευταία χρόνια) την Αμερική και οι BTS – η boyband από την Νότια Κορέα- σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Στην Αμερική.

Την ίδια στιγμή, ακριβώς την ίδια, τρέχουν με γκάζι –σε πλατφόρμες, blogs, ραδιόφωνα,on line και όχι μόνο- μουσικές από όλα τα είδη και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο που προτείνουν καινούργια πράγματα, φρέσκους ήχους, δυναμικά σχήματα.

Η jazz και η neo-soul ακούγονται συναρπαστικά, το hip hop είναι πια ένα ευρύ πεδίο γεμάτο ιδέες, η electro- folk δημιουργεί με πολλά χρώματα, το βρετανικό r’n’b ξαναγεννιέται, ακόμη και το κουρασμένο ροκ δείχνει σημεία ζωής- ενώ το ανακάτεμα των τάσεων κάνει τη στιγμή να έχει πραγματικά ενδιαφέρον.

Εδώ, στην Ελλάδα ‘σκάνε’ μύτη εξαιρετικές δουλειές. (Blend Mishkin & Roots Evolution , Prins Obi, Tαφ Λάθος, Γιαν Βαν, Supersan, Τρύφων Λάζος και άλλα πολλά) Όλα αυτά πραγματικά κάτω από τη μύτη μας –και άλλο τόσο μακριά.