Η Άντζελα Μπρούσκου και η Παρθενόπη Μπουζούρη αναμετρούνται για τρίτη φορά με κείμενο της Sarah Kane, αυτή τη φορά σε σκηνοθεσία του ανερχόμενου Χρήστου Τζιούκαλια. Μαζί τους επί σκηνής η Φελίς Τόπη και ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης.
Πρόκειται για ένα παραληρηματικό κείμενο, έναν μονόλογο για τέσσερις φωνές, για τέσσερα πρόσωπα: δύο άντρες και δύο γυναίκες που συναντιούνται σε έναν απροσδιόριστο χώρο. Τέσσερις απομονωμένοι κόσμοι που ενώνονται επί σκηνής μέσα στο πλαίσιο μιας ανάμνησης. Στόχος τους είναι μια άμεση εμπλοκή με τον απέναντι: να αποκαλύψουν τα βαθύτερά τους συναισθήματα, να ξορκίσουν τους δαίμονές τους, να ξεπεράσουν την ενοχή τους και να οδηγηθούν σταδιακά από το σκοτάδι στο φως. Αυτό είναι το παράξενο σύμπαν του Λαχταρώ. Ακραίο, επικίνδυνο, γεμάτο σκιές. Οι ήρωες του έργου αποζητούν απελπισμένα τον έρωτα, γνωρίζουν όμως καλά ότι για να αποκτήσουν την ευτυχία πρέπει να ρισκάρουν τον ολοκληρωτικό ψυχικό, ίσως και σωματικό τους, αφανισμό. Γιατί ο έρωτας είναι ταυτόχρονα η ελπίδα και η συντριβή τους. Όπλα τους είναι οι λέξεις, οι κραυγές, τα θραύσματα αναμνήσεων, η ποίηση, τα όνειρα και οι εφιάλτες τους.
Λαχταρούν να ζήσουν; Λαχταρούν να πεθάνουν; Λαχταρούν τη λύτρωση, γιατί μόνο αυτή θα δώσει ένα τέλος. Θα την βρουν;
Η Sarah Kane έγραψε το Crave το 1998, επιτυγχάνοντας την υπέρβαση της προηγούμενης δραματουργικής της γραφής: δημιουργεί μια αληθινή συμφωνία από φωνές, γεμάτη ρυθμό και λυρισμό, χωρίς όμως να θυσιάζεται στο ελάχιστο η αυθεντικότητα του λόγου.
Το έργο έχει παιχτεί στις μεγαλύτερες σκηνές της Ευρώπης, της Αμερικής, του Καναδά και της Λατινικής Αμερικής και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, εντυπωσιάζοντας κοινό και κριτικούς. Η πρώτη παράσταση του Crave στην Ελλάδα ανέβηκε το 2003 σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Βογιατζή, στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων.
