Έχοντας εργαστεί ως δραματολόγος στο Εθνικό Θέατρο (2008-2013), με δύο σκηνοθεσίες που εκθειάστηκαν από την κριτική στο ενεργητικό της (H γυναίκα από τα παλιά του Ρόλαντ Σίμελπφενιχ, στο θέατρο Πορεία το 2015, και Φοβάσαι; του Άνταμ Σέιντελ, στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης το 2016), η Έλενα Καρακούλη σκηνοθετεί για το Φεστιβάλ Αθηνών το έργο Χίμμελβεγκ του πολυβραβευμένου σύγχρονου ισπανού δραματουργού Χουάν Μαγιόργκα. Το έργο αυτό, ιδιαίτερα επίκαιρο σήμερα, χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη ένα πραγματικό ιστορικό γεγονός από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.
Το έργοΣ’ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης Εβραίων κοντά στην Πράγα στήνεται ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Η ναζιστική κυβέρνηση του Βερολίνου επιβάλλει σε επιλεγμένους κρατούμενους να δημιουργήσουν μια πλαστή εικόνα αξιοπρεπούς διαβίωσης, για χάρη της κοινής γνώμης. Εκπρόσωποι του Ερυθρού Σταυρού, θορυβημένοι από τις φήμες για τις συνθήκες που επικρατούν στα στρατόπεδα, επισκέπτονται το Τερεζίν, ένα ιδιόμορφο γκέτο στο οποίο τα πάντα φαίνονται να λειτουργούν «κανονικά». Επιστρέφοντας από το στρατόπεδο θα καταθέσουν την εικόνα που αποκόμισαν για τη σίτιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη διαμονή των κρατουμένων. Το έργο αναφορά στο Ολοκαύτωμα, ωστόσο, δεν είναι μια απλή ιστορική αναπαράσταση των γεγονότων. Η μνήμη του Ολοκαυτώματος είναι πολύ έντονη, αλλά πιο έντονες ακόμα είναι οι νύξεις για το σήμερα. Αυτό που μας αφορά είναι η διαδικασία, η κατασκευή του ψεύδους. Η σύλληψη ενός σχεδίου εξαπάτησης. Η τελειότητα του μηχανισμού. Η ευκολία ή η τάση του ανθρώπου να ενδίδει σε αυτό που φαίνεται κανονικό. Πώς εθελοτυφλούμε και γιατί; Επίσης, οι μορφές της εξέγερσης και της υποταγής. Και, κυρίως, τα όνειρα και οι εφιάλτες των ανθρώπων, τόσο αυτών που εξουσιάζουν όσο και των θυμάτων τους.
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.
7 Ιουνίου / Συζήτηση με τον συγγραφέα και τη μεταφράστρια μετά την παράσταση.