Ο Μαξίμ Βενγκέροφ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Ηρώδειο
Ο σύγχρονος μύθος του βιολιού συναντά την αρχαιότερη Ορχήστρα της χώρας, την Τρίτη 16 Ιουλίου 2019, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου
Ένας σύγχρονος μύθος του βιολιού, με παγκόσμιο εκτόπισμα και προσωπικό ερμηνευτικό στίγμα που συμπυκνώνει συναίσθημα και τεχνική, συναντά την αρχαιότερη Ορχήστρα της χώρας.
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών συμπράττει για πρώτη φορά στην ιστορία της με τον Μαξίμ Βενγκέροφ, σε αυτόν τον επιβλητικό, όσο και υποβλητικό, χώρο. Η συναυλία ανοίγει με το μεγαλειώδες Κοντσέρτο για βιολί και Ορχήστρα του Γιοχάνες Μπραμς, σύνθεση στην οποία ο -βραβευμένος με Grammy – Βενγκέροφ έχει αφήσει ανεξίτηλο το ερμηνευτικό του στίγμα, με την ιδιαίτερη προσωπική του ανάγνωση.
Ακολουθεί, η περίφημη Συμφωνία του Νέου Κόσμου, ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του συμφωνικού ρεπερτορίου, το οποίο ο Αντονίν Ντβόρζακ συνέθεσε κατά την παραμονή του στη Ν. Υόρκη, εμφανώς επηρεασμένος από τις αισθαντικές μελωδίες των Ινδιάνων αλλά και τα ατμοσφαιρικά spirituals.
Διευθύνει, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, Στέφανος Τσιαλής.
«Ο ερχομός μου στην Ελλάδα με κάνει να αισθάνομαι σαν να επιστρέφω σπίτι μου. Η Ελλάδα έχει μουσική παράδοση αιώνων, από την οποία αντλεί η κλασική μουσική. Ανυπομονώ για την πρώτη μου συνεργασία με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και με συναρπάζει ακόμα περισσότερο το ότι θα συμπράξουμε σε αυτόν τον μαγευτικό χώρο, που βρίσκεται κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης.»
«Είναι σπουδαίο το ότι η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών συνεργάζεται με έναν θρύλο του βιολιού, από τους σημαντικότερους της εποχής μας. Πέρα από την τιμή, για μένα προσωπικά ως μαέστρο, αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση η συνοδεία ενός σολίστα με το παγκόσμιο εκτόπισμα του Βενγκέροφ. Πρόκληση που στην περίπτωσή του γίνεται μεγαλύτερη, καθώς είναι και ο ίδιος αρχιμουσικός.»
Το πρόγραμμα με μια ματιά:ΓΙΟΧΑΝΕΣ ΜΠΡΑΜΣ (1833–1897)
Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα σε ρε μείζονα, έργο 77
ΑΝΤΟΝΙΝ ΝΤΒΟΡΖΑΚ (1841–1904)
Συμφωνία αρ. 9 σε μι ελάσσονα, έργο 95 «του Νέου Κόσμου»