MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΚΥΡΙΑΚΗ
22
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΣΙΝΕΜΑ

Όντως Τζιμ Τζάρμους, οι νεκροί δεν πεθαίνουν…

Η νέα ταινία του Τζάρμους άνοιξε το τελευταίο φεστιβάλ των Κανών. Κι αν σε κάποιους η επιλογή φάνηκε υπερβολική – τι δουλειά έχει μια ταινία με ζόμπι στο σοβαρότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ του πλανήτη;- στα δικά μας μάτια φάνηκε ως η πλέον τεκμηριωμένη «πολιτική» άποψη που ακούστηκε από την φετινή Κρουαζέτ.

KEIMENO: Κωνσταντίνος Καϊμάκης | 16.07.2019

Ο Τζιμ Τζάρμους δεν είναι άγνωστος στο Γάλλους καθώς πρώτοι εκείνοι τον βάφτισαν «Πάπα του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά». Από το 1984 όταν με την δεύτερη μόλις ταινία του «Πέρα από τον Παράδεισο» βρέθηκε για πρώτη φορά στις Κάνες κερδίζοντας τη Χρυσή Κάμερα, 12 συνολικά ταινίες του 66χρονου σκηνοθέτη από το Οχάιο βρέθηκαν στο επίσημο διαγωνιστικό του φημισμένου φεστιβάλ αλλά ποτέ δεν έφυγε από εκεί με το βαρύ Χρυσό Φοίνικα.

Μοναδική φορά που πλησίασε κοντά στη μεγάλη διάκριση ήταν το 2005 που το «Τσακισμένα λουλούδια» απέσπασε το Μέγα Βραβείο της επιτροπής η οποία έκρινε ότι το κορυφαίο φιλμ εκείνης της διοργάνωσης ήταν το «Παιδί» των αδελφών Νταρντέν, ενώ με ξεχωριστή χαρά θυμάμαι την απολαυστική προβολή του «Ghost Dog: The Way of the Samurai» στο φεστιβάλ του 1999 – όπου ξαναέχασε τον Φοίνικα ο Τζάρμους πάλι από τους Νταρντέν και την «Ροζέτα» – καθώς είχε φτιάξει ένα θαυμάσιο γκανγκστερικό φιλμ όπου η Ιαπωνική παράδοση των Ρονίν συναντούσε το cool στυλ του Φόρεστ Γουιτάκερ και την εθιστική μουσική του RZA.

Η υπόθεση της ταινίας

Το στόρι του τελευταίου του φιλμ λαμβάνει χώρα στην σχεδόν αόρατη πόλη του Σέντερβιλ στην κεντρική Αμερική, όπου τα πάντα φαίνονται ήσυχα και ασφαλή. Όμως όταν κάποια παράξενα συμβάντα πληθαίνουν (το φεγγάρι όχι μόνο φέγγει πιο έντονα αλλά μοιάζει να έχει πλησιάσει απειλητικά τη Γη, οι ώρες της ημέρας μπερδεύονται και τα ζώα ξαφνικά συμπεριφέρονται παράξενα) η αντίστροφη μέτρηση για τον ερχομό του Κακού ξεκινά. Τα αιμοδιψή ζόμπι σηκώνονται απ’ τους τάφους και επιτίθενται στους ζωντανούς, ενώ ο τοπικός αστυνόμος με τους βοηθούς του δείχνει ανήμπορος να αντιδράσει.

Ο Ίγκι Ποπ ως ζόμπι!

Στο κινηματογραφικό σύμπαν του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Τζιμ Τζάρμους το ανακάτεμα των ειδών είναι σύνηθες φαινόμενο. Στον «Νεκρό» (1995) έδεσε μια ψυχεδελική Οδύσσεια με την παράδοση των γουέστερν. Στο «Τσακισμένα λουλούδια» (2005) η αισθηματική κομεντί κυλούσε με όχημα το υπαρξιακό road movie, στο «Μόνο Οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί» η μυθολογία των βαμπίρ ταξίδευε στο μποέμ Μαρόκο για να αποθεώσει ένα καταραμένο love story, ενώ για το «Ghost Dog: The Way of the Samurai» τα είπαμε παραπάνω.

Το πιο cool καστ!

Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι για να δει κάποιος το φιλμ κι όχι μόνο το πονηρό κλείσιμο ματιού του Τζάρμους στο είδος των ζόμπι-φιλμς. Το πιο cool καστ είναι βασικό: o αειθαλής Μπιλ Μάρεϊ (πρωταγωνιστής και στα «Τσακισμένα Λουλούδια») κρατά το ρόλο του αστυνομικού, ενώ η Κλόι Σεβινί, μαζί με τον Άνταμ Ντράιβερ (ήταν πρωταγωνιστής και στο «Paterson»), είναι οι βοηθοί του. Η Τίλντα Σουίντον συνεργάζεται για τέταρτη φορά με τον ανεξάρτητο auteur και κλέβει την παράσταση χάρη στην έντονη – σχεδόν εξωγήινη- Σκωτσέζικη προφορά της! Ο μέσος redneck της διπλανής πόρτας είναι ο Στιβ Μπουσέμι. Επίσης ο Ντάνι Γκλόβερ, ο RZA του θρυλικού ραπ συγκροτήματος Wu-Tang Clan και η Σάρα Ντράιβερ, βρίσκουν θέση στο cast. Τα rock ινδάλματα και παλιοί συνεργάτες του Τζάρμους, φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Ο Τομ Γουέιτς και ο Ίγκι Ποπ έχουν δεσπόζουσες θέσεις στο φιλμ υποδυόμενοι έναν ερημίτη με φιλοσοφική ματιά (ο πρώτος) και ένα ζόμπι που διψάει για… καφέ ο δεύτερος.

Τίλντα Σουίντον συνεργάζεται για τέταρτη φορά με τον Τζάρμους

Οι επιρροές του Τζάρμους

Όσον αφορά για τις επιρροές του σκηνοθέτη στη δημιουργία του εν λόγω φιλμ ξεκινούν από το κλασικό «White Zombie» του 1932 με τον Μπέλα Λουγκόζι και το «Περπάτησα Με Ένα Ζόμπι» του Ζακ Τουρνέρ φτάνοντας στο μινιμαλιστικό τρόμο της «Νύχτας Των Ζωντανών Νεκρών» του Ρομέρο, ενώ οι ποπ αναφορές του πηγαίνουν από το «Νοσφεράτου» και το «Star Wars» μέχρι τον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών» και τον «Χάρι Πότερ».

Το τραγούδι της ταινίας

Ο κάντρι τραγουδιστής Sturgill Simpson, ερμηνεύει την country μπαλάντα των τίτλων αρχής που υπαγορεύει την ιστορία (αποσπάσματα από το τραγούδι ακούμε τουλάχιστον σε τρεις σκηνές του φιλμ) η οποία ουσιαστικά αποτελεί ένα αιχμηρό πολιτικό σχόλιο για τη σύγχρονη Αμερική. Την Αμερική του Τραμπ, του ρατσισμού και της μη ανατρέψιμης οικολογικής καταστροφής. Αλλά και των αμετανόητων οπαδών του καταναλωτισμού. Όπως πολύ σοφά ακούγεται σε μια σκηνή του φιλμ «Ζόμπις, τα απομεινάρια των υλιστών»…

Η ταινία βγαίνει στις αίθουσες στις 18 Ιουλίου από την Tulip Entertainment.

Περισσότερα από Art & Culture