Κυρίες και κύριοι… ο Μr. Dandy Gasoline

Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία. Την ιστορία του κυρίου Dandy Gasoline. Πρόσφατα  τον γνώρισα, αλλά είναι σαν να τον ξέρω χρόνια. Επειδή ξέρω τους Dustbowl. Που μας σύστησαν τον κ. Gasoline. Mr. Dandy Gasoline. Α ναι, οι Dustbowl! Μια από τις καλύτερες  μπάντες που κυκλοφορούν εκεί έξω. Όλοι τους – ένας κι ένας  μουσικοί ξεχωριστοί. Ιδανικά «δεμένοι» με το πνεύμα της μπάντας – μια περιπέτεια σε εξέλιξη. Σε απόλυτη συμφωνία με το πνεύμα της Γης. Σε απόλυτη ρήξη με κάθε αδικία. Mε το γήϊνο ροκ, το Mother Earth Rock τους και την στάση τους, πολιτική, όπως κάθε πράξη που μας καθορίζει, απέναντι στα πράγματα.

Αλλά, υποσχέθηκα μια ιστορία, του Mr Dandy Gasoline και επιστρέφω. Αυτός ο τύπος ζει μέσα στο καινούργιο άλμπουμ των Dustbowl. Είναι το καινούργιο άλμπουμ τους. Ο τίτλος του. Είναι όλοι τους. Είναι  η μπάντα. Είναι το πρόσωπο που εμφανίζεται παντού και μια ανεπαίσθητη μυρωδιά βενζίνης. Είναι ο τύπος που έχεις αφήσει πίσω και τον βρίσκεις μπροστά σου.

Στο καινούργιο τους άλμπουμ, oι Dustbowl πάνε ακόμη πιο μακριά. Επτά κομμάτια – ανοίγει το Season των 7 λεπτών και κλείνει το Say you will (8.17), η μπάντα κι αυτός ο μίστερ Dandy στήνουν σκηνικό – ένα concept album, με kicks & thrills. Όπου σημασία δεν έχουν οι ετικέττες της μουσικής και οι συστάσεις, αλλά οι χαρακτήρες και αυτό που φέρνουν μαζί τους. Μπορεί να είναι η σοφία της γης. Μπορεί να είναι πέντε κουβέντες από το προηγούμενο βράδυ.

Έτσι, ζήτησα να μάθω περισσότερα: Να, ας πούμε, πώς γεννήθηκαν αυτά τα τραγούδια. Ρώτησα τους Dustbowl και μου είπαν:

Νίκος Φυσάκης (ηλεκτρική κιθάρα): «Το πρώτο τραγούδι που γράψαμε ήταν το “Say You Will”. Θυμάμαι ήταν λίγο μετά το “The Great Fandango”, τα Χριστούγεννα του 2016. Όταν δε ήρθε και ο Διονύσης στην μπάντα όλα ήρθαν σιγά σιγά σε σπίτια, πρόβες και σε συζητήσεις που κάναμε μεταξύ μας».

Λυδία Γραμματικού (μπάσο και backing vocals). «Το τελευταίο ήταν το “Strange Commotion” το οποίο γράφτηκε και προβαρίστηκε μία ημέρα πριν μπούμε στο στούντιο για να γράψουμε! Παρασκευή 15/3 το πρωί ξεκίναγαν τα recording sessions, Πέμπτη 14/3 το βράδυ το γράψαμε και το προβάραμε! Επίσης αφήσαμε και δύο κομμάτια έξω…όπως πάντα!»

Γιάννης “John Hardy” Χουστουλάκης: (pedal steel) «Αυτά συμβαίνουν συχνά με εμάς! Δηλαδή να βάζουμε κάτι που βγάλαμε μια ημέρα πριν και να μη βάζουμε κάτι άλλο που δουλεύαμε καιρό!»

Διονύσης Στεφανόπουλος (ντραμς): «Για το μόνο που ήμασταν σίγουροι ήταν ότι θα ηχογραφούσαμε ένα μεγάλο μέρος αυτών των τραγουδιών και όλα τα ρυθμικά μέρη live στο studio και θα χαιρόμασταν τις στιγμές με τους φίλους μας και συνεργάτες χωρίς να τα έχουμε παίξει πριν σε κάποιο live. Θέλαμε να είναι αποκλειστικά δικές μας οι στιγμές της δημιουργίας αυτού του άλμπουμ. Χωρίς φθορές, χωρίς γνώμες, χωρίς live εμφανίσεις πριν αλλά και μετά, χωρίς φίλους και γνωστούς, χωρίς τίποτα».

Μάκης Δρεμέτσικας(ηλεκτρική/ακουστική κιθάρα, backing vocals): «Πάντως υπήρχε πλάνο στο songwriting. Δηλαδή πώς θα ενωνόντουσαν τελικά όλα μεταξύ τους σαν μια ενιαία ιστορία. Κάποια στιγμή ήταν σαν να δουλεύουμε ένα concept και όλα φάνταζαν να αφορούν εμάς και τον Mr. Dandy Gasoline».

Γιάννης “John Hardy” Χουστουλάκης: «Ήταν πολύ δύσκολο άλμπουμ. Ίσως το πιο δύσκολο από όλα, ίσως το πιο σημαντικό από όλα. Ήδη είχαμε θέσει υψηλά standards από το προηγούμενο άλμπουμ όχι μόνο σε σχέση με το υλικό αλλά και σε σχέση με την παραγωγή και με το studio που έπρεπε να δουλέψουμε. Έτσι το κάναμε στο Shakti Sound Studio με τον φίλο μας τον Simon Bloom».

Νίκος Φυσάκης: «Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει να δουλεύουμε το νέο υλικό και να ηχογραφούμε ένα άλμπουμ σε περιόδους που η μπάντα ζούσε μια περίοδο παρακμής. Δεν ξέρω πως γινόταν αυτό. Θα θέλαμε να είχε ένα γοητευτικό decadence ή μία συμπαντική / κοσμική συνομωσία ο λόγος που οφειλόταν αυτό αλλά μάλλον ήταν κάτι πιο επίπεδο και καθημερινό. Έτσι στο παρελθόν, θεωρούσαμε ότι εύκολα θα κάναμε κάτι πολύ καλό γιατί όλα τα άλλα ήταν ιδιαίτερα δύσκολα μέσα και έξω από την μπάντα οπότε αισθανόμασταν πως ό,τι και να κάναμε θα ήταν σίγουρα καλύτερο από αυτό που είχαμε πριν. Αυτή τη φορά δεν είχαμε κάτι να αντιτάξουμε σε κάτι άλλο πλέον. Όλα φάνταζαν υπερβολικά ιδανικά για εμάς….δηλαδή δύσκολα!»

Πάνος Μπίρμπας: «Το μυστικό του νέου μας δίσκου ήταν ότι έγινε στην πρώιμη περίοδο που κυριαρχεί ο ενθουσιασμός. Αυτό θέλαμε να «πιάσουμε»…να παίζουμε στο studio, να περνάμε καλά, να πειραματιζόμαστε και να τζαμάρουμε…»

Διονύσης Στεφανόπουλος: «Όπως δηλαδή έχει γίνει άπειρες φορές σε δίσκους που μας αρέσουν».

Και ενώ ο Κύριος Dandy Gasoline σουλατσάρει στο άλμπουμ, παίρνοντας μορφές και αλλάζοντας πρόσωπα και η ιστορία του γίνεται η ιστορία της μπάντας, εμφανίζεται και άλλος κύριος (Dandy Gasoline φίλος κι αυτός!) γνωστός και μη εξαιρετέος, ο εκλεκτός Chris Cacavas – των Green on Red και  των Dream Syndicate τώρα – και περνάει την πόρτα του στούντιο που ηχογραφούν οι Dustbowl. Και ηχογραφεί μαζί τους.

Η Λυδία θυμάται μια από εκείνες τις στιγμές στο στούντιο.

Λυδία Γραμματικού: «Ο Chris είχε τραγουδήσει ήδη στο pre-chorus και στο refrain του ομώνυμου τραγουδιού μαζί με τον Πάνο. Ήδη του άρεσε το κομμάτι πολύ. Θέλαμε όμως να έχει και ένα κύκλο μόνος του. Όμως δεν είχαμε προγραμματίσει πως θα χρειαζόμασταν ένα extra κουπλέ. Ο Νίκος έγραψε ένα κουπλέ σε 1’ λεπτό: “Sometimes I get the cold shivers ‘cause I know the highway’s for the drifters / and there’s no god to beg and whisper / we both know that, don’t we Mister?”. Η απάντηση από τον Chris ήταν ενθουσιώδης: “I’ll sing that!!!»

 Πάνος Μπίρμπας: «Και τότε είπαμε: Οκ! Πάμε για κάτι πολύ καλό…»

*Το «The Story of Mr. Dandy Gasoline» είναι το νέο άλμπουμ, το 4ο των Dustbowl και θα κυκλοφορήσει και σε έκδοση 500 αριθμημένων βινυλίων (με download code) και σε ψηφιακή μορφή από το bandcamp της μπάντας.

*Οι Dustbowl θα παρουσιάσουν live για πρώτη φορά το άλμπουμ το Σάββατο 26 Οκτωβρίου στο Fuzz Club, πριν από τους Dream Syndicate. Ο  Mr Dandy Gasoline θα είναι εκεί. Ισως και να στέκεται ακριβώς δίπλα σας.