Έκθεση σχεδίων του Σπύρου Παπαλουκά από το ΜΙΕΤ
Σχέδια και υδατογραφίες του Σπύρου Παπαλουκά (1892-1957), προδρομικού ζωγράφου της Γενιάς του ’30, που καλύπτουν όλες σχεδόν τις περιόδους της καλλιτεχνικής του δημιουργίας, παρουσιάζονται στην έκθεση που του αφιερώνει το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης από την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου, στο Μέγαρο Εϋνάρδου.
Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου 200 σχέδια και μελέτες από εννέα ιδιωτικές συλλογές, που έχουν γίνει με μολύβι, μελάνι και χρωματιστά μολύβια. Επίσης υπάρχουν υδατογραφίες και τέμπερες σε χαρτί, καθώς και μερικές ελαιογραφίες σε χαρτί ή καμβά.
Άγνωστα έργαΤα περισσότερα έργα παρουσιάζονται για πρώτη φορά και είναι ιδιαιτέρως σημαντικά, μιας και μας προσφέρουν τη δυνατότητα να δούμε με μεγαλύτερη ευκρίνεια τον τρόπο της εικαστικής σκέψης του ζωγράφου, καθώς και να γνωρίσουμε μέσα από αυτά, έστω εν μέρει, έργα που έμελλε να μείνουν ανολοκλήρωτα ή να μη γίνουν καθόλου.
Μερικά απ’ τα έργα που έχουν χρώμα αποτελούν προσχέδια για γνωστούς πίνακές του, άλλα είναι σκίτσα φτιαγμένα γρήγορα, για να δει ο ζωγράφος πως θα διαμορφώσει μια σύνθεση ή μια παραγγελία, ή και σχεδιαστικές ή χρωματικές μελέτες για κάποια θεματογραφία που τον απασχολούσε, όπως για παράδειγμα οι βάρκες στην Πάρο ή στην Ύδρα. Σπανίως σημειώνεται χρονολογία και πολύ λίγα έργα είναι υπογεγραμμένα, ενώ σε μερικά υπάρχουν μόνο τα αρχικά Σ.Π., γραμμένα συνήθως εκ των υστέρων.
Η έκθεση δίνει επίσης τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει πλευρές της δημιουργίας του Παπαλουκά όχι ιδιαίτερα γνωστές, όπως η κατασκευή σκηνικών, η εικονογράφηση βιβλίων και η διακόσμηση χώρων. Ως προς τη θεματική τους, τα έργα παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία: φοιτητικές σπουδές, Μικρασιατική Καταστροφή, νεκρές φύσεις, τοπία της Ύδρας, της Πάρου, του Παρνασσού, της περιοχής Κυπριάδου, σχέδια από τη διαμονή του στο Άγιον Όρος, θρησκευτικές συνθέσεις κ.α.
Την έκθεση συνοδεύει ομότιτλη έκδοση με πλούσια εικονογράφηση, που περιλαμβάνει κείμενο του επιμελητή της Μάρκου Καμπάνη και νέο αναθεωρημένο χρονολόγιο του ζωγράφου από την Κάτια Χανδρά.
Ο Σπύρος Παπαλουκάς σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών (1909-1916), κερδίζοντας επτά πρώτα βραβεία κατά τη διάρκεια της φοίτησής του. Το 1917 πήγε στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του στις Ακαδημίες Julian και Grande Chaumiere, σταμάτησε όμως το 1921 για να λάβει μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως πολεμικός ζωγράφος. Τα έργα που ζωγράφισε εκεί χάθηκαν στην καταστροφή της Σμύρνης.
Την περίοδο 1923-1924 έμεινε στο Άγιον Όρος, όπου μελέτησε τη φύση και τη βυζαντινή τέχνη και ζωγράφισε μια σειρά από πίνακες που εξέθεσε στο τέλος του 1924 στη Θεσσαλονίκη. Από το 1927 ως το 1932 ολοκλήρωσε τη διακόσμηση της Μητρόπολης της Άμφισσας, ενώ στα 1932-1933 χρωμάτισε τη γνωστή Μπλε πολυκατοικία στα Εξάρχεια. Η δραστηριότητά του ως αγιογράφου και διακοσμητή συνεχίστηκε, ενώ από το 1926 είχε αρχίσει να ασχολείται και με τη σκηνογραφία, φιλοτεχνώντας σκηνικά για παραστάσεις του Εθνικού, του θεάτρου Κοτοπούλη κ.ά.
Την περίοδο 1935-1937 εξέδιδε, μαζί με τον Στρατή Δούκα, τον Νίκο Χατζηκυριάκο – Γκίκα, τον Δημήτρη Πικιώνη και τον Σωκράτη Καραντινό, το πρωτοποριακό περιοδικό Το Τρίτο Μάτι. Ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Τέχνη και μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών, έλαβε μέρος σε ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και σε Πανελλήνιες. Το 1976 το έργο του παρουσιάστηκε σε αναδρομική έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη και το 1982 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.
Ασχολήθηκε με την προσωπογραφία και τη νεκρή φύση, επίκεντρο όμως της ζωγραφικής του αποτέλεσε το τοπίο, το οποίο απεικόνισε έχοντας αφομοιώσει τα διδάγματα της βυζαντινής τέχνης αλλά και των μεταϊμπρεσιονιστών. Στις προσωπογραφίες του υιοθέτησε διάφορες τεχνοτροπίες, ενώ στις αγιογραφίες του προσπάθησε να συνδυάσει τους παραδοσιακούς βυζαντινούς τύπους με στοιχεία σύγχρονων καλλιτεχνικών ρευμάτων.