Στο έργο «Τα εφτά κουτιά της Πανδώρας» πρωταγωνιστούν η Βάνα Πεφάνη και ο Γιώργος Στριφτάρης.
Η Πανδώρα ηθοποιός ρεπερτορίου και ο Γιώργος, ευφυής, αυτοεξόριστος συγγραφέας, συνυπάρχουν στον δικό τους αρμονικό κόσμο.
Η Πανδώρα, τελειώνοντας την παράσταση, επιστρέφει στο σπίτι ντυμένη με το κοστούμι του ρόλου της: της Ιουλιέτας , της Μαργαρίτας , της Αντρέγιεβνα, της Τζένης , της Αγίας Ιωάννας, της Τζούλιας και της Κατερίνας. Εκεί στην ασφάλεια του σπιτιού τους, το θέατρο συνεχίζεται και εκτός θεάτρου και μετατρέπεται σε ένα παιχνίδι που στήνουν οι ίδιοι, μεταμορφώνοντας τη σχέση τους από την Αρχή ως το Τέλος.
Αγάπη, μίσος, υποταγή, απελευθέρωση, λύτρωση. Ο έρωτας και ο θάνατος ζυγίζονται …
Το θέατρο για τον Β. Ζιώγα δεν είναι διασκέδαση, είναι μυσταγωγία όπως και στην αρχαιότητα. Ο μύθος γίνεται Αλήθεια. Πώς να χωρέσει σε μια σελίδα ο πολυσήμαντος και αιρετικός Β.Ζιώγας; Τα 7 κουτιά της Πανδώρας, ίσως το πιο προκλητικό του έργο, πρωτοπαρουσιάσθηκαν στη Βιέννη ( και όχι στο τόπο του , όχι τυχαία) το 1982 στο Thetear beim Auersberg. 7 κουτιά της Πανδώρας , 7 στιγμές ενός πολυεπίπεδου έρωτα , που ζει και αναπνέει μέσα από μια σχέση αιωνιότητας, βαδίζοντας σε ένα δρόμο πολλαπλών και επικίνδυνων επιλογών. 7 κουτιά 7 στιγμιότυπα ενός σκληρού παιχνιδιού, ανάμεσα στο θηλυκό και στο αρσενικό. 7 ετερόκλητοι ρόλοι , 7 διαφορετικών εκδοχών. Ένα ερωτευμένο ζευγάρι, ο Γιώργος ένας αυτοεξόριστος – ανατρεπτικός συγγραφέας, και η Πανδώρα, ηθοποιός ρεπερτορίου , που έχει την ιδιομορφία; Την Παραξενιά; Να επιστρέφει στο σπίτι της με το κοστούμι του ρόλου, φέρνοντας μαζί της και την ηρωίδα της. Ένα ταξίδι αιώνων στο χώρο-χρόνο , για να μας αποκαλύψει τη διαμάχη των δύο φύλων και τη συμφιλίωση της Αγάπης, το Θάνατο, τη Ζωή. Η Ιουλιέτα (Ρωμαίος και Ιουλιέτα Σαίξπηρ), η Μαργαρίτα (Φάουστ Γκαίτε ), η Αντρέγιεβνα (Βυσσινόκηπος Τσέχωφ), η Τζένη ( η όπερα της πεντάρας Μπρέχτ ), η Αγ.Ιωάννα ( Μπ.Σω), η Τζούλια ( Στρίντμπεργκ), η Κατερίνα (Το ημέρωμα της στρίγγλας Σαίξπηρ), θα διεισδύσουν, θα μεταμορφώσουν, θα αποσυνθέσουν , όλα τα δεδομένα. Και οι δύο γίνονται υποχείρια του παιχνιδιού, φθάνοντας στην αποσύνθεση τους. Στο τέλος, αν υπάρχει τέλος, «δεν θα έρθει ο θάνατος , μη φοβάσαι . Δεν θα συμβεί ποτέ …δεν συμβαίνει ποτέ» «’Εχουμε τη πολυτέλεια να είμαστε Δύο. Αυτό είναι μια φοβερή δύναμη» η αγάπη λειτουργεί καταλυτικά και ίσως νικήσει.
Φαίη Τζανετοπούλου
