Ψυχικός εγκλεισμός, ελευθερία, απώλεια και η πραγματική έννοια της αγάπης & του σεβασμού: Στην πρώτη τους σκηνοθετική προσπάθεια η Ζαχαρούλα Χρόνη και η Κωνσταντίνα Καλλιβωκά– γνήσια τέκνα της σχολής Σταυράκου- βασίζονται σε ένα από τα σημαντικότερα έργα όλων των εποχών, το Γυάλινο Κόσμο του Τένεσι Ουίλιαμς και δημιουργούν “Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς”.
Μέσα από το δικό τους κείμενο, προκύπτει μία καινούργια ιστορία και εν τέλει μία νέα οπτική για το μοντέλο της εύθραυστης, δυσλειτουργικής οικογένειας. Τελικά οι σχέσεις των μελών αυτής της οικογένειας τους χαρίζουν την πολυπόθητη ασφάλεια ή τους καθιστούν ανήμπορους και φιμωμένους;
2 ηθοποιοί, 4 ρόλοιΟ Παναγιώτης Μπουγιούρης και η Ηρώ Πεκτέση αποδέχονται το στοίχημα των σκηνοθετών να στήσουν και να υποδυθούν παραπάνω από έναν χαρακτήρες ο καθένας, καθιστώντας ένα ήδη ανατρεπτικό έργο, ακόμα πιο ενδιαφέρον τεχνικά.
Ο Φίλιππος αγωνίζεται να σπάσει τους οικογενειακούς δεσμούς και να φύγει μακριά από το σπίτι-κελί στο οποίο μεγάλωσε, όπου η κόντρα με τον πατέρα του είναι συνεχής. Ο Κωνσταντίνος Δημητρίου, αυστηρή και επιβλητική φιγούρα, τείνει να ελέγχει τις ζωές των παιδιών του, ενώ είναι υπερπροστατευτικός με την κόρη του. Η Νεφέλη έχει μια σπάνια ασθένεια που κάνει τα κόκαλά της να σπάνε με το παραμικρό, γεγονός που προήλθε από την εγκατάλειψη της μητέρα της και που καθιστά τον πατέρα της μοναδικό στήριγμα. Όταν εμφανίζεται στη ζωή τους ο Γιώργος, οι ισορροπίες μεταξύ των τριών αλλάζουν. Ο έρωτάς του με τη Νεφέλη και ο τρόπος που θα τον διαχειριστεί ο πατέρας της, κάνει το σπίτι όλο και πιο εύθραυστο.
