Ντον Κάρλο, του Τζουζέππε Βέρντι στην Εθνική Λυρική Σκηνή

Ο Ντον Κάρλο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Κόβεντ Γκάρντεν το 2008, αποτελεί μια συμπαραγωγή της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου, της Μετροπόλιταν Όπερας της Νέας Υόρκης και της Εθνικής Όπερας της Νορβηγίας (Όσλο) και υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Για τον Ντον Κάρλο, τον οποίο διευθύνει ο διακεκριμένος αρχιμουσικός Φιλίπ Ωγκέν, η ΕΛΣ έχει εξασφαλίσει μια διανομή κορυφαίων πρωταγωνιστών διεθνούς επιπέδου.

Βασισμένος στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Φρήντριχ Σίλλερ, ο Ντον Κάρλο είναι μια όπερα γεμάτη εντυπωσιακές άριες, ντουέτα και επιβλητικά σύνολα, ταυτόχρονα όμως είναι ένα έργο με βαθιά ανθρώπινους χαρακτήρες, οι οποίοι αγωνίζονται να ισορροπήσουν ανάμεσα στα συναισθήματά τους και στο καθήκον. Η πολυεπίπεδη πολιτική διάσταση, με τη σύγκρουση ανάμεσα στην κοσμική εξουσία και την εκκλησία, ανάμεσα στον φιλελευθερισμό και την απολυταρχία, ενδιέφερε ιδιαίτερα τον Βέρντι.

Η υπόθεση της όπερας δεν έχει μεγάλη σχέση με ιστορικά γεγονότα, αλλά αντιθέτως μπλέκει πραγματικά με φανταστικά πρόσωπα και εκτυλίσσεται παράλληλα σε δύο επίπεδα. Το πρώτο αφορά τα συναισθήματα του Ντον Κάρλο, διαδόχου του θρόνου της Ισπανίας, για την Ελισάβετ των Βαλουά, η οποία, ενώ αρχικά προοριζόταν για εκείνον, τελικά για πολιτικούς λόγους παντρεύτηκε τον πατέρα του Φίλιππο Β΄. Το δεύτερο είναι πολιτικό και αφορά τον αυταρχικό τρόπο με τον οποίο διοικούσαν οι Ισπανοί τη Φλάνδρα.

Από την πρώτη παρουσίαση του έργου, το 1867 στο Παρίσι, έως την τελική πεντάπρακτη ιταλική εκδοχή της Μόντενας το 1886, μεσολάβησαν πολλές αλλαγές στη σύνθεση, αλλά και στο λιμπρέτο του Ντον Κάρλο. Η πεντάπρακτη ιταλική εκδοχή που παρουσιάζει η ΕΛΣ για πρώτη φορά στην Ελλάδα θεωρείται αυτή που έχει αποτυπώσει τις τελευταίες σκέψεις του συνθέτη για το έργο αυτό, το οποίο τον απασχόλησε επί δύο δεκαετίες. Από τις πρώτες επιφυλάξεις της Όπερας των Παρισίων σχετικά με τη μεγάλη διάρκεια, τις αντικρουόμενες απόψεις σημαντικών συνθετών της εποχής (ο νεαρός Μπιζέ το σχολίασε ως «πολύ κακό έργο», ενώ ο Ροσσίνι σημείωνε ότι «ο Βέρντι είναι ο μόνος συνθέτης που έχει την ικανότητα να γράψει μια μεγαλόπρεπη όπερα»), έως τη σημερινή αναγνώριση του έργου, ο Ντον Κάρλο πέρασε τόσο από περιόδους λήθης όσο και από μεγάλη καταξίωση και δόξα.

Από το 1950 και μετά η αξία του έργου επανεκτιμήθηκε και σήμερα ο Ντον Κάρλο θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του Βέρντι, όχι μόνο για την ωριμότητα του ύφους της μουσικής του, αλλά και επειδή αναδεικνύει τα πολλαπλά πρόσωπα των χαρακτήρων μέσα από μια μοναδική μουσική σκιαγράφηση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ντον Κάρλο θεωρείται σήμερα το πιο επιτυχημένο παράδειγμα του είδους της γαλλικής μεγαλόπρεπης όπερας (grand opéra), καθώς ο συνδυασμός του πλήθους των σολιστικών ρόλων, των εντυπωσιακών χορωδιακών, της επιβλητικής ορχηστρικής γραφής και των μεγαλειωδών σκηνικών είναι έως σήμερα αξεπέραστος. Δεν υπάρχει άλλη όπερα του Βέρντι στην οποία ο συνθέτης μέσα από τις εξαιρετικά εκφραστικές άριες και τα ντουέτα να ξεπερνάει τις φόρμες που είχε υπηρετήσει στα προηγούμενα έργα του και να διερευνά περαιτέρω τις δυνατότητες της μουσικής του δραματουργίας.

Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης του θεάτρου, του κινηματογράφου και της όπερας Σερ Νίκολας Χάιτνερ δημιούργησε μια εντυπωσιακή παραγωγή όπου οι αιχμηρές αντιπαραθέσεις του στιλιζαρισμένου νατουραλισμού του σκηνικού με τα κοστούμια της εποχής του Βελάσκεθ φωτίζουν τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ πολιτικής και θρησκείας. Στις σκηνές πλήθους ο σκηνοθέτης εντυπωσιάζει με την κίνηση της χορωδίας, ενώ στις ιδιωτικές στιγμές αφήνει σκόπιμα σε απόσταση τους πρωταγωνιστές για να τονίσει τον τεράστιο αντίκτυπο των εσωτερικών αποστάσεων. Η παραγωγή πρωτοπαρουσιάστηκε το 2008 στο Λονδίνο και στη συνέχεια σε Όσλο και Νέα Υόρκη κάνοντας πολλούς επιτυχημένους κύκλους αναβιώσεων.

Την παραγωγή θα διευθύνει ο διακεκριμένος αρχιμουσικός Φιλίπ Ωγκέν, έως πρότινος μουσικός διευθυντής της Κρατικής Όπερας της Ουάσινγκτον, ο οποίος κατά τη σεζόν 2019/20 θα είναι «φιλοξενούμενος καλλιτέχνης» της ΕΛΣ. Σπούδασε στη Βιέννη και τη Φλωρεντία και έχει διευθύνει σε μερικές από τις σημαντικότερες όπερες, όπως σε Βιέννη, Μιλάνο, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, αλλά και στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ.

Για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους του Ντον Κάρλο, η Εθνική Λυρική Σκηνή έχει εξασφαλίσει μια σπουδαία διανομή με κορυφαίους ερμηνευτές με διεθνή ακτινοβολία.

Στον ρόλο του τίτλου, λίγους μήνες μετά το επιτυχημένο ντεμπούτο του στο Τεάτρο Ρεάλ της Μαδρίτης, το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει την ερμηνεία του Αργεντινού τενόρου Μαρσέλο Πουέντε.

Τον ρόλο του Φιλίππου Β΄ θα ερμηνεύσει ο Αλεξάντερ Βινογκράντοφ, ένας από τους σημαντικότερους βαθύφωνους της εποχής μας, ο οποίος έκανε το εντυπωσιακό ντεμπούτο του στην ηλικία των 21 ετών στο Μπολσόι, ερμηνεύοντας τον ρόλο του Οροβέζο στη Νόρμα.

Τον ρόλο του Ροντρίγκο θα ερμηνεύσουν δύο κορυφαίοι Έλληνες βαρύτονοι. Στην πρώτη διανομή ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος, o οποίος διαπρέπει διεθνώς και έχει ερμηνεύσει με επιτυχία τον ρόλο σε Φρανκφούρτη, Στρασβούργο, Ντύσσελντορφ και Μπορντώ, ενώ στη δεύτερη ο επίσης διεθνής Δημήτρης Πλατανιάς, ο οποίος πρωτοτραγούδησε τον ρόλο στη Λισαβόνα.

Τον ρόλο της Ελισάβετ των Βαλουά θα ερμηνεύσουν δυο υψίφωνοι με διακρίσεις σε σημαντικούς διεθνείς διαγωνισμούς τραγουδιού και εμφανίσεις σε μεγάλα θέατρα. Στην πρώτη διανομή η Μπάρμπαρα Φρίττολι, μια από τις κορυφαίες Ιταλίδες σοπράνο.

Στη δεύτερη διανομή η διακεκριμένη Ρουμάνα υψίφωνος της ΕΛΣ Τσέλια Κοστέα, η οποία έκανε το ντεμπούτο της στον ρόλο το 2012 στη Μόντενα και τον έχει ερμηνεύσει επίσης στα ιταλικά λυρικά θέατρα της Πιατσέντζας και του Λέτσε.

Η Εκατερίνα Γκουμπάνοβα, μια από τις σπουδαιότερες μέτζο σοπράνο της γενιάς της, ερμηνεύει στην πρώτη διανομή τον ρόλο της Πριγκίπισσας του Έμπολι, τον οποίο πρωτοτραγούδησε το 2017 με ιδιαίτερη επιτυχία στην Εθνική Όπερα των Παρισίων.

Στη δεύτερη διανομή, τον ρόλο θα ερμηνεύσει η διακεκριμένη μέτζο σοπράνο Έλενα Ζίντκοβα, η οποία έχει βραβευτεί με τη «Χρυσή Μάσκα», τιμητική διάκριση για τους εξέχοντες Ρώσους καλλιτέχνες, για την ερμηνεία της ως Ιουδήθ στον Πύργο του Κυανοπώγωνα.

Μαζί τους οι Ράφαλ Σίβεκ, Δημήτρης Κασιούμης, Γιάννης Κάβουρας, Μιράντα Μακρυνιώτη, Νίκη Χαζιράκη.

Αρχικά σε γαλλική γλώσσα και πέντε πράξεις, αργότερα σε ιταλική γλώσσα πρώτα σε τέσσερις και μετά σε πέντε πράξεις, η όπερα του Βέρντι βασίζεται στο θεατρικό ποίημα Ντον Κάρλος, ινφάντης της Ισπανίας (1787) του Φρήντριχ Σίλλερ. Ωστόσο, το λιμπρέτο των Ζοζέφ Μερύ και Καμίλ ντυ Λοκλ αντλεί επίσης από το θεατρικό Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Ισπανίας του Εζέν Κορμόν, το οποίο είχε παρουσιαστεί χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία στο Παρίσι το 1846.