Με τέσσερα μετάλλια -τρία αργυρά, ένα χάλκινο- και τρεις διακρίσεις (τέταρτη, έβδομη και ένατη θέση) επέστρεψε η ελληνική αποστολή από την Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO 2019, που πραγματοποιήθηκε στο Γκιόρ της Ουγγαρίας, με θέμα την ανοικοδόμηση των πόλεων του μέλλοντος.
Οι ελληνικές ομάδες σημείωσαν την καλύτερη επίδοση της φετινής διοργάνωσης, συγκεντρώνοντας τα περισσότερα μετάλλια -μαζί με την Ρωσία- ανάμεσα σε 423 ομάδες από 73 χώρες, μία παγκόσμια διάκριση εξαιρετικής σημασίας για την χώρα μας.
Αυτή την πορεία προς την ολυμπιακή διάκριση, αλλά και τη σημαντική εξέλιξη της εκπαιδευτικής ρομποτικής στη χώρα μας καταγράφει το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ της COSMOTE με τίτλο «The Real Robokids».
Λίγο πριν την επίσημη προβολή του ντοκιμαντέρ , είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά κάποια από τα πραγματικά “Robokids”, τους μαθητές που ταξίδεψαν στο Γκιόρ και συναγωνίστηκαν στη δημιουργία και τον προγραμματισμό ευφάνταστων ρομποτικών κατασκευών έχοντας ως θέμα τις «Έξυπνες Πόλεις».
Τα παιδιά μιλώντας με ενθουσιασμό, μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους και μας έκαναν να καταλάβουμε πως η ρομποτική ήρθε για να μείνει στη ζωή τους!
Ώριμοι… ΒενιαμίνΤις εντυπώσεις έκλεψαν με την ωριμότητά τους οι βενιαμίν της παρέας, οι μαθητές δημοτικού Γιάννης Τριανταφύλλης και ο Βασίλης Ντάτης (JOBI TEAM) που κατέβηκαν στην Ολυμπιάδα με προπονητή τον Κώστα Τσατσαρώνη, διαγωνίστηκαν στην απαιτητική κατηγορία Regular για παιδιά του Δημοτικού, που όπως λένε όσοι ξέρουν «δεν σηκώνει λάθη» και απέσπασαν το αργυρό μετάλλιο.
Με την ποίηση ο πλανήτης δεν… αλλάζει!Μεγάλο ενδιαφέρον είχε και η απάντηση της ομάδας TEAMWORK OPTIMUM (Γιώργος Γεωργιάδης, Θανάσης Κουζιώκας, Χρήστος-Παναγιώτης Σχοινάς-Μπονάτσος. Προπονητής: Ανέστης Βοβός) – που διαγωνίστηκαν στην κατηγορία Regular για παιδιά Λυκείου- στην ερώτηση γιατί ασχολούνται με τη ρομποτική: «Γιατί είναι το μέσο εξέλιξης του ανθρώπου. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αλλάξουμε τον πλανήτη μας. Πώς θα το καταφέρουμε αυτό; Με την ποίηση;». Μία απάντηση που κάνει απόλυτα σαφή την εικόνα που τα παιδιά αυτά έχουν για τον κόσμο μας, αλλά και το πόσο σημαντική θέση έχει στη ζωή τους η ρομποτική.
Ρομποτικό ποδόσφαιρο στην τσόχαΟι BITBOT (Νίκος Γιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Καργάκος, Γιώργος Μπάκας. Προπονητής: Λεωνίδας Φίλος) διαγωνίστηκαν στην κατηγορία ποδοσφαίρου με ρομπότ, μία κατηγορία που όπως οι ίδιοι λένε «έχει τη μεγαλύτερη πρόκληση, καθώς απαιτεί ταχύτητα, στρατηγική, γνώσεις και συγκέντρωση». Τα παιδιά μένουν στην Καλαμάτα και αυτή είναι η 3η Παγκόσμια Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής στην οποία συμμετείχαν.
Οι κανόνες του παιχνιδιού αυτού πολλοί και δύσκολοι. «Το ποδόσφαιρο είναι μία διαφορετική κατηγορία σε σχέση με τις άλλες. Καταρχάς παίζεις σε μία λεπτή τσόχα, ενώ τα άλλα ρομπότ έχουν έναν μουσαμά. Επίσης, πρέπει κάθε ομάδα να κατασκευάσει από δύο ρομπότ, τα οποία βγαίνουν στον αγώνα και παίζουν με άλλα δύο ρομπότ. Παίζεις επί 5 λεπτά και πρέπει να προσέχεις τα πάντα. Αν παίζουν σωστά, αν θέλουν κάποια επισκευή… Επίσης, χρησιμοποιείς ειδικούς αισθητήρες και κάποια κομμάτια που επιτρέπονται μόνο σ΄αυτην την κατηγορία, ώστε να μπορούν τα ρομπότ να αναγνωρίζουν την ειδική μπάλα. Γενικά είναι μία δύσκολη κατηγορία γιατί χρησιμοποιεί πολύ τα μαθηματικά και τη φυσική σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες, ενώ πρέπει να έχεις προγραμματίσει όλες τις κινήσεις από πριν και να έχεις προβλέψει τα πάντα», αναφέρουν τα παιδιά.
Γυναικεία ισχύς εν τη… ενώσει!Παρούσα στην προβολή του ντοκιμαντέρ ήταν και η ομάδα YOUNGBLOODS (Νεφέλη Καββαδά, Φρόσω Πολυχρονιάδου, Αγγελίνα Παππά. Προπονήτρια: Ελένη Κουγιουμτζή) που διαγωνίστηκαν στην κατηγορία Regular, για παιδιά Γυμνασίου. «Το ρομπότ που φτιάξαμε έπρεπε να αντικαθιστά λάμπες παλιάς τεχνολογίας με νέας. Αυτό ήταν το θέμα της κατηγορίας μας, δεν το σκεφτήκαμε εμείς. Σ΄αυτήν την κατηγορία παίζουν όλες οι ομάδες στην πίστα. Αλλάζουν μόνο τα ρομπότ και τρόπος που θα λύσεις το θέμα. Οι διαφορές κρίνονται στις λεπτομέρειες και κυρίως στην ταχύτητα… Πάνω κάτω όλοι έχουμε τις ίδιες κινήσεις, απλώς τις κάνουμε με διαφορετική σειρά, δηλαδή στρατηγική» εξηγούν.
Οι ίδιες δεν πιστεύουν πως η ρομποτική είναι ανδρικό σπόρ. Ίσως σ΄αυτό συντελεί το γεγονός πως πηγαίνουν σε γυμνάσιο θηλέων: «Δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στα κορίτσια και τα αγόρια. Εμείς βάζουμε τα δυνατά μας και σε καμία περίπτωση δεν είμαστε πίσω από τα αγόρια. Προκατάληψη δεν υπάρχει καμία, άλλωστε στο παγκόσμιο σε όλες οι χώρες υπήρχε ίση κατανομή αγοριών και κοριτσιών. Όλα τα παιδιά της ρομποτικής είναι μία οικογένεια, κανείς δεν πιστεύει πως είναι ανώτερος και πάντα θα βοηθήσουμε», αναφέρουν.
Στη ρομποτική φτύνεις… αίμαΣτην ερώτησή μας για το πόσο χρόνο απαιτεί η ρομποτική από τη ζωή τους, όλα τα παιδιά έδωσαν την ίδια απάντηση. «Θέλει να φτύσεις αίμα, Κάνεις άπειρες ώρες προπόνησης πάνω από το ρομπότ, χάνεσαι σχεδόν και μετά γυρνάς το βράδυ στο σπίτι και έχεις και διάβασμα για το σχολείο… Δεν ξεκουραζόμαστε ποτέ, ήδη έχουμε ξεκινήσει προετοιμασία για την ερχόμενη Ολυμπιάδα που έχει θέμα την κλιματική αλλαγή».
Καριέρα στα ρομπότ;Κοινός τόπος όλων των παιδιών είναι πως θέλουν να κάνουν τη ρομποτική επάγγελμα, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως ίσως χρειαστεί να δουλέψουν στο εξωτερικό. «Οι περισσότεροι σκεφτόμαστε να κάνουμε κάτι με τη ρομποτική. Είτε να γίνουμε προγραμματιστές, είτε μηχανολόγοι είτε ηλεκτρολόγοι μηχανικοί. Η ρομποτική είναι το μέσο εξέλιξης και του ανθρώπου και του επαγγελματία. Είναι κάτι συναρπαστικό και σε ατομικό και σε κοινωνικό επίπεδο, γιατί δεν αφορά μόνο τον προγραμματισμό. Μαθαίνεις να λειτουργείς ομαδικά, να σκέφτεσαι τρόπους να λύσεις ένα πρόβλημα, μαθαίνεις να μένεις ψύχραιμος. Δεν είναι μόνο η κατασκευή ενός ρομπότ. Γίνεσαι πιο ώριμος, εξελίσσεις τον τρόπο σκέψης σου μέσω αυτής» λένε χαρακτηριστικά.
Ο WRO Hellas με στρατηγικό συνεργάτη την COSMOTE τα τελευταία έξι χρόνια προωθεί τη διάδοση της εκπαιδευτικής ρομποτικής και του STEM στα ελληνικά σχολεία για την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των παιδιών. Μέσα από δράσεις όπως οι Πανελλήνιοι Διαγωνισμοί Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, έχουν σημειωθεί μέχρι σήμερα σημαντικά αποτελέσματα: