Ο Μιχάλης Μανουσάκης έρχεται ξανά να μας παρουσιάσει εικόνες οικίες που ζούμε, ή χάσαμε ή ξεχάσαμε. Εικόνες απαραίτητες για την συνέχεια του βίου μας, εφόσον η λαχτάρα για τον άλλον είναι κοινός τόπος.
Μεγαλώνοντας, αυτό που αντιλαμβάνεται κι επεξεργάζεται ο καλλιτέχνης είναι ό,τι ο ίδιος κρατά στην καρδιά του, μικρές στιγμές για μελλοντικά πλάνα που τον ανησυχούν. Ο χρόνος θα δείξει το πόσο αυτές οι μικρές και ίσως ασήμαντες καταστάσεις θα διαγράψουν πορεία ουσιαστική για τις αγωνίες του.
Ο Μιχάλης Μανουσάκης παρουσιάζει μικρές ζωγραφιές 50×70 cm και μικρότερα σχέδια Α4 σαν προετοιμασία ενός ταξιδιού, ελπίζοντας ατέρμονου.
Έχων σώας τας φρένας και τα μάτια σχεδόν κλειστά για να μπορεί να φαντάζεται την αιωνίως άλλη διάσταση του κόσμου και με τα σώματα των ανθρώπων πάντα γυμνά, όπως τότε που μπορεί να θυμάται, θα είναι εκεί στην αίθουσα τέχνης έκφραση –Γιάννα Γραμματοπουλου από τις 21 Φεβρουαρίου για ν’ ανταλλάξει βλέμματα και χειρονομίες που θα τον βοηθήσουν να επανεξετάσει τον λόγο αυτής της έκθεσης.