22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Τα κορυφαία ελληνικά ντοκιμαντέρ στο ΦΝΘ

Ανακαλύψτε όλο το φάσμα της ανθρώπινης πραγματικότητας στα ελληνικά ντοκιμαντέρ του 22^ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, που θα πραγματοποιηθεί από 5 έως 15 Μαρτίου 2020. Με συνολικά 27 μικρού μήκους και 51 μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ να προβάλλονται στα Διεθνή Διαγωνιστικά Μεγάλου Μήκους, Newcomers και Film Forward και στα τμήματα Ανοιχτοί Ορίζοντες του διεθνούς προγράμματος, Πλατφόρμα και Από οθόνη σε Οθόνη, το ελληνικό ντοκιμαντέρ, δυναμικό και πολυσυλλεκτικό, πρωταγωνιστεί και στη φετινή διοργάνωση.

Επίσης, το Φεστιβάλ πραγματοποιεί αφιέρωμα στον αγαπημένο κινηματογραφιστή Σταύρο Καπλανίδη που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας, προβάλλοντας τρία από τα σημαντικότερα ντοκιμαντέρ του, καθώς και την τελευταία του δουλειά. Παράλληλα, θα πραγματοποιήσει μια ειδική προβολή του ντοκιμαντέρ του Φίλιππου Κουτσαφτή, Αγέλαστος Πέτρα που άλλαξε την πορεία του ελληνικού ντοκιμαντέρ και συμπληρώνει φέτος 20 χρόνια από την πρεμιέρα του. Στο πλαίσιο της προβολής θα παρουσιαστεί και υλικό από το νέο ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη για την Ελευσίνα.

Τα ντοκιμαντέρ δεν εξαντλούνται σε ένα θέμα. Ένα ντοκιμαντέρ μπορεί να είναι πολιτικό, ιστορικό και ταυτόχρονα να ασχολείται με το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μπορεί να είναι το πορτραίτο ενός ανθρώπου και την ίδια στιγμή ένα απίθανο μουσικό ντοκιμαντέρ. Με αυτή τη λογική, φέτος, το Φεστιβάλ συνοδεύει τις ταινίες του προγράμματος με hashtags, αποκαλύπτοντας διαφορετικές πτυχές της κάθε ιστορίας.

Τόσο στον κατάλογο, όσο και στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ, αλλά και στο κείμενο που ακολουθεί τα hashtags θα μας βοηθήσουν να πλοηγηθούμε στα φετινά ντοκιμαντέρ.

Σας παρουσιάζουμε τα ελληνικά ντοκιμαντέρ του 22^ου ΦΝΘ, με αλφαβητική σειρά, ξεκινώντας από τα μεγάλου μήκους και συνεχίζοντας στα μικρού μήκους:

Το ντοκιμαντέρ καταγράφει το ανέβασμα της παράστασης «Αλκηστις» του Ευριπίδη για το φεστιβάλ Επιδαύρου 2017. Μέσα από αυτήν την καταγραφή, αναδεικνύεται η ατμόσφαιρα του Φεστιβάλ και το μεγαλείο του Αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου.

Μελετώντας ένα κομμάτι γης 1.000 τετραγωνικών μέτρων στο Γεράκι Λακωνίας, μία ομάδα αρχαιολόγων προσπαθεί να ανασυνθέσει το μακρινό παρελθόν της ακρόπολης των Aρχαίων Γερονθρών. Ανάμεσα στα ελαιόδεντρα και τις πέτρες, οι αρχαιολόγοι με τους κατοίκους του Γερακίου προσθέτουν το δικό τους στρώμα χρόνου στην αιώνια αναζήτηση κατανόησης του παρελθόντος.

Μια ταινία -χορός, όχι μια ταινία για τον χορό. Μια συνάντηση ανάμεσα στο σινεμά και τον χορό, όχι μια ταινία για έναν χορευτή. Ένα ντοκιμαντέρ που εξερευνά τον χορό του Κο Μουρομπούσι.

Μετά το AGORÁ–Από την Δημοκρατία στις Αγορές, ο Γιώργος Αυγερόπουλος επιστρέφει με τη δεύτερη ταινία του για την ελληνική κρίση, AGORÁ II – Δεσμώτες. Ο σκηνοθέτης συνθέτει το κινηματογραφικό μωσαϊκό των τελευταίων 5 χρόνων, θέτοντας θεμελιώδη ερωτήματα για το μέλλον τόσο της Ελλάδας, όσο και της Ευρώπης.

Express Skopelitis της Αιμιλίας Μήλου

Ο Σκοπελίτης είναι ένα ξεχωριστό καράβι, ένα καράβι με προσωπικότητα. Το ντοκιμαντέρ ταξιδεύει μαζί του, μπαίνοντας στη θαλασσινή ζωή των Μικρών Κυκλάδων. Η θάλασσα δίνει χώρο στο χωράφι, ο χορός των κυμάτων οδηγεί στην έκσταση του πανηγυριού, ένα ερωτικό τραγούδι φέρνει την τρικυμία.

Η κάμερα παρακολουθεί τις σχέσεις μεταξύ σκύλων και κρατουμένων, σε ένα καινοτόμο πρόγραμμα της οργάνωσης Save A Greek Stray που εφαρμόστηκε στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα – Θήβας. Οι Αντωνία και Κατερίνα, καθώς και οι σκύλοι Τόσκα, Μοντεχρήστο, Σαρλίζ, Ρίτσαρντ προετοιμάζονται από κοινού για τη δεύτερη ευκαιρία της ζωής.

Λεϊλά και Μαρία. Ο σύζυγος της τουρκοκύπριας Λεϊλά είναι αγνοούμενος, ενώ η ελληνοκύπρια Μαρία είναι πρόσφυγας. Τα δάκρυά τους που βρέχουν το ίδιο μαντήλι, ποτίζουν την ελπίδα, η οποία με τη σειρά της διαπερνά το συρματόπλεγμα.

Το κτήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας δεσπόζει στο κέντρο της Αθήνας, με τους νεοκλασικούς του κίονες να προσπαθούν να θυμίσουν τη χρυσή εποχή του Περικλή και των αρχαίων σοφών. Ο σκηνοθέτης καταγράφει τις προετοιμασίες για τη μεταφορά των βιβλίων σε μία πόλη που θυμίζει πεδίο μάχης.

Sundaysτης Αλήθειας Αβράμη

Μετά από τριάντα χρόνια ως ιερέας στην Αμερική, ο Τομ Αβράμης αποφασίζει να αποποιηθεί το αξίωμά του. Όταν η κόρη του ανακαλύπτει ένα παλιό βίντεο με λεπτομέρειες σχετικά με τα βάρη και τα μυστικά που κουβαλούσε, στρέφει την κάμερα στον πατέρα της, αποκαλύπτοντας ακόμα περισσότερα μυστικά για το παρελθόν.

Με αφορμή τον θάνατο του κύπριου ακτιβιστή Κώστα Αχνιώτη, το 2017, οι σκηνοθέτες ρίχνουν μια ματιά στην συμμετοχή του στην Αριστερά και στο δικοινοτικό κίνημα για επανένωση μετά τη δεκαετία του 1970, προσπαθώντας να κατανοήσουν τη διαλεκτική του διχασμού στην Κύπρο.

Τρεις Αγιορείτες μοναχοί μοιράζονται σκέψεις τους για την πίστη και τον μοναχισμό, για την απόφασή τους να ζήσουν στο Άγιο Όρος, για την Αθωνική πολιτεία και τους ανθρώπους που την επισκέπτονται. Η κάμερα φτάνει σε απάτητες γωνίες, καταγράφοντας στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής και άγνωστες εικόνες.

H Σόγκρα και η Λεϊλά μαγειρεύουν. Η Σακίμπα κάνει μάθημα πιάνου. Σε λίγο και οι τρεις θα μπουν στην προπόνηση. Η Hestia, η πρώτη ομάδα ποδοσφαίρου γυναικών προσφύγων, έχει γίνει μια μικρή πατρίδα για τις νεαρές παίκτριες. Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος παρακολουθεί την προπόνησή τους και ακούει τα όνειρα των αθλητριών για το μέλλον. Μπορεί η μπάλα να αλλάξει τον κόσμο;

Αθήνα, Φεβρουάριος 1981. Πώς μια παρέα ανθρώπων, με μοναδικό κίνητρο την αγάπη τους για την 9η Τέχνη, έμαθαν στο ελληνικό κοινό ότι τα κόμικς δεν είναι μόνο για παιδιά. Η ιστορία του θρυλικού περιοδικού Βαβέλ.

Το ντοκιμαντέρ αποτυπώνει τον αγώνα 320 απλήρωτων ναυτικών της Ναυτιλιακής Εταιρείας Λέσβου το 2015. Με πολλούς εγκλωβισμένους στα δεμένα καράβια της εταιρείας στον Νέο Μώλο Δραπετσώνας, η κάμερα καταγράφει επί επτά μήνες την προσπάθειά τους να εισπράξουν τα δεδουλευμένα τους.

Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τον Θόδωρο Τερζόπουλο από το χωριό Μακρύγιαλο Πιερίας απ’ όπου ξεκίνησε ως το τέταρτο παιδί μιας αγροτικής οικογένειας προσφύγων από τον Πόντο, στο ταξίδι του στο Berliner Ensemble, στη Ρωσία, τη Κίνα, την Αμερική, στη βάση του στο θέατρο Άττις στο Μεταξουργείο και στους Δελφούς όπου ξεκίνησαν όλα.

Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τον μετανάστη Μπαρδούλ, ακολουθώντας τον από τα χαράματα μέχρι τα μεσάνυχτα. Παρακολουθεί τους κόπους του, ταξιδεύει στους τόπους του, μέχρι που η πραγματικότητα μπερδεύεται με τα όνειρά του. Οι ταυτότητες εναλλάσσονται. Πού είναι ξένος και πού ντόπιος;

Πώς δημιουργήθηκε η Iατρική; Το ντοκιμαντέρ ιχνηλατεί τη γένεσή της από την νεολιθική έως την Ύστερη Αρχαιότητα, πραγματοποιώντας ένα ταξίδι γνώσης στους προσωκρατικούς φιλοσόφους, τον Ιπποκράτη, τη θεμελίωση της ορθολογικής – σύγχρονης ιατρικής, τους αλεξανδρινούς γιατρούς, τον Γαληνό, τη φαρμακολογία, τον Διοσκουρίδη.

Η μουσική των πραγμάτων του Μένιου Καραγιάννη

Ένας μουσικός, ένας ξυλουργός κι ένας φωτογράφος, προσκαλούν τον θεατή στον προσωπικό τους κόσμο, αποκαλύπτοντας τις πτυχές της δουλειάς τους. Χωρίς λόγια, οι εικόνες και οι ήχοι αποκτούν άλλη σημασία, ενώ η μουσική γεννιέται ζωντανά, στις συναντήσεις με τα πράγματα.

Το ντοκιμαντέρ καταγράφει την πολιορκία του Χάνδακα, τη μεγαλύτερη, σε διάρκεια, πολιορκία πόλης στην Ιστορία, κατά τη διάρκεια του 5ου Βενετοτουρκικού πολέμου, τον 17ο αιώνα. Γραπτές μαρτυρίες μπλέκονται με εικόνες του σύγχρονου Ηρακλείου.

Ναύπλιο 1831. Ο κόμης Ιωάννης Καποδίστριας, πρώτος κυβερνήτης της ελεύθερης Ελλάδας βρίσκεται μόνος τις τελευταίες δώδεκα ώρες πριν τη δολοφονία του. Εκείνη τη νύχτα τα πρόσωπα που σημάδεψαν τη ζωή του ζωντανεύουν στη μνήμη του ξαναγράφοντας την ιστορία του, αλλά και το δραματικό ξεκίνημα της νεοσύστατης Ελλάδας.

Τον Σεπτέμβριο του 1943 η Ιταλία κήρυξε ανακωχή. Τότε, στην Κεφαλονιά υπήρχαν 10.000 Ιταλοί στρατιώτες και 500 Γερμανοί. Όταν οι Γερμανοί απαιτούν από τους Ιταλούς παράδοση του οπλισμού, εκείνοι αρνούνται, αιχμαλωτίζουν τους Γερμανούς και βυθίζουν δύο πλοία τους. Ο Χίτλερ διατάζει τον αφανισμό των Ιταλών από το νησί. Ο συγγραφέας Βαγγέλης Σακκάτος αφηγείται τα γεγονότα.

Ο δάσκαλος Φώτης Ψυχάρης διδάσκει εδώ και 30 χρόνια στο 54ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στην Πλατεία Βάθη. Χωρίς συστηματική και οργανωμένη υποστήριξη, προσπαθεί να διαχειριστεί τα θέματα που προκύπτουν καθημερινά. Το θέατρο είναι ένα από τα εργαλεία του.

Η Φαίνη Ξύδη κοιτάει τον φακό και καπνίζει. Μιλάει και ανάβει άλλο ένα τσιγάρο. Αγαπάει τους φίλους της, τα αγόρια, τα κορίτσια, την ζωή, τον Θέμο και τα γεμάτα τασάκια.

Κινούμενη Άμμος/Τόπος των Φλώρου Φλωρίδη και Jeanine Meerapfel

Συνδυάζοντας εικόνες ταινιών, γραφικά, και δομικά στοιχεία ντοκιμαντέρ, το ντοκιμαντέρ εξετάζει πώς η πρόοδος των δεδομένων και της τεχνολογίας αποικίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και επηρεάζει θεμελιωδώς την ισορροπία μεταξύ ψυχολογικών, πνευματικών και βιολογικών πτυχών της ζωής.

Μια κατάδυση στην καρδιά της πόλης μέσα στις στοές στο κέντρο της Αθήνας και τους
απίστευτους ανθρώπους τους. Με οδηγό τον Κώστα Καζανά, το ντοκιμαντέρ ανασυνθέτει την πραγματικότητα στα έγκατα της πόλης, συναντώντας στην περιπλάνηση του τους σουρεαλιστές, τον Βάλτερ Μπένζαμιν, αλλά και το ίδιο το σινεμά.

Μάρκος του Νίκου Σκαρέντζου

Μια παρέα μουσικών ταξιδεύουν στη Σύρο, για ένα αφιέρωμα προς τιμήν του Μάρκου Βαμβακάρη. Συνθέτες, μουσικολόγοι και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, αναδεικνύουν τη σημαντική μουσική κληρονομιά του στον 21ο αιώνα και στην μουσική της Ευρώπης.

Ο Κωνσταντίνος Πίττας ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη από το 1984 μέχρι το 1989 και έβγαλε 30.000 ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Στόχος του ήταν να δει τους Ευρωπαίους πίσω από τις δύο πλευρές του «Σιδηρούν Παραπετάσματος». Έβγαλε την τελευταία φωτογραφία στο Τείχος του Βερολίνου μια μέρα μετά την πτώση του. Όνειρο του ήταν μία ενωμένη Ευρώπη και με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου πίστεψε ότι το σχέδιό του δεν είχε πια νόημα. Έβαλε τα αρνητικά σε ένα κουτί και τα ξέχασε για 25 χρόνια…

Η ζωή και το έργο του κινηματογραφιστή Νίκου Καβουκίδη μέσα από προσωπικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα. Στο ντοκιμαντέρ ξεδιπλώνεται και η ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.

Η ταραχώδης ζωή και το ανεξερεύνητο έργο του μοντερνιστή ποιητή Νίκου Καρούζου. Ο σκηνοθέτης καταδύεται σε ένα πλήθος αρχείων, σούπερ 8 φιλμ, ιστορικών γεγονότων, περνώντας από τη συννεφιασμένη Αθήνα, το Ναύπλιο, την Κρονστάνδη και τη Στοκχόλμη για να καταλήξει στο «έαρ», στην «άνοιξη» της ιστορίας που δεν έχει έρθει ακόμη.

Ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από τις ματιές δύο γενεών κινηματογραφιστών, στο νησί της Δονούσας από τη δεκαετία του ’70 ως σήμερα. Ο Γιώργος Κολόζης πήγε για πρώτη φορά στη Δονούσα το 1972 και απέκτησε το όνομα «Ο Γιώργος του Κέδρου» από την παραλία όπου έμενε. Ο θάνατός του οδήγησε τον γιο του Γιάννη να δημιουργήσει μια ιστορία στην οποία ο χρόνος αντιμετωπίζεται ως μια αναθεώρηση της παρούσας στιγμής.

Στο φεστιβάλ κλασσικής μουσικής του Πηλίου συγκεντρώνονται μαθητές από όλη την Ελλάδα και καθηγητές απ’ όλο τον κόσμο. Το φεστιβάλ στηρίζεται αποκλειστικά στην αφοσίωση μιας πενταμελούς οικογένειας που το διοργανώνει. Μια ταινία με δεξιοτέχνες κλασσικής μουσικής, άφθονο φαγητό και πολλά τσέλα.

Ο Νταβλάτ είναι ένας τατζίκος έμπορος, πατέρας τριών παιδιών, ο οποίος μετά το άνοιγμα των συνόρων μεταξύ της Κίνας και του Τατζικιστάν και της ανακατασκευής του Δρόμου του Μεταξιού, ζει από την αγορά και το εμπόριο κινεζικών προϊόντων.

Ο Σπύρος και ο γύρος του θανάτου των Δημήτρη Καφίδα και Λίνο Καφίδα

Ο Σπύρος, ακροβάτης του Γύρου του Θανάτου, ζει μια νομαδική ζωή με την οικογένεια του, το τροχόσπιτο του και μερικούς ακροβάτες που συχνά τον εγκαταλείπουν. Ο πατέρας του ήταν ένας θρύλος του Γύρου, ο παππούς του και ο θείος του ήταν επίσης από τους πρωτοπόρους. Θα καταφέρει να σώσει ένα επάγγελμα που πεθαίνει; Το πορτραίτο ενός παλιού ακροβάτη σε ένα κόσμο που αλλάζει ραγδαία.

Ο τέταρτος χαρακτήρας της Κατερίνας Πατρώνη

Οι παράλληλοι μονόλογοι τριών ανθρώπων ψηλαφούν τα βιώματα της απώλειας, της ενοχής, της πίστης και της αναζήτησης της λύτρωσης. Εξομολογήσεις και περιπλανήσεις στο αστικό τοπίο, στο οποίο οι ήρωες κάνουν τις μικρές τους τελετουργίες και αποκαλύπτουν απρόσμενες όψεις του.

Οι άγνωστοι Αθηναίοι της Αγγελικής Αντωνίου

Ο αγώνας επιβίωσης των αδέσποτων σκύλων στο κέντρο της Αθήνας και η ιστορία των ανθρώπων που τα φροντίζουν. Ένας κρυμμένος κόσμος ξεδιπλώνεται μέσα από τις διαδρομές των αγνώστων Αθηναίων και αποκαλύπτει το απρόβλεπτο πρόσωπο μιας Αθήνας που διαρκώς μεταλλάσσεται. 

Ένα ντοκιμαντέρ για τους σκύλους βοηθούς στην Ελλάδα μέσα από τις αφηγήσεις της μοναδικής πιστοποιημένης εκπαιδεύτριας στην Ελλάδα, Έλενας Παλάγκα, του 8χρονου Γιώργου, καθώς και ανθρώπων που έχουν νοσήσει από άνοια ή Αλτσχάιμερ.

Το 1963, η ΙΜ, σουηδική φιλανθρωπική οργάνωση, ιδρύει στη Βλάστη, ένα ορεινό χωριό της Μακεδονίας, ένα πρότυπο κέντρο υφαντικής. Για 25 χρόνια αυτό το διαπολιτισμικό εγχείρημα θα στηρίξει τις γυναίκες του χωριού, αλλά και τον ίδιο τον τόπο. Το χρονικό των Υφάντρων προσφέρει μια γλυκόπικρη ματιά σε ερωτήματα σχετικά με την ανάπτυξη της ελληνικής υπαίθρου.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Γιατροί του Κόσμου» Ελλάδας, ο Νίκος Μεγγρέλης σκηνοθετεί ένα ντοκιμαντέρ βασισμένο σε σπάνιο οπτικό υλικό της οργάνωσης και στις αφηγήσεις μελών που τη στελέχωσαν και συμμετείχαν σε δεκάδες αποστολές στην Ελλάδα και στα τέσσερα σημεία της γης.

Μια ταινία του Μπάμπη Μακρίδη μεταξύ ψεύτικου και αληθινού, ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και τη μυθοπλασία. Για την πτήση και την πτώση, για την ανθρώπινη ανάγκη να πετάμε, για τον φόβο του ύψους, τον ίλιγγο, την ουτοπία, τους θεούς και τον άνθρωπο. Εμπνευσμένη από την αρχαία κωμωδία «Όρνιθες» του Αριστοφάνη και την ομώνυμη θεατρική παράσταση από τον Νίκο Καραθάνο και τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Η πλατεία Συντάγματος Ναυπλίου είναι μοναδική. Αφηγείται την ιστορία της Ελλάδος, προσφέρει απόλαυση του χρόνου, αποτελώντας παράλληλα την καρδιά της σημερινής πόλης του Ναυπλίου.

Το ταξίδι της μαύρης σταφίδας, του ελληνικού «μαύρου χρυσού». Το ντοκιμαντέρ μάς οδηγεί, μέσα από την προετοιμασία μιας εικαστικής έκθεσης με θέμα τη σταφίδα, να γνωρίσουμε την σημασία του προϊόντος για την τοπική κοινωνία και την Ελλάδα, την ιστορία της, αλλά και τους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται με αυτή.

Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τη διαδρομή της Ρωμανιώτικης Εβραϊκής Κοινότητας, τα χνάρια της οποίας χάνονται στον χρόνο. Eξερευνά τη γλώσσα, τα ήθη, τα έθιμα, την αλληλεπίδρασή της κοινότητας με τους χριστιανούς και τους μουσουλμάνους.

Η ΕΕ έθεσε ως στόχο το τέλος της υπεραλίευσης έως το 2020. Ωστόσο, η Μεσόγειος είναι η πλέον υπεραλιευμένη θάλασσα στον πλανήτη και οι ψαριές των αλιέων φτωχαίνουν δραματικά την εποχή της κλιματικής αλλαγής. Η «Σιγή Ιχθύος» αποτυπώνει τις ζωές των ψαράδων στις ακτές όπου ο ανθρώπινος πολιτισμός έκανε τα πρώτα του βήματα πριν από χιλιάδες χρόνια.

Πέντε αεροδρόμια άγνωστα στο ευρύ κοινό, καθένα με τη δική του στρατηγική αξία, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Παράτολμοι άνδρες αψήφησαν το θάνατο, πέταξαν με πρωτόγονες πτητικές μηχανές από πανί και ξύλο και έγιναν θρύλοι.

Ένας αθλητής με αναπηρία πηγαίνει την 7χρονη κόρη του και τον 5χρονο γιο του σε έναν από τους πρώτους τους αγώνες παιδικού τριάθλου και θυμάται τον πιο δύσκολο αγώνα που έχει κάνει ποτέ, ένα Ironman: μια από τις πιο εξαντλητικές δοκιμασίες που μπορεί ν’ αντέξει κανείς σε μια μέρα.

Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τις ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Κέρο, με ξεναγό τον επικεφαλής της ανασκαφής, βρετανό καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας, λόρδο Κόλιν Ρένφριου, ο οποίος έχει αφιερωθεί στη μελέτη της περιοχής από τη δεκαετία του ’60.

Ένα ντοκιμαντέρ για τον χρόνο, τη μνήμη, τη νοσταλγία. Μια ταινία για τη γοητεία της αρχαιολογίας και της ανασκαφής μέσα από το post mortem πορτραίτο του αρχαιολόγου Γιάννη Σακελλαράκη. Μια κινηματογραφική ανασκαφή για να έρθει στο φως μια εικόνα μέσα από θραύσματα και ίχνη όπως κάνει και η αρχαιολογία.

Με σπασμένα ελληνικά η Νάσια μιλάει, τραγουδάει, κλαίει, θυμάται και αναπολεί. Άφησε πίσω στη Μολδαβία έναν άνδρα βίαιο που έπινε και χτυπούσε. Η Νάσια φεύγει για να σωθεί.

14 Σεπτεμβρίου 1943: Το θρυλικό Υποβρύχιο «Υ1-Λ. Κατσώνης» βυθίζεται βόρεια της Σκιάθου από γερμανικό ανθυποβρυχιακό. Μέσα από το βιβλίο του ύπαρχου Ηλία Τσουκαλά που κολύμπησε επί 9 ώρες για να σωθεί, καθώς και μέσα από απόρρητα έγγραφα, ημερολόγια ξετυλίγονται οι ανθρώπινες ιστορίες που πλέκονται γύρω από το υποβρύχιο.

O Λεωνίδας Κουρσούμης έμεινε άνεργος και άστεγος λίγο πριν τη συνταξιοδότηση. Αποφασίζει να δημιουργήσει μια πρωτοπόρο, για τα ελληνικά δεδομένα, επιχείρηση, η οποία καθημερινά κερδίζει τόσο σε απήχηση, όσο και σε αποδοχή και εμβέλεια.

Ένα ντοκιμαντέρ – φόρος τιμής στον Λευτέρη Βογιατζή. Μια περίεργα ονειρική, συνειρμική περιήγηση στον κόσμο του καλλιτέχνη και στον χώρο του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων, μέσα από εικόνες, ντοκουμέντα, ήχους, σπάνιο αρχειακό υλικό, αποσπάσματα από παραστάσεις, αναμνήσεις και συνεντεύξεις συνεργατών του.

Η καθημερινότητα του Παναγιώτη Μπανούζα, φύλακα στο Παχτούρι, αποδεικνύεται δύσκολη τον χειμώνα, αλλά γίνεται ακόμα πιο δύσκολη με την κάμερα απέναντι.

Η Γαρυφαλιά κι ο Γιάννης έφυγαν μετανάστες το 1970 από το χωριό τους στη Δράμα για τη Γερμανία, όπου έμειναν μέχρι το 1977. Τι κέρδισαν; Τι τίμημα έχει ο χρόνος που δεν αναπληρώνεται;

Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην καθημερινή ζωή του πατέρα της σκηνοθέτιδος, ενός ηλικιωμένου άντρα 85 ετών. Η ταινία προσεγγίζει τη δυσκολία της τρίτης ηλικίας, τη μοναξιά, τον φόβο του θανάτου και το πένθος, καθώς ο πρωταγωνιστής βιώνει την απώλεια της συντρόφου του μετά από 57 χρόνια κοινής πορείας.

Τον Ιούλιο του 2018 φωτιά ξέσπασε στο Μάτι και στο Νέο Βουτζά. Άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Μνήμες εικόνων και ήχων από μια μαύρη γη.

Η Con Fuoco είναι μία ορχήστρα από την Θέρμη Θεσσαλονίκης. Δεν μοιάζει όμως με τις άλλες ορχήστρες. Τα τελευταία 20 χρόνια έχει καταφέρει να χαράξει μία πολύ σημαντική μουσική πορεία, παρά τις δυσκολίες.

Μια οικογένεια Ιταλών γυρίζει την Ελλάδα με ένα πλανόδιο λούνα παρκ. Στήνουν και ξεστήνουν τα παιχνίδια, αλλά και το σπίτι τους, αποκαλύπτουν τη ζωή τους πίσω από τα φώτα. Με ρίζες στο χώρο του θεάματος, δυο αδέλφια κρατούν ζωντανό το μαγικό κόσμο της διασκέδασης, περιπλανώμενοι στην επαρχία και στα νησιά.

Παραπέμποντας σε χειρόγραφο σημείωμα και ακολουθώντας την προσέγγιση του Μαρσέλ Προυστ στο θέμα της μνήμης -ο τίτλος της ταινίας αποτελεί αναφορά στο μυθιστόρημα «Στη σκιά των νεαρών κοριτσιών με τα λουλούδια»-, η σκηνοθέτις χρησιμοποιεί τις αναμνήσεις της για να εξερευνήσει τη θηλυκότητα.

Ένα πολιτικό και ποιητικό οπτικό δοκίμιο για το πάθος της καταγραφής ως τρόπο που βιώνουμε και ερμηνεύουμε τον σύγχρονο κόσμο. Ένα προσωπικό συνειρμικό ταξίδι στην πόλη και τους ανθρώπους της που αναδεικνύει διαφορετικές όψεις της καταγραφικής εμπειρίας και καταγγέλλει σαρκαστικά αυτό που την ίδια στιγμή λατρεύει.

Τέσσερις γυναικείες φωνές σε μία πολυφωνική αφήγηση της ιστορίας του Katër i Radës, του πρώτου σκάφους που βυθίστηκε στη διάρκεια του ναυτικού αποκλεισμού για τις προσφυγικές ροές.

Το δάσος της Αγίας Παρασκευής στη Βωβούσα, στο Ανατολικό Ζαγόρι, είναι ένα από τα εναπομείναντα ιερά δάση. Ανέγγιχτο στο χρόνο το διατηρούν οι μύθοι που αποτελούν την προφορική παράδοση του χωριού και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά.

Ο ζωγράφος Στέφανος Ρόκος ετοιμάζει την έκθεση «Stefanos Rokos: Nick Cave & The Bad Seeds’ No More Shall We Part, 14 paintings 17 years later». Η Ρηνιώ Δραγασάκη και η Αρασέλη Λαιμού καταγράφουν στη διάρκεια τριών ετών τις καθημερινές του συνήθειες, την καλλιτεχνική διαδικασία, την έμπνευση και τον δημιουργικό διάλογο με τον θρυλικό μουσικό Nick Cave.

Στη Στουτγάρδη της Γερμανίας τρεις παλιοί μετανάστες από διαφορετικές χώρες, μια Γερμανίδα και μια έφηβη πρόσφυγας του καιρού μας, αφηγούνται ιστορίες από τη ζωή με το αγαπημένο τους ζώο. Ιστορίες συνηθισμένες ή απίθανες, αστείες ή συγκινητικές, που δείχνουν την αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους και τα ζώα, σηματοδοτώντας μια κοινή πατρίδα.

Το ντοκιμαντέρ του Κυριάκου Κατζουράκη ασχολείται με ζητήματα όπως η ενεργειακή φτώχεια και η δυσκολία πρόσβασης του πληθυσμού στους ενεργειακούς πόρους, τα οποία προκύπτουν από τη σύγχρονη ενεργειακή πολιτική στην λεγόμενη μετα-λιγνιτική εποχή.

Η ιστορία ενός πόντιου πρόσφυγα από την Κριμαία που έφτασε στον Πειραιά το 1919.

Με φόντο την ανθρωπιστική κρίση των Ροχίνγκια στο Μπανγκλαντές, το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τον Νικόλα Παπαχρυσοστόμου, επικεφαλής της παρέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Ο ίδιος επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει τις προσωπικές επιλογές που τον οδήγησαν από τον κόσμο των πολυεθνικών εταιριών στην ανθρωπιστική δράση.

Η υπεραιωνόβια Κλεονίκη ζει στα βουνά της Ευρυτανίας, τραγουδώντας και λέγοντας ιστορίες από τα παλιά. Μαζί της ζουν ο Κώστας και ο Γιώργος, δύο από τα οκτώ παιδιά της. Όλοι περιμένουν το πανηγύρι του Σωτήρος, όπου το μικρό χωριό ξαναζωντανεύει.

Η κοινότητα των κωμικών βρίσκει καταφύγιο στο Internet. Ο Κώστας Μαλιάτσης Σάλας, γνωστός μέσα από το YouTube και το όραμά του για το Λοσάντζελε σε ένα ντοκιμαντέρ για το παρεξηγημένο χιούμορ και την ελευθερία του λόγου.

Ένας βοσκός ζει ανάμεσα στην σκληρή καθημερινότητα του και το πάθος του. Κατά την διάρκεια της κινηματογράφησης βρίσκει το θάρρος να παραδεχτεί την αλήθεια του.

Πλήξη, φυγή, θάλασσα, πόλη και ελεύθερος χρόνος. Ο Βαγγέλης Γερμανός σχεδόν 40 χρόνια μετά «Τα μπαράκια» και με περιστασιακές βουτιές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, μάς παρασέρνει σε μια καλοκαιρινή περιπέτεια γεμάτη χρώματα, θάλασσα και ήχους.

O Παναγιώτης είναι ένας 30χρονος πρωταθλητής στο άθλημα της χειροπάλης (bras de fer) και ιδιοκτήτης καφενείου σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Το πορτρέτο ενός νέου άνδρα που ταλαντεύεται καθημερινά μεταξύ των ονείρων του και της πραγματικότητας της ζωής στην ελληνική επαρχία.

Ένας φόρος τιμής στον ιστορικό λαϊκό κινηματογράφο Ροζικλαίρ της Πατησίων, που τάραξε την κοινή γνώμη τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 εξαιτίας των ακατάλληλων ταινιών που πρόβαλλε, αδιαφορώντας για την λογοκρισία και τους ηθικούς φραγμούς της εποχής. Στο ντοκιμαντέρ μιλούν οι Τάκης Σπετσιώτης, Λευτέρης Ξανθόπουλος, Δημήτρης Κολάτος, Μπέτυ Βακαλίδου, Νίκος Ζερβός, Γιώργος Χρονάς κ.ά.

O Χέρμαν θέλει να ομορφύνει τα δέντρα της Αθήνας. Με οδηγό τις πρακτικές κλαδέματος του δασκάλου του, μπάρμπα-Τάκη και έμπνευση από τα κείμενα αισθητικής του προπάππου Ε. Παπανούτσου, στον ελεύθερό του χρόνο κλαδεύει τα δέντρα της πρωτεύουσας, προτείνοντας έναν τρόπο φροντίδας για το υποβαθμισμένο πράσινο της πόλης.

Μπορεί ένας τυφλός να δει την Ακρόπολη; Μπορεί ένα άτομο με κώφωση να ακούσει τον ήχο της θάλασσας; Τα μουσεία της Ελλάδας είναι προσβάσιμα; Το Πήγα, Είδα, Άκουσα είναι ένα ντοκιμαντέρ που διερευνά το ζήτημα της προσβασιμότητας και τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα με αναπηρία βιώνουν την ελληνική πραγματικότητα.

Η κάμερα γίνεται παράθυρο στην ελεύθερη ζωή για τους κρατούμενους και μαθητές του 2^ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Πάτρας. Οι φωνές των συμμετεχόντων κάνουν εικόνα την ελπίδα και τα όνειρα τους, αποκτούν φόρμα, χρώμα και ήχο, σε ένα ηλιοβασίλεμα, στον ήχο του κύματος, στον ανοιχτό ουρανό. Μια ταινία που γεννήθηκε μέσα από το εργαστήριο του Νεανικού Πλάνου σε μια απόπειρα να συνδεθεί το έξω του κόσμου με το μέσα της φυλακής.

Ο Δημήτρης Πιστιόλας, συνταξιούχος των ΕΛ.ΤΑ., διατηρεί το μεγαλύτερο μουσείο κινηματογραφικών μηχανών παγκοσμίως. Ενενήντα χρονών πλέον, ο Δημήτρης αναπολεί το παρελθόν που κρύβουν οι μηχανές του, ελπίζοντας οι αναμνήσεις να μη χαθούν για πάντα.

Δύο γυναίκες μέσης ηλικίας συζητούν και καθαρίζουν δωμάτια ξενοδοχείων και γκαλερί σύγχρονης τέχνης. Οι φιγούρες τους δεν συναντιούνται ποτέ στην οθόνη, ωστόσο οι συζητήσεις τους και οι σκέψεις τους γύρω από τις σύγχρονες εργασιακές συνθήκες τις φέρνουν κοντά. Η ιστορία δύο γυναικών που για χρόνια έχουν τα χέρια τους βουτηγμένα στην χλωρίνη.

Το ντοκιμαντέρ εξερευνά τις διαταραχές της μνήμης μέσα από τις αφηγήσεις ενός άνδρα για σημαντικές στιγμές της ζωής του. Φτάνοντας στα όσα συμβαίνουν σήμερα, γίνεται ξεκάθαρο ότι ο άνδρας δεν μπορεί να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τα όνειρα.

Ένα αφιέρωμα στον αγαπημένο Σταύρο Καπλανίδη, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, πραγματοποιεί το 22^ο ΦΝΘ, προβάλλοντας τρία από τα σημαντικότερα ντοκιμαντέρ του, καθώς και την τελευταία του δουλειά.

Σταύρος Τορνές: Ένας μυθικός κινηματογραφιστής ή ένας κινηματογραφιστής-μύθος; Ίσως τίποτα απ’ όλα αυτά, ίσως κάτι πολύ περισσότερο. Η ταινία επιχειρεί να προσεγγίσει τη ζωή και το έργο του Σταύρου Τορνέ: ψηλαφεί εικόνες του, αφουγκράζεται ψιθύρους του, εισχωρεί στις μνήμες φίλων του, ακολουθεί ίχνη του, για ν’ αποτυπώσει το βιογραφικό πορτρέτο ενός κινηματογραφιστή που στάθηκε μέχρι το τέλος συνεπής σ’ αυτά που είδε, έζησε και πίστεψε.

Η ταινία συστήνει τον Xρήστο Bακαλόπουλο και κάνει ευρύτερα γνωστή την πολυσχιδή του δραστηριότητα και πνευματική πορεία στην τόσο σύντομη ζωή του (1956-1993). Κριτικός κινηματογράφου, παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών, αρθρογράφος, συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης κινηματογραφικών ταινιών, μα, πάνω απ’ όλα, ένα ευαίσθητο και μαχητικό πνεύμα, ο Χρήστος Βακαλόπουλος σημάδεψε με τον λόγο και τα σχόλιά του τη σκέψη στη χώρα μας, για σχεδόν είκοσι χρόνια (1974-1993). Το ντοκιμαντέρ απέσπασε το βραβείο κοινού στο 9ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το 2007.

Η γερμανίδα φωτογράφος Άννα Βιχ επέλεξε να ζήσει και να εργαστεί στην Αθήνα. Μακριά από την καρτποσταλική γραφικότητα, επέλεξε να φωτίσει περιφρονημένες όψεις της χώρας: την καθημερινότητα στην πόλη, τους τόπους και τους ανθρώπους της, τον παλαιό ελαιώνα που έχει μετατραπεί σε υποβαθμισμένη γειτονιά, αδέσποτες γάτες… Αλλά και την πραγματική σχέση της νέας Ελλάδας με την αρχαιότητα, καθώς επίσης και τη μαγεία της θάλασσας.

Το τελευταίο κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ του Σταύρου Καπλανίδη αφορά τα Εξάρχεια της μεταπολίτευσης και τον Τέο Ρόμβο, ένα από τα πρόσωπα της εναλλακτικής κουλτούρας με το οποίο συμπορεύτηκε στη ζωή του. Η ταινία ολοκληρώθηκε με τις οδηγίες του Σταύρου Καπλανίδη από τον Χρόνη Θεοχάρη.

Μια ειδική προβολή του ντοκιμαντέρ του Φίλιππου Κουτσαφτή, Αγέλαστος Πέτρα, που συμπληρώνει 20 χρόνια από την πρεμιέρα του, θα πραγματοποιηθεί στο 22^ο ΦΝΘ. Θα προβληθεί, επίσης, υλικό από το νέο ντοκιμαντέρ του σκηνοθέτη για την Ελευσίνα.

Η Ελευσίνα είναι μια μικρή βιομηχανική πόλη 20 χιλιόμετρα δυτικά της Αθήνας. Με την πόλη αυτή δέθηκε από τα προϊστορικά ακόμη χρόνια ο αγαπημένος μύθος των αρχαίων, ο μύθος της θεάς Δήμητρας, θεάς της Γεωργίας και της ευφορίας της γης και της κόρης της Περσεφόνης. Τα Ελευσίνια μυστήρια που τελούνταν εδώ και δύο χιλιετίες σχετιζόταν με τον κύκλο της ίδιας της ζωής και χάριζαν στους μύστες ελπίδα και μακαριότητα για να αντιμετωπίσουν το θάνατο. Εδώ, που σύμφωνα με το μύθο πρωτοκαλλιεργήθηκαν τα δώρα της θεάς, τα δημητριακά, εδώ αναπτύχθηκαν οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της Ελλάδας, με καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή και το ιερό. Η Ελευσίνα είναι δυτικά, χώρος ιερός σημείο και όριο για να δει κανείς τον κόσμο γύρω του όσο και τον εαυτό του.