Η γλυκόπικρη κωμωδία «Τριαντάφυλλο στο στήθος», το μοναδικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς με ευτυχή κατάληξη, γράφεται μετά από ένα ταξίδι του συγγραφέα στην πολύβουη και ζωντανή νότια Ιταλία, όπου θα νιώσει, έστω παροδικά, χαρούμενος, ερωτευμένος και ψυχικά ήρεμος.
Ένα έργο ερωτικό. Ένα έργο που υμνεί τον έρωτα ως υπέρτατη πράξη. Ένα έργο στο οποίο ο Ουίλιαμς για άλλη μια φορά φωτίζει μοναδικά κι έντεχνα την τρυφερή και συνάμα ανταγωνιστική σχέση μάνας και κόρης. Κατά πόσο και υπό ποιους όρους αποδέχεται μια μητέρα την προσωπική ζωή της κόρης της;
Το έργο έκανε πρεμιέρα το 1951 στο Μπρόντγουεϊ και τέσσερα χρόνια μετά, θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστές την Άννα Μανιάνι η οποία κέρδισε το Όσκαρ Ά Γυναικείου Ρόλου και τον Μπαρτ Λάνκαστερ. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1956 σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη, σκηνοθεσία Κάρολου Κουν και μουσική Μάνου Χατζιδάκι.
Τριαντάφυλλο στο στήθος
Η Σεραφίνα Ντέλλε Ρόζε παρομοιάζει το διπλό της κρεβάτι με θρησκεία. Είναι μια γυναίκα που έντονα αγαπά, ερωτεύεται, πονά, πιστεύει. Όταν πεθαίνει ο άντρας της, ψάχνει κάπου να χωρέσει τη λατρεία της για εκείνον. Στριμώχνει την ίδια της την “ψυχή” μέσα στην τεφροδόχο του. Αποστρέφεται τον κόσμο, που τολμά να θυμάται ένα λιγότερο θαυμαστό παρελθόν για το χαμένο της «τριαντάφυλλο». Προσπαθεί μανιασμένα να κρατήσει την έφηβη κόρη της, Ρόζα, μακριά από τους «κυνηγούς» άνδρες. Ψάχνει πάντα απαντήσεις από μια ξεθωριασμένη Μαντόνα. Κι όταν ο Αλβάρο, ένας οδηγός φορτηγού, μπαίνει απρόσκλητος στο σπίτι της, εκείνη προσπαθεί να καταλάβει αν αυτό ήταν το σημάδι που περίμενε από την Παναγία. Η ζωή πρέπει πάντα να προχωράει.
