Ο διαδικτυακός αυτός περίπατος διάρκειας πέντε ωρών διανύει περίπου δώδεκα χιλιόμετρα μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Πομπηίας και δεν περιέχει καθόλου αφήγηση ή μουσική.
Με οδηγό την κάμερα μπορούμε να εξερευνήσουμε, σαν να ήμασταν εκεί, έναν έναν ξεχωριστά τους χώρους που αποτελούν τα ερείπια μιας από τις ακμαιότερες και πλουσιότερες ρωμαϊκές πόλεις, τα οποία μας παρέχουν εξαιρετικές πληροφορίες για τις τέχνες, τα έθιμα, το εμπόριο και την καθημερινή ζωή της εποχής εκείνης, καθώς το ηφαιστιακό υλικό το οποίο κάλυψε την Πομπηία, με την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.χ., συνέβαλε καθοριστικά, ώστε να διατηρηθεί εκείνη σε καλή κατάσταση.
Ο θεατής έχει τη δυνατότητα να περιηγηθεί ψηφιακά, μέσα από το βίντεο, στην Αγορά (Forum) που πλαισιώνεται από τους ναούς, τις θέρμες, τα θέατρα, τις ταβέρνες , τα σπίτια, τις κρήνες, τους δρόμους και τα εμπορικά καταστήματα και να θαυμάσει τις νωπογραφίες, τα μωσαϊκά και τα μάρμαρα που μαρτυρούν την παρελθούσα λάμψη της πόλης.
Η αρχαία πόλη της Πομπηίας και η έκρηξηΗ πόλη της Πομπηίας ιδρύθηκε τον 8αι. π.χ. από Έλληνες αποίκους στις ακτές της Καμπανίας, κοντά στους πρόποδες του Βεζούβιου. Τον 2ο αιώνα π.χ. η μέχρι τότε ανεξάρτητη πόλη εντάχθηκε στη σφαίρα επιρροής της Ρώμης και μετατράπηκε σε ένα ακμάζον θέρετρο για τους πιο διακεκριμένους Ρωμαίους πολίτες, οι οποίοι ζούσαν σε πολυτελείς εξοχικές επαύλεις, διακοσμημένες με έργα τέχνης απαράμιλλης ομορφιάς, ενώ πλήθος κόσμου συγκεντρωνόταν στις υπαίθριες αγορές, τα καταστήματα, τις ταβέρνες, τις πλατείες, τις αρένες και τα λουτρά.
Τις παραμονές της έκρηξης του Βεζούβιου, το 79 μ.χ., υπολογίζεται ότι 20 με 30 χιλιάδες άνθρωποι ζούσαν στην πόλη και τις γύρω περιοχές. Η έκρηξη είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν περίπου 16 χιλιάδες συνολικά, θάβοντας την Πομπηία κάτω από εκατομμύρια τόνους ηφαιστιακής στάχτης.
Η Πομπηία παρέμενε ξεχασμένη για αιώνες, έως ότου, το 1592, κατά τη διάρκεια κατασκευής ενός υδραγωγείου σε μια γειτονική πόλη, ανακαλύφθηκε ένα μέρος της. Οι ανασκαφικές εργασίες από το 1748 και έπειτα έφεραν στο φως ανεκτίμητους θησαυρούς, πολύτιμα τεκμήρια του Ρωμαϊκού Πολιτισμού, και συνέβαλαν στην άνθηση του νεοκλασικισμού του 18ου αιώνα. Κάτω από όλη αυτή τη στάχτη η πόλη, προστατευμένη από τη φθορά του χρόνου, ήταν σχεδόν όπως περίπου πριν δύο χιλιάδες χρόνια. Κτίρια σχεδόν ανέπαφα, σκελετοί ανθρώπων «παγωμένοι» ακριβώς στη στάση όπου τους βρήκε η συμφορά, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως σκεύη φαγητού και εργαλεία, σκορπισμένα στους δρόμους αποτυπώνουν γλαφυρά τον «ξαφνικό» θάνατο μιας ολόκληρης πόλης.
Το 1997 η UNESCO ανακήρυξε την Πομπηία σε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ αποτελεί ένας από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς στην Ιταλία, με περίπου 12 χιλιάδες επισκέπτες ετησίως.
Παρακολουθήστε το βίντεο εδώ: