Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2020: Φιλόδοξο πρόγραμμα στη σκιά της πανδημίας

M’ ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα. ‘Ετσι γράφτηκε η πιο δύσκολη στιγμή στην 65χρονη ιστορία του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Με την Κατερίνα Ευαγγελάτου, τη νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του θεσμού, εγκρατή μα και σφιγμένη να παρουσιάζει ένα σύνολο 70 εκδηλώσεων• κι ας ξέρει πως ιδανικά θα καταφέρει να εκτελέσει μόνο ένα μικρό μέρος του – σε περίπτωση που το πανδημικό κύμα του covid 19 το επιτρέψει.

«Θέλω να τονίσω ότι οι συνεργάτες μου και εγώ αντιλαμβανόμαστε πως το Φεστιβάλ φέτος δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί ακριβώς όπως το σχεδιάζαμε τόσον καιρό. Έχουμε, όμως, την ανάγκη να στείλουμε ένα μήνυμα ελπίδας: Είμαστε εδώ και εργαζόμαστε ακατάπαυστα για να επανασχεδιάσουμε το Φεστιβάλ, με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Ευελπιστούμε ότι θα καταφέρουμε να το υλοποιήσουμε με ασφάλεια για όλους, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν. Εξετάζουμε διαφορετικές εκδοχές για τις ημερομηνίες πραγματοποίησης της φετινής διοργάνωσης, με την αμέριστη υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Προτεραιότητά μας είναι η υγεία και η ασφάλεια του κοινού, των δημιουργών και όλης της ομάδας του Φεστιβάλ» δήλωνε χαρακτηριστικά η ίδια μέσα από τη σελίδες των social media της διοργάνωσης.

Με μεγφάλα ερωτηματικά γαι το πως θα είναι φέτος το φεστιβαλικό καλοκαίρι στην Πειραιώς 260…

Με φόντο τα βιομηχανικά παράθυρα της Πειραιώς 260, εκεί που κανονικά θα συγκεντρώνονταν εκατοντάδες καλλιτέχνες και άνθρωποι του Τύπου, όπως συμβαίνει κάθε άνοιξη, σε κλίμα θερινής και φεστιβαλικής προσμονής, η νέα επικεφαλής του θεσμού βρέθηκε να υπενθυμίζει τις αξίες των παρασταστικών τεχνών, στις οποίες επέβαλλε βίαιη παύση η πανδημία.

«Τα θέατρα είναι εστίες, είναι χώροι στοχασμού, ψυχαγωγίας, είναι οίκοι στους οποίους προσερχόμαστε ομαδικά, κοινό και καλλιτέχνες, προσδοκώντας κάτι που η αληθινή ζωή δεν μπορεί να μας προσφέρει. Σκέφτεται κανείς πώς θα είναι άραγε η κοινωνία μας μετά από αυτή την κρίση και πόσο πολύτιμη θα είναι η καλλιτεχνική της αντανάκλαση μέσα από την οξυδέρκεια και την ευαισθησία των δημιουργών. Η παρουσία ενός διεθνούς Φεστιβάλ θα είναι, περισσότερο από ποτέ, ανάγκη μας αλλά και υποχρέωσή μας».

Ανάμεσα στις εξασφαλισμένες μετακλήσεις και ο ιστορικός θίασος της Σαουμπίνε με την «Ιστορία της βίας».

Προηγήθηκαν επτά μήνες οργάνωσης και σχεδιασμού για να δοθεί ένας πλήρης προγραμματισμός με ξεκάθαρες τις προθέσεις της Κατερίνας Ευαγγελάτου: «Την επέκταση του φεστιβαλικού ίχνους και την εμβάθυνση σε αυτό: Επέκταση στα είδη Τέχνης και διεύρυνση του κοινού στο οποίο απευθυνόμαστε. Εμβάθυνση της εμπλοκής του κοινού μας στη φεστιβαλική εμπειρία συνολικά. Ακόμα, έναν σημαντικό άξονα αποτελεί για εμάς η έκπληξη, οι απρόσμενες συναντήσεις, το γκρέμισμα της αντίληψης ότι κάποια είδη δεν είναι φεστιβαλικά ή δεν ταιριάζουν σε συγκεκριμένους χώρους» σημείωνε χαρακτηριστικά.

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου έτοιμος να βρεθεί ξανά στην Πειραιώς.

Συγκεκριμένα στο θέατρο το αίτημα από τους δημιουργούς στρέφεται στην έρευνα λιγότερο χαρτογραφημένων περιοχών, να επεξεργαστούν το κλασικό ρεπερτόριο με πιο απρόσμενα εργαλεία. Στις μετακλήσεις Θεάτρου και Χορού, έμφαση δίνεται στους νέους προσκεκλημένους – χωρίς αυτό να σημαίνει πως εξαιρούνται φυσιογνωμίες που έχουν χαρακτηρίσει την φεστιβαλική πραγματικότητα της Ευρώπης όσο και του Φεστιβάλ Αθηνών. Επεκτείνεται το κεφάλαιο των συμπαραγωγών – που εγκαινίασε κατά την προηγούμενη τριετία ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος – με πρόθεση να οικοδομηθεί σειρά διεθνών συμπαραγωγών και στην αρένα της Αρχαίας Επιδαύρου.

Ακολουθώντας τη φιλοσοφία του Λυκείου Επιδαύρου, εγκαινιάζεται παρόμοιο ερευνητικό πρόγραμμα πάνω στη μελέτη της δραματουργίας και την ανανεωτική προσέγγιση του αρχαίου δράματος με τον τίτλο «Πάροδος» που θα εκτείνεται σε επτά εβδομάδες τόσο στην Αθήνα όσο και στην Επίδαυρο (στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου).

Το προφίλ του Μικρού Θεάτρου της Αρχαίας Επιδαύρου αναθεωρείται ξανά και από εργαστήρι πειραματισμού στην αρχαία γραμματεία του αποδίδεται ο ρόλος να φιλοξενήσει μουσική και μουσικό θέατρο με πιο performative χαρακτήρα.

Η μουσική θα εξακολουθήσει να ορίζει την ταυτότητα του Ηρωδείου, ενισχυμένου σημαντικά από παραστάσεις σύγχρονης και ηλεκτρονικής μουσικής. Την ίδια ώρα, η μουσική παρεισφρύει και στην Πειραιώς 260, δίνοντας χώρο στην μουσική κουλτούρα των clubs αλλά και στις street επιρροές, είδος που θα χαρακτηρίσει και τον προγραμματισμό του Χορού.

Ο διάλογος – άρα και η φεστιβαλική εμπειρία – στην Πειραιώς 260 μεταξύ του κοινού και των καλλιτεχνών ανοίγει. Τις παραστάσεις θα προλογίζουν θεατρολόγοι και ειδικοί του χορού ενώ μετά από αυτές στον αναθεωρημένο κοινό χώρο που ενώνει τις σκηνές του βιομηχανικού πάρκου ιδρύεται η «Πλατεία» ως χώρος συνάντησης.

Θα επανακάμψει ο Νίκος Καραθάνος στο Φεστιβάλ Αθηνών με ‘Ιψεν;

«Παρακολουθούμε τις εξελίξεις και ελπίζουμε ότι θα είμαστε σε θέση σύντομα να σας δώσουμε νέες πληροφορίες σχετικά με την υλοποίηση του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Ελπίζουμε αυτή η ακραία συνθήκη, στην οποία ζούμε, να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και να ξαναβρεθούμε όλοι υγιείς στις σκηνές μας, για να γιορτάσουμε τη ζωή, τη δημιουργία, τη συνύπαρξη» κατέληγε στο μήνυμα της η Κατερίνα Ευαγγελάτου.

Δρομολογείται και η πρώτη εμφάνιση του Μαξ Ρίχτερ στο Ηρώδειο.

Αν οι ελπίδες της (και οι ελπίδες όλων μας) ευοδωθούν ίσως να δοθεί η δυνατότητα στο κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών να δει τον Τόμας Οστερμάγιερ να διευθύνει την Σαουμπίνε παρουσιάζοντας την «Ιστορία της βίας», τον Κριστόφ Βαρλικόφσκι να επιστρέφει με μια σύγχρονη «Οδύσσεια – Μια ιστορία για το Χόλυγουντ», τον τρομερό Ρώσο Κιρίλ Σερεμπρένικοφ ν’ ανεβάζει Γκόγκολ, τον ανερχόμενο Γερμανό Κρίστοφερ Ρύπινγκ να παρουσιάζει ένα 10ωρο ερευνητικό θέαμα πάνω στο αρχαίο δράμα ή τον διακεκριμένο Πολωνό Κορνέλ Μούντρουτσο να επιστρέφει στην Αθήνα μετά από το ντεμπούτο του το 2018.

‘Ισως ακούσουμε την συνθέτρια του soundtrack του «Τζόκερ», Χίλντουρ Γκουδναντόττιρ, ίσως δούμε την πολύφημη έκθεση του Takis στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ίσως δούμε στο Ηρώδειο τη νέα παραγωγή των Βέλγων C de la B και του Αλαίν Πλατέλ, ίσως ακούσουμε τον κορυφαίο συνθέτη Μαξ Ρίχτερ για πρώτη φορά στο Ηρώδειο.

Προγραμματισμένη από πέρυσι το καλοκαίρι, η μετάκληση του κορυφαίου Πολωνού, Κριστόφ Βαρλικόφσκι.

Ισως ακόμα χαρούμε την φεστιβαλική επιστροφή του Βασίλη Παπαβασιλείου με τον «Αμφιτρύωνα» του Πλαύτου και του Νίκου Καραθάνου με το «Κουκλόσπιτο» του Ιψεν. ‘Ισως κατέβουμε στην Επίδαυρο για να δούμε τους σοφόκλειους «Ιχνευτές» δια χειρός Μιχαήλ Μαρμαρινού, τον «Προμηθέα δεσμώτη» με τη ματιά του ‘Αρη Μπινιάρη ή τους αισχύλειους «Πέρσες» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη.

‘Ολα εν αναμονή αυτής της νέας αχαρτογράφητης παγκόσμιας περιπέτειας που πλήττει τις τέχνες με τον ίδιο αδυσώπητο τρόπο που πλήττει κάθε συλλογική δημιουργία.

Δείτε στις επόμενες σελίδες το αναλυτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ