Δείτε πειραματικές ταινίες και βίντεο τέχνης online, εντελώς δωρεάν

Τον Μάρτιο, η καλλιτέχνις Kate Lain, δημιούργησε ένα υπολογιστικό φύλλο στο Google, όπου ζητούσε να ανέβουν links για πειραματικές ταινίες. Τις ταινίες θα έστελνε στους μαθητές της, όσο έκαναν online μάθημα, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

Η Lain διαίρεσε την playlist που δημιούργησε σε 3 μέρη: Σε ταινίες που σε κάνουν να γελάς ή να χαμογελάς, σε ταινίες που σε κάνουν να χορεύεις ή να τραγουδάς και σε ταινίες που σε κάνουν να ουρλιάζεις ή να θες να σπάσεις πράγματα. Όπως εξήγησε, πρόκειται για τις τρεις διαφορετικές διαθέσεις που έχεις όσο βρίσκεται απομονωμένος σε καραντίνα.

Dislocation Blues (2017), Sky Hopinka

Μέσα σε λίγες μέρες, η playlist γέμισε από πειραματικές ταινίες και βίντεο τέχνης, δημιουργών απ ‘ όλο τον κόσμο. Κάποιες από αυτές ζητούσαν κωδικό για να μπεις, καθώς δεν μπορούν όλοι οι καλλιτέχνες να διαθέτουν δωρεάν τη δουλειά τους. Η δημιουργία μιας ταινίας απαιτεί πολύ χρόνο και χρήματα, τα οποία μπορούν να πάρουν πίσω μόνο μέσω συμβολαίων για πληρωμένες προβολές και ιδιωτικές διανομές.

Παρ’ όλα αυτά, πολλοί καλλιτέχνες επέλεξαν για τους δικούς τους λόγους, να μοιραστούν με το διεθνές κοινό, τις πειραματικές προσωπικές τους ταινίες.

That which identifies them like the eye of the Cyclops (2015), Beatriz Santiago Muñoz

Μπορείτε να τις δείτε εντελώς δωρεάν, online, τις παρακάτω:

Ο οργανισμός Collectif Jeune Cinéma ιδρύθηκε το 1971 και προωθεί οπτικές πειραματικές πρακτικές. Περιέχει πάνω από 1300 πειραματικές ταινίες από 350 ανεξάρτητους  δημιουργούς.
Δείτε τις ταινίες, εδώ.

Δείτε πάνω από 200 ταινίες της συλλογής του Φεστιβάλ, εδώ.

Το Εθνικό Συμβούλιο Κινηματογράφου του Καναδά σύλλεξε ταινίες από γηγενείς καλλιτέχνες, μεταξύ 1968 και 2018. Δείτε τις, εδώ.

Ένα βίντεο 30 λεπτών για την προγιαγιά της δημιουργού, που αφηγείται το ταξίδι της την περιοχή Chota  του Εκουαδόρ, στο Guayaquil του Ισημερινού, το 1906, όπου δούλεψε ως οικιακή βοηθός. Η Maria Rosa Palacios, όπως ονομάζεται, είναι Αφρο- Εκουαδοριανή και κατάγεται από σκλάβους. Το βίντεο ρίχνει φως στην ιστορία της οικογένειας Palacios.

Μια ωδή στο φαγητό της Καραϊβικής.

16 Ιουλίου 1969. Η Αμερική πρόκειται να εκτοξεύσει το Apollo 11. Μια υπέροχη ταινία μικρού μήκους που καθιστά την ιστορία του Διαστημικού Προγράμματος της Ζάμπια ως ονειρικό έργο της επιστημονικής φαντασίας. Η ταινία Afronauts εξετάζει τις μεγαλύτερες συνέπειες της εκτόξευσης του «Μαύρου σώματος» στο διάστημα, ενάντια στα κινήματα ανεξαρτησίας που λάμβαναν χώρα σε όλη την αφρικανική ήπειρο τη δεκαετία του 1960.

Ένα φανταστικό σύντομης διάρκειας βίντεο, για την φυλή και την υιοθεσία, βασισμένο στις προσωπικές εμπειρίες του δημιουργού.

Ένα πορτραίτο αντιθέσεων, ανάμεσα στην δημόσια υστερία που δημιούργησε ένας πολιτικός και σε έναν έγχρωμο καλλιτέχνη, στο σπίτι και περιβάλλον του.

Σε αυτό το βίντεο, η δημιουργός υιοθέτησε το ρόλο ενός φανταστικού εκπρόσωπου των Ηνωμένων Εθνών, του Jaklin Caal Maquin, που πήρε το όνομά του από ένα τετράχρονο κορίτσι από τη Γουατεμάλα που πέθανε από γρίπη σε κέντρο κράτησης μεταναστών στις ΗΠΑ το Δεκέμβριο του 2018.

Η καλλιτεχνική ομάδα των Hillerbrand-Magsamen βασίζεται στην πλούσια πρακτική του Fluxus που ενσωματώνει το χιούμορ, την παράσταση, τα βίντεο και τα καθημερινά αντικείμενα, επεκτείνοντας την προσωπική οικογενειακή ζωή σε μια σύγχρονη συζήτηση για την οικογενειακή δυναμική, την ζωή στα προάστια και την αμερικανική υπερκατανάλωση. Αυτός ο νέος τύπος “προαστιακού fluxus” δημιουργεί εργασία που καταγράφει και ανασυγκροτεί τα αντικείμενα και τα υπάρχοντα του εαυτού, την οικογένεια και τον πολιτισμό, τον ρόλο της φωτογραφικής μηχανής στη σύγχρονη τέχνη και τις προκλητικές υποθέσεις της καθημερινότητας.

Ένα πειραματικό βίντεο βασισμένο στη μνήμη και το τραύμα. Διερευνά μια μη γραμμική αφήγηση που αντικατοπτρίζει τον εξωτερικό εαυτό σε αντίθεση με τις εσωτερικές σκέψεις. Σκηνές που κόβονται ανάμεσα σε φωτογραφίες και οικιακούς εσωτερικούς χώρους. Ο υπνωτικός ήχος ενός ρολογιού εξασφαλίζει το κοινό μέσα στον φιλμικό χώρο, δημιουργώντας μια αίσθηση άγχους.

Το φιλμ αντικατοπτρίζει την έμφυτη βία των αρχείων των μουσείων και τον υποβιβασμό των ανθρωπίνων όντων σε αντικείμενα, μέσα από τις συνέπειες της «ανακάλυψης» του «Kennewick Man», ενός προϊστορικού Παλαιοαμερικανικού άνδρα του οποίου τα λείψανα εντοπίστηκαν στο Kennewick της Ουάσιγκτον, το 1996.

Μια εξαιρετική ταινία αυτογραφικού πορτραίτου, όπου η δημιουργός της προσπαθεί να αποκαλύψει στους γονείς της ότι είναι ομοφυλόφυλη. Αστεία, σκληρή, αλλά σοβαρή και ειλικρινής ταινία, που παρουσιάζει δυο κόσμους, μία τον κόσμο της οικογενειακής ζωής σε προάστιο του Michigan, και μία της ανοιχτά γκέι ζωής της στη Βοστώνη.

Έξι ισχυρές γηγενείς γυναίκες συγκεντρώνονται για να γιορτάσουν μια νέα αρχή και το τέλος του κόσμου όπως το ξέρουμε.

Οι έννοιες της ύπαρξης και της ηθικής του ταξιδιού αμφισβητούνται μέσω της γυναικείας τελετής και τελετουργίας, επισημαίνοντας τη διαδεδομένη και αντιφατική παρουσία της ιστορίας και του μύθου στη σημερινή Σικελία.

Μια μαρτυρία της θλίψης της αφηγήτριας για το θάνατο ενός πρώην εραστή. Όπως φανερώνει το όνομα, η ιστορία ξεδιπλώνεται μέσα από το γράψιμο τεσσάρων γραμμάτων που γράφτηκαν αρχικά ως θεραπευτική άσκηση από τον Remenchik. Μέσα από ταινίες, στιγμιότυπα από κλιπ της MOCA TV και εικόνες από την παράσταση ενός πρώην στην Τσέλσι, το φιλμ χρησιμοποιεί μια καταστροφική προσωπική απώλεια ως μεταφορά για τα κοινά πολιτιστικά και ιστορικά τραύματα.

Τον Αύγουστο του 2017, ο Λίβανος παρακολουθεί ένα γιγαντιαίο άγαλμα του Αγίου Χαρμπέλ, καθώς μεταφέρεται στην ψηλότερη κορυφή της κορυφής του Φαράγια. Αυτός ο άγιος ανακοινώθηκε από συντηρητικά θρησκευτικά μέσα ως θεραπευτής του κορονοϊού και οι άνθρωποι συρρέουν να μαζέψουν χώμα από τον τόπο ταφής. Η ταινία αφορά τις αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων με το γιγαντιαίο άγαλμα κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του, αλλά και την αναθέτουσα εταιρεία, η οποία είναι γνωστή για τις εξωπραγματικές μηχανικές της.

Η Μαίρη MacLane, η Άγρια Γυναίκα του Butte στην Montana, δημοσίευσε τα ημερολόγιά της το 1902 και το 1917. Ως ομοφυλόφιλη και φεμινίστρια στην αρχή του αιώνα, η MacLane έγινε γνωστή κατά τη δημοσίευση του ημερολογίου της το 1902, I Await the Devil’s Coming. Απομακρύνθηκε από τη βιομηχανική πόλη εξόρυξης χαλκού και γενέτειρά της την Montana, ζώντας ως δημόσιο πρόσωπο και σαν συγγραφέας, δημοσιογράφος, πρωτοπόρος κινηματογραφικών ταινιών και πάντοτε προβοκάτορας – στέλνοντας κοινωνικά μηνύματα καθ’όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, με ιδιαίτερη έμφαση στις αντιλήψεις για τις γυναίκες και τη σεξουαλικότητα. Η ταινία αποτελεί ένα πειραματικό δοκίμιο και μια ημερολογιακή ταινία βασισμένη κυρίως στα δημοσιευμένα ημερολόγιά της και στις ταινίες της.

Ένα φιλμ για τον αγώνα για τη ζωή και την αδιαφορία της φύσης και, συνεπώς, πολύ σχετική με το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο κόσμο. Γυρίστηκε στο Μουσείο Drostdy στη Νότια Αφρική.

Η ταινία εξερευνεί το ρίσκο, την Δύση και την μοναξιά και απομόνωση. Γυρίστηκε στο ράντσο της ζωγράφου Georgia O’Keeffe στο Νέο Μεξικό και στο μουσείο της στην Σάντα Φε. Αναφέρεται στην μικρή αδερφή της ζωγράφου, την Ίντα.

Στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια, τα μνημεία της Συνομοσπονδίας καλύπτουν τα θαμμένα τραύματα του εμπορίου δούλων κατά μήκος του ποταμού Τζέιμς. Η γραμμή του ποταμού εντοπίζει μια ιστορία που παραμένει αόρατη. Η ασυνήθιστη ηχητική σχεδίαση της ταινίας, αποκαλύπτει έναν θαμμένο κόσμο, αμφισβητώντας τον τρόπο καταγραφής ή καταστολής του παρελθόντος.

Ένα βίντεο -δοκίμιο σχετικά με ένα από τα βασικά πλάνα του Ταρκόφσκι, την εσωτερική κρίση και τις αμφιβολίες και τις σκέψεις για την πίστη και τη μορφή.

Το έργο της Wright διερευνά τις ιδέες της κοινότητας και της αδελφοσύνης, ειδικά ανάμεσα στις έγχρωμες γυναίκες, και εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο μια κοινότητα μπορεί να διαμορφώσει ή να επεκτείνει τις ιδέες μας για τη θηλυκότητα και την αρρενωπότητα, την δύναμη και την ομορφιά.