Φεστιβάλ Καννών: Οι 10 καλύτερες πρεμιέρες ταινιών των τελευταίων χρόνων

Κανονικά, κάθε χρόνο ο Μάιος μας βρίσκει να μιλάμε για το Φεστιβάλ των Καννών, τις ταινίες που προβλήθηκαν εκεί, τις αντιδράσεις του κοινού στη Γαλλική Ριβιέρα, τον Χρυσό Φοίνικα, τα βραβεία.

Φέτος, όμως, η πανδημία του κορονοϊού δεν επέτρεψε στα περισσότερα μεγάλα φεστιβάλ κινηματογράφου, συμπεριλαμβανομένου του Φεστιβάλ Καννών, να πραγματοποιηθούν. Μπορεί να διοργανώθηκε το «We Are One», το πρώτο ψηφιακό κινηματογραφικό Φεστιβάλ στο YouTube με όλα τα μεγάλα διεθνή Φεστιβάλ, φυσικά όμως δεν είναι το ίδιο.

Έτσι, το δημοφιλές περιοδικό NME αποφάσισε να ρίξει μια ματιά στις 10 πιο εμβληματικές ταινίες που έχουν κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών, τα τελευταία χρόνια.

Ο Ταξιτζής είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις καλύτερες ταινίες του Σκορτσέζε, καθώς και μία από τις καλύτερες ερμηνείες που έχει δώσει ο Ρόμπερτ ΝτεΝίρο. Πριν τον “Ιρλανδό” αυτή ήταν η πιο διάσημη συνεργασία των δύο αυτών βετεράνων του κινηματογράφου.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών ένα μόλις χρόνο μετά την βόμβα που είχε ανακαλυφθεί στο “Παλάτι” του Φεστιβάλ. Έτσι, όπως ήταν λογικό το κοινό της Γαλλικής Ριβιέρας ήταν διχασμένο. Άλλοι χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι και άλλοι.. γιούχαραν και αποδοκίμαζαν την ταινία.

Τέσσερα χρόνια μετά τον Χρυσό Φοίνικα, ο Francis Ford Coppola επέστρεψε στο Φεστιβάλ Καννών με την κλασική πλέον ταινία “Αποκάλυψη, Τώρα!” Μπορεί σήμερα, να αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές ταινίες, τότε όμως είχε προκαλέσει αντιδράσεις στις Κάννες, καθώς ο σκηνοθέτης δεν την είχε ολοκληρώσει, οπότε την είχε παρουσιάσει ως έργο σε εξέλιξη. Έτσι, έκανε πρεμιέρα μία ταινία 139 λεπτών (περίπου δέκα λεπτά λιγότερο από την ολοκληρωμένη).

Το κοινό στο Φεστιβάλ ενθουσιάστηκε με την ταινία, την οποία χειροκρότησαν όρθιοι, ενώ η Κριτική Επιτροπή αποφάσισε να δώσει δύο Χρυσούς Φοίνικες εκείνη τη χρονιά, ένα στο “Αποκάλυψη, Τώρα!” και έναν στο “Ταμπούρλο” του Volker Schlöndorff. Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που στη συνέντευξη Τύπου ο Coppola θύμωσε με τους δημοσιογράφους, που έκαναν κριτική στην ταινία, ενώ αυτή δεν ήταν ολοκληρωμένη.

Άλλη μία κλασική ταινία, που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα, είναι αυτή του Κουέντιν Ταραντίνο, που άλλαξε για πάντα τον Χολυγουντιανό κινηματογράφο. Μπορεί το κοινό να ενθουσιάστηκε με την ταινία, που μάλιστα έκανε.. μεταμεσονύχτια πρεμιέρα, υπήρχαν όμως αντιρρήσεις για την νίκη τους. Σύμφωνα με τον Κλιντ Ίστγουντ, που ήταν επικεφαλής της επιτροπής εκείνη την χρονιά, η νίκη του Pulp Fiction ήταν ομόφωνη. Όταν όμως ανακοινώθηκε το γραφείο, λέγεται πως κάποιοι φώναζαν “Kieślowski! Kieślowski!”, μιας και ο Πολωνός σκηνοθέτης και η τριλογία του “Τρία Χρώματα” είχαν φανατικούς θαυμαστές.

Το 1999, η Σοφία Κόπολα ήταν μόλις 29 χρονών. Για τόσο νεαρούς σκηνοθέτες, το Φεστιβάλ Καννών έμοιαζε με άπιαστο όνειρο. Η ταινία της Κόπολα, όμως, “Αυτόχειρες Παρθένοι” κατάφερε να προβληθεί στο φεστιβάλ, ακόμα κι αν δεν ήταν στις κύριες προβολές. Μάλιστα, το κοινό ήταν τόσο ένθερμο απέναντι στην ταινία, που η ίδια η σκηνοθέτις δήλωσε: “Νιώθω ότι χρωστάω το ξεκίνημα της καριέρας μου στο Φεστιβάλ Καννών και το κοινό του”

Η ταινία του σεναριογράφου Phyllis Nagy ήταν στα σκαριά από το 1997! Ο σεναριογράφος άλλαζε συνέχεια το σενάριο και έτσι οι παραγωγοί αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα. Και πάλι, όμως, όταν η ταινία έφτασε στις Κάννες έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Το κοινό χειροκροτούσε όρθιο επί 10 λεπτά, κάτι που έκανε την αδιαφορία των Όσκαρ προς την ταινία ακόμα πιο αδιανόητη. Τελικά στις Κάννες κέρδισε το βραβείο “Queer Palm” (δηλαδή τον Queer Χρυσό Φοίνικα), ενώ η Rooney Mara κέρδισε το βραβείο Γυναικείου Ρόλου.

Αυτή ήταν η δεύτερη ταινία που κέρδισε Χρυσό Φοίνικα στον Ken Loach, μετά το “Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι” με τον Cillian Murphy. Η ταινία του 2016 μιλά για την ανέχεια, τη φτώχεια που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια άνθρωποι, όπως ο ομώνυμος πρωταγωνιστής. Μάλιστα, αυτή ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του σκηνοθέτη στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ κέρδισε διθυραμβικές κριτικές. Μπορεί το κοινό του Φεστιβάλ να είχε ίδια άποψη με τους κριτικούς, η ταινία όμως προκάλεσε τις αντιδράσεις των πιο συντηρητικών.

Άλλη μία ταινία που έκανε πρεμιέρα το 2016, η “Toni Erdmann” ήταν μία ξεκαρδιστική γερμανική κωμωδία. Μάλιστα, περίμεναν να είναι στον τομέα με τα πιο “μικρά ονόματα”, τελικά όμως ήταν στις κύριες προβολές της βραδιάς. Μπορεί να μην το περίμενε κανείς, αλλά το κοινό ενθουσιάστηκε και του χάρισε μερικά από τα πιο αυθόρμητα και αναπάντεχα χειροκροτήματα στην ιστορία του Φεστιβάλ.

Το 2016 ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές του φεστιβάλ, σύμφωνα με το NME. Το American Honey με τους Shia LaBeouf και Riley Keough είναι σύμφωνα με το περιοδικό μία από τις “επικότερες” ταινίες που έχουν βρεθεί στο φεστιβάλ. Τελικά κέρδισε το δεύτερο πιο σημαντικό βραβείο, το βραβείο της Κριτικής Επιτροπής.

Πριν ενθουσιάσει το κοινό με την ερμηνεία του ως Τζόκερ, ο Χόακιν Φοίνιξ κέρδισε το κοινό του φεστιβάλ με την ερμηνεία του στο “Δεν ήσουν Ποτέ Εδώ”. Μάλιστα, ήταν τόσο καλός που κέρδισε το Βραβείο Ανδρικού Ρόλου, παρ’ όλο που η ταινία δεν ήταν ολοκληρωμένη όταν παρουσιάστηκε. Φυσικά, το κοινό στην πρεμιέρα δεν είχε λόγια, και όπως λέει το NME έμειναν όλοι ευχαριστημένοι, αφού κανένας δεν αποδοκίμασε την ταινία.

Από αυτή τη λίστα δεν μπορούσε να λείπει φυσικά το περσινό αριστούργημα του Bong Joon-Ho, που έγραψε ιστορία στα Όσκαρ. Πριν τα Όσκαρ, τα “Παράσιτα” μάγεψαν τη Γαλλική Ριβιέρα, με το κοινό του Φεστιβάλ να κάνει ουρά για να απολαύσει την ταινία λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Φυσικά, στο τέλος της ταινίας το κοινό χάρισε στον σκηνοθέτη ένα ατελείωτο χειροκρότημα, σε μία από τις πιο μαγικές στιγμές του Φεστιβάλ.