Παιχνίδια ζευγαριών
Η ταινία του 65χρονου Ολιβιέ Ασαγιάς με τους Ζιλιέτ Μπινός και Γκιγιόμ Κανέ ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας 2018.
Υπόθεση
Ένας συγγραφέας δίνει το νέο του βιβλίο στον εκδότη του, αναμένοντας σχόλια καθώς και το ok για την έκδοση του. Το θέμα του βιβλίου είναι οι εξωσυζυγικές σχέσεις, μια εκ των οποίων αφορά την πραγματική σχέση ενός συγγραφέα με μια ηθοποιό, η οποία τυχαίνει να είναι η γυναίκα του εκδότη!
Σεξ, ψέματα και μυθιστορήματα
Απιστίες και ψέματα με όχημα κάποιες σκανδαλιστικές ερωτικές ιστορίες και φόντο τον κόσμο του βιβλίου που ετοιμάζεται να επέλθει στο χώρο της ψηφιακής τεχνολογίας. Ο πρώην κριτικός κινηματογράφου Ολιβιέ Ασαγιάς συνθέτει ένα γουστόζικο μικρόκοσμο που απαρτίζεται από εκδότες, συγγραφείς, διανοούμενους, ηθοποιούς, ιδεολόγους και στελέχη που οραματίζονται τη νέα εποχή. Παρότι η φλυαρία χαρακτηρίζει τα «Παιχνίδια ζευγαριών» το αποτέλεσμα δεν είναι κουραστικό. Οι ομολογουμένως πετυχημένες ατάκες, ο αυτοσαρκασμός και το ανάλαφρο φαρσικό στοιχείο που χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τόσο έξυπνα σε ταινία του ο Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος καθιστούν το σύνολο τουλάχιστον αξιοπρεπές.
Μην φανταστείτε πάντως ότι ο διανοούμενος σκηνοθέτης που συνεργάζεται και πάλι με την μούσα του Ζιλιέτ Μπινός άφησε έξω από τα καρέ τις προσφιλείς ανησυχίες του. Πίσω από κάθε θεατρικής δομής performance των πρωταγωνιστών του βάζει καίρια ερωτήματα για την ηθική της τέχνης (μπορεί ένας συγγραφέας να έχει μπλογκ ή δικαιούται να χρησιμοποιεί πραγματικά πρόσωπα στις ιστορίες του;), τα παρελκόμενα της νέας εποχής και τη στοχοποίηση του ψηφιακού βιβλίου που αντιμετωπίζεται σαν διάβολος από τους παραδοσιακούς εκδοτικούς οίκους. Φυσικά τα περισσότερα και πλέον καυστικά σχόλια αφορούν τις συζυγικές σχέσεις που περνάνε κρίση καθώς και τις απρόσωπες ή προσχηματικές σχέσεις που δημιουργούνται στον κόσμο των social media. Ευτυχώς ο Ασαγιάς αποφεύγει να γίνει διδακτικός και προβλέψιμος αφήνοντας τις τύχες των ηρώων του να γείρουν προς την αστεία πλευρά της ζωής από την οποία πάντως δεν λείπει μια υποψία συγκίνησης και τρυφερότητας όπως φαίνεται στο αφοπλιστικό και όμορφο φινάλε του φιλμ.