«Xάλια. Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι». Αυτή ήταν μια κοινή απάντηση στην έρευνα της εταιρείας LongLust που απευθύνθηκε στο ελληνικό κοινό των live θεαμάτων ρωτώντας τους: «Πώς θα νιώθατε αν δεν γινόταν καμία ζωντανή συναυλία/παράσταση για τα επόμενα δύο χρόνια;».
Σε δείγμα 2.077 συμμετοχών – εκ των οποίων το 29% που πήραν μέρος εργάζονται στο χώρο των ζωντανών θεαμάτων, κάτι που δεν αντιπροσωπεύει το γενικό πληθυσμό – διατυπώθηκε μέσα από μια σειρά ερωτημάτων η αγάπη του κοινού για το ζωντανό θέαμα και η έγνοια του για τους εργαζόμενους στον πολιτισμό.
Κι αν τα παραπάνω ακούγονται γενικόλογα αισιόδοξα, η αποτύπωση των αποτελεσμάτων σε ακριβή ποσοστά δίνουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τις προθέσεις των θεατών. Να σημειωθεί πως για την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων η κύρια ανάλυση των ευρημάτων στηρίχτηκε στις απαντήσεις του γενικού κοινού (σύνολο 1.475 ερωτώμενοι) ενώ όπου κρίνεται χρήσιμο αναφέρονται οι διαφορές των απόψεων κοινού και εργαζόμενων στο χώρο.
Είναι, λοιπόν, περισσότερο από ενθαρρυντικό πως το 76% των ερωτηθέντων δηλώνει διατεθειμένο να πάει σε κάποια ζωντανή συναυλία ή παράσταση το διάστημα 15 Ιουλίου – 15 Σεπτεμβρίου ενώ το 52% υποστηρίζει πως θα συνεχίσει να παρακολουθεί ζωντανά θεάματα με την ίδια συχνότητα που διατηρούσε προ πανδημίας.
Επιπλέον, η μεγάλη πλειοψηφία νιώθει ασφαλής να πάει σε κάποια συναυλία ή παράσταση χωρίς να απαιτεί κάποια επιπλέον αυστηρά υγειονομικά μετρά ως εχέγγυα ασφάλειας. Την ίδια ώρα, οι ανοιχτοί, δημόσιοι χώροι μοιάζουν να απαντούν στο αίτημα διεξαγωγής των θεαμάτων (π.χ. πάρκα, πλατείες, κεντρικοί δρόμοι, βιομηχανικοί χώροι) παρέχοντας την απαιτούμενη αίσθηση μεγαλύτερης ασφάλειας.
Οι περιορισμοί που επιφέρουν τα υγειονομικά μέτρα προστασίας (υποχρεωτική απόσταση μεταξύ των θεατών, υποχρεωτική απόσταση μεταξύ των καλλιτεχνών στη σκηνή, διεξαγωγή των θεαμάτων σε χώρους άνω των 300 ατόμων) δεν κρίνονται ως ιδιαίτερα αποτρεπτικοί. Εξαίρεση αποτελεί η υποχρεωτική χρήση μάσκας για την οποία το 46% των ερωτηθέντων δηλώνει αρνητικό να παρακολουθήσει κάποιο θέαμα υπό αυτή τη συνθήκη.
Και με το on line θέαμα τι;Το κοινό αντιπαραβάλει την εναλλακτική της on line τέχνης ως υποδεέστερης του ζωντανού θεάματος. Αυτό αποδεικνύεται και από την χαμηλή πρόθεση των θεατών να παρακολουθήσουν παραστάσεις ή συναυλίες από τον υπολογιστή ή το κινητό τους ακόμα κι όταν το ζωντανό θέαμα επιτραπεί υπό κανονικές συνθήκες. Παρόλα αυτά, αναγνωρίζει την δυνατότητα που έδωσε αυτή η πρακτική σε συνθήκες lockdown. Εξάλλου, το 31% του δείγματος παρακολούθησε τουλάχιστον πέντε online συναυλίες – παραστάσεις το τελευταίο τρίμηνο και το 47% παρακολούθησε από 1 έως 4.
Μάλιστα, υπάρχει και μια σχετική διαφοροποίηση στην διάθεση on line καλλιτεχνικού υλικού με αποκλειστικό χαρακτήρα προβολής. Εκεί το 71% του δείγματος δηλώνει διατεθειμένο να καταβάλλει και αντίτιμο για μια τέτοια υπηρεσία της τάξεως των 1 μέχρι 5 ευρώ. Μάλιστα οι, εκτός Αθηνών, θεατές είναι πιο θετικοί και διατίθενται να πληρώσουν και ακριβότερα (6-10 ευρώ) υπογραμμίζοντας την χρησιμότητα της online προβολής θεαμάτων.
Αναγνωρίζοντας την εξαιρετικά δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέθλει αυτή την εποχή η καλλιτεχνική κοινότητα και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στον πολιτισμό, το 95% του κοινού συμφωνεί ότι τους απασχολεί ουσιαστικά το πώς επηρεάζονται οι καλλιτέχνες από την παρούσα κατάσταση. Η πλειοψηφία, επίσης, είναι θετική στο να θεσπιστεί κάποιο μικρό τέλος στα εισιτήρια των καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, αυξάνοντας αντίστοιχα την τιμή τους, ώστε να στηριχτεί ο χώρος της τέχνης ή να συνδράμει (με κάποιον άλλον τρόπο) οικονομικά ώστε να υποστηρίξει τους καλλιτέχνες.
Αναφορικά, με την στάση της Πολιτείας, το 90% των θεατών την επικρίνουν για ελλειπή μέτρα ουσιαστικής στήριξης των εργαζόμενων στον πολιτισμό.
Καλούμενοι να εκτιμήσουν την επάνοδο στην κανονικότητα, το 41% του συνολικού δείγματος του κοινού εκτιμά πως θα χρειαστούν 6-12 μήνες προκειμένου να επανέλθει ο χώρος των θεαμάτων στα προ επιδημικής κρίσης επίπεδα ενώ το 34% πιστεύει ότι θα χρειαστούν 1-2 χρόνια. Μικρή απόκλιση προς τα πάνω παρουσιάζουν οι αντίστοιχες εκτιμήσεις των εργαζόμενων στο χώρο.
Την ίδια ώρα, τόσο το κοινό όσο και οι εργαζόμενοι στο χώρο πιστεύουν ότι η κίνηση των Support Art Workers είναι ουσιαστική και θα βοηθήσει τους καλλιτέχνες (49% και 56% αντίστοιχα).
Τα βασικά συμπεράσματα της έρευναςΗ έρευνα με τίτλο «Χαρτογραφώντας το μέλλον του ζωντανού θεάματος» διεξήχθη μεταξύ τις 24ης και 26ης Μαΐου με την κατάθεση ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου. ‘Οπως σημειώνεται στην εισαγωγή της «το έναυσμα δόθηκε από την παρατήρηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες εν μέσω πανδημίας αναφορικά με το μέλλον της τέχνης, των ζωντανών θεαμάτων και το μέλλον των ίδιων των επαγγελματιών του χώρου».
Καταλήγοντας επισημαίνει συμπερασματικά πως «ο κόσμος έχει ουσιαστική αγάπη για τα ζωντανά θεάματα, η οποία μάλιστα παραμένει ενεργής κατά το διάστημα που αυτά απαγορεύονται. Ο διάλογος και η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ καλλιτεχνών και θεατών στις συναυλίες και στις παραστάσεις δημιουργεί μοναδικά συναισθήματα και εμπειρίες κι αυτό άλλωστε εξηγεί και την μεγάλη ανάγκη να ξαναβρεθούμε σε αυτές».
Στο link μπορείτε να δείτε αναλυτικότερα τα σημαντικότερα στοιχεία της έρευνας από την LongLust, εταιρεία έρευνας και στρατηγικής μάρκετινγκ.