Για πρώτη φορά σε ανοιχτό θέατρο η παράσταση «Καληνύχτα Μητέρα» της Μάρσα Νόρμαν. Στο Ελαιουργείο της Ελευσίνας, στις 19 του Ιούλη η Αναστασία Παπαστάθη συναντά την κυρία του ελληνικού θεάτρου, Μαρία Σκούντζου σε μια δυνατή αναμέτρηση μητέρας-κόρης με μια παράσταση που γοήτευσε το θεατρόφιλο κοινό για δυο συνεχείς θεατρικές σεζόν.
Οι νέες συνθήκες απόστασης και ασφάλειας, για το κοινό, στην μετά covid εποχή οδήγησαν το θέατρο Ραντάρ στην παρουσίαση της παράστασης σε εξωτερικούς χώρους, με πρώτο σταθμό αυτόν της Ελευσίνας. Στην συνέχεια θα παρουσιαστεί στην ευρύτερη περιφέρεια της Αττικής σε ημέρες και ώρες που θα ανακοινωθούν προσεχώς.
«Καληνύχτα Μητέρα»: ΥπόθεσηΜια ζεστή σοκολάτα και ένα καραμελωμένο μήλο είναι η επιθυμία της Τζέσυ, όταν δηλώνει στη Μητέρα της, από την αρχή σχεδόν του έργου, ότι θέλει να αυτοκτονήσει, με το όπλο του μπαμπά. Η Θέλμα, σοκαρισμένη, προσπαθεί να μεταπείσει την κόρη της, ενώ εκείνη, να εξηγήσει τους λόγους της απόφασής της. Μάνα και κόρη για πρώτη φορά στη ζωή τους, θα πρέπει να μιλήσουν με ειλικρίνεια.
Η σκηνική τους αναμέτρηση, φέρνει στο φως κρυμμένα μυστικά και αλήθειες, που ποτέ δεν είχαν ειπωθεί. Ενώ το ρολόι του τοίχου μας θυμίζει απειλητικά το πέρασμα του χρόνου, καθώς ο χρόνος δράσης του έργου, ταυτίζεται με τον πραγματικό χρόνο έναρξης της παράστασης.
Γιατί η Τζέσυ θέλει να βάλει τέρμα στην ζωή της; Ποιό ήταν το παρελθόν της; Η απόφασή της σχετίζεται με την ζωή που έζησε ή με τη ζωή που δεν έζησε; Πόσο επηρέασε τη ζωή της η σχέση των γονιών της; Θα καταφέρει η μητέρα της να αποτρέψει την αυτοκτονία της;
Το έργο της Μάρσα Νόρμαν «Καληνύχτα Μητέρα», απαλλαγμένο από ασφυκτικές θεατρικές φόρμες, μελετά τις ανθρώπινες σχέσεις, με αλήθεια, τρυφερότητα, συγκίνηση και χιούμορ. Κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ καλύτερου δραματικού θεατρικού έργου (1983) καθώς και το Susan Smith Blackburn, το Hull-Warriner και το Drama Desk Award.
Μεταφέρθηκε στην οθόνη το 1986 σε σενάριο της συγγραφέα, σκηνοθεσία Τομ Μουρ (υποψηφιότητα Χρυσής Άρκτου, φεστιβάλ Βερολίνου, 1987), με την Σίσι Σπέισεκ και την Αν Μπάνκροφτ (υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας, φεστιβάλ Βερολίνου, 1987).
Σημείωμα της σκηνοθέτη
«Η εξάρτηση που καλλιεργείται σε μια γονεϊκή σχέση, ο εγκλωβισμός του παιδιού όταν η προσωπικότητά του δομείται μόνο εντός του σπιτιού, ο ρόλος που μας δίνεται μέσα στην οικογένεια και η προσπάθεια να ανταποκριθούμε σε αυτόν τον ρόλο, ακόμα και στην ενήλικη ζωή μας, ήταν θέματα που με είχαν απασχολήσει από την «Παρεξήγηση» του Αλμπερ Καμύ.
Ποια είναι η ταυτότητά μου; Αποφασίζω εγώ για την ζωή μου ή η μητέρα μου; Γιατί κάθε τι που κάνω περνάει από την έγκρισή της ακόμα κι αν έχει πεθάνει; Η περιοριστική πεποίθηση της Τζέσυ «δεν είμαι ικανή για τίποτα, δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω», πως προκύπτει; Γιατί επιλέγει την αυτοκτονία ως μόνη λύση; “Η ζωή μου μου ανήκει. Εγώ θα αποφασίσω τι θα την κάνω” λέει σε μια στιγμή του έργου. Θέλει να πάρει την ζωή στα χέρια της έστω και καταστρέφοντάς την;
Πως ένας άνθρωπος οδηγείται στην αυτοκτονία;
Το έργο της Μάρσα Νόρμαν “Καληνύχτα Μητέρα” μου έδωσε την δυνατότητα να συνεχίσω την ερευνά μου πάνω στην σχέση μητέρας- κόρης. Με βοήθησε να εμβαθύνω, να αναγνωρίσω τον φόβους και από τις δυο πλευρές, να μάθω περισσότερα, για το πως αυτοί οι φόβοι μεταλλάσσονται σε ελεγκτική συμπεριφορά και σε άσκηση εξουσίας.
Ήταν το μαγικό χαλί που με ταξίδεψε σε μέρη που δεν είχα ξαναπάει. Ήταν το τρενάκι του τρόμου, γιατί κάποιες φορές φοβήθηκα πολύ. Η Μαρία Σκούντζου, στάθηκε δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι. Βηματίσαμε σιγά-σιγά, προσεκτικά, το μονοπάτι της κατάκτησης του ρόλου. Με τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα, τα ξέφωτα και τις ξαστεριές. Ότι ζήσαμε, το μοιραζόμαστε μαζί σας στη σκηνή».
Αναστασία Παπαστάθη
