Η Αιμιλία Μπουρίτη ανιχνεύει τα «Αγροτικά Αποτυπώματα» του Ασπρόπυργου

Η έναρξη του προγράμματος θα γίνει στις 17 Ιουλίου με το έργο «Αγροτικά Αποτυπώματα Ασπροπύργου ΙΙ – Η αρβανίτικη κουλτούρα», ενώ στις 2 Αυγούστου θα ακολουθήσει έργο για την ποντιακή κουλτούρα.

Η Αιμιλία Μπουρίτη μάς δίνει περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα “Αμολή”, την ιστορία του Ασπρόπυργου με τις πανδημίες και μας εξηγεί πώς είναι να δημιουργείς ένα site specific έργο εν μέσω κορονοϊού.

Η Αιμιλία Μπουρίτη είναι η δημιουργός του έργου “Αμολή”

Το έργο «Αμολή» ουσιαστικά είναι ένα διεθνές πρόγραμμα που επικεντρώνεται στις  δυναμικές  που χαρακτηρίζουν την πόλη του Ασπροπύργου δηλαδή «Αγροτική ζωή, Βιομηχανία, Μεταβιομηχανική περίοδος και πολυπολιτισμικότητα».

Ο στόχος μου ως καλλιτέχνης είναι να δημιουργήσω έναν διάλογο μεταξύ της σύγχρονης τέχνης και των παραπάνω δυναμικών. Το έργο «Αμολή ΙΙ» έχει  τις  ρίζες  του στην έρευνα που πραγματοποιώ από το  2016 μέχρι και σήμερα στην περιοχή  του  Ασπροπύργου.

Το πρόγραμμα πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον Δήμο Ασπροπύργου και το Πνευματικό του Κέντρο. Επίσης έχει την υποστήριξη και τελεί υπό την αιγίδα του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ καθώς και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Επίσης το πρόγραμμα Αμολή είναι σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας & Προστασίας Περιβάλλοντος Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Σχολή Μηχανολόγων Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, το Πανεπιστήμιο Ploiesti,  το Πάνθεον Σορβόννης (Ερευνητική ομάδα) Πανεπιστήμιο της Γαλλίας (Universite Paris 1 Pantheon Sorbonne), το  Γ’ Εργαστήριο Ζωγραφικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), τον Αγροτικό Σύλλογο Ασπροπύργου, Comunitatea Elena Prahova-Ploiesti,  το σύλλογο Αδελφοποίησης πόλεων Ασπροπύργου και Πλόεστι, Ρουμανίας, τα τριτοβάθμια ιδρύματα όπως και τα ιδρύματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Θριασίου πεδίου.

Αγροτικά Αποτυπώματα, Αιμιλία Μπουρίτη, φωτογραφία: Βούλα Ανδρώνη

Είναι ένα πλούσιο πρόγραμμα που περιλαμβάνει συμμετοχικές δράσεις, performance, κινηματογραφικές προβολές, περιπατητικές διαδρομές, αφηγήσεις, διεθνή εργαστήρια, εκπαιδευτικά προγράμματα, εικαστικές εκθέσεις και προγράμματα που αφορούν στη χρήση της ήπιας μορφής ενέργειας.  

Φωτογραφία: Βούλα Ανδρώνη

Το έργο μελετήθηκε μέσα από νέα οπτική, καθώς σε μεγάλο του τμήμα είναι συμμετοχικό «σμιλεύτηκε» έτσι μαζί με τους κανόνες και τα μέτρα ασφαλείας, ώστε και το καλλιτεχνικό μέρος να είναι άρτιο, αλλά και το συμμετοχικό να είναι ασφαλές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι το έργο θα πραγματοποιηθεί σε ένα αγρόκτημα 10 στρεμμάτων, παρ’ όλα αυτά τα καθίσματα είναι αριθμημένα  με τις απαιτούμενες αποστάσεις μεταξύ τους, ο αριθμός των θεατών δεν  θα είναι μεγάλος, και λειτουργούμε με προσκλήσεις.

Η πανδημία λειτούργησε σε προσωπικό και καλλιτεχνικό επίπεδο ως μία επανεκκίνηση για τη δημιουργία έργων που ο κορμός τους είναι η συμμετοχικότητα, η επικοινωνία και η αληθινή ανθρώπινη επαφή αλλά και η ασφάλεια όλων.

Η πολυπολιτισμικότητα ήταν ένας παράγοντας που με έκανε να επιμένω να δημιουργώ στον Ασπρόπυργο αφού συνυπάρχουν περίπου 10 διαφορετικές κουλτούρες

Γεννήθηκα στον Ασπρόπυργο και τιμώ τη γη αυτή και τους ανθρώπους της. Έχω ζήσει τον αγροτικό Ασπρόπυργο, οι γονείς μου ήταν αγρότες και κτηνοτρόφοι σιγά σιγά άλλαζε η εικόνα της πόλης όπως άλλαζε γενικά η κοινωνία μας. Ο αγροτικός Ασπρόπυργος πέρασε από την αγροτική ζωή βίαια στην βιομηχανική του εποχή και τώρα διανύει τη μεταβιομηχανική του περίοδο.

Κατέχει ακόμα όμως μία αγροτική πλούσια γη αλλά και πληγωμένη με τις βιομηχανίες και τις βιοτεχνίες που υπάρχουν περιμετρικά της πόλης. Το αισιόδοξο στοιχείο είναι ότι έχουν παρθεί μέτρα και η ρύπανση είναι πολύ λιγότερη από ότι στο παρελθόν. Σημειώνω ότι από ελέγχους που οι ίδιοι οι αγρότες έχουν κάνει στα προϊόντα τους αυτά  είναι απόλυτα υγιεινά. Επίσης το στοιχείο της πολυπολιτισμικότητας ήταν ένας παράγοντας που με έκανε να επιμένω να δημιουργώ στον Ασπρόπυργο αφού συνυπάρχουν περίπου 10 διαφορετικές κουλτούρες.

Η επιλογή να δουλέψω καλλιτεχνικά με τον Ασπρόπυργο ήταν ουσιαστικά ένα εσωτερικό κάλεσμα. Πιστεύω στις δυναμικές του τόπου και στο ανθρώπινο δυναμικό του και το δικό μου έργο είναι να δημιουργήσω καλλιτεχνικούς διάλογους με τις παραπάνω δυναμικές σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Όχι στο φόβο, και στην απομόνωση, ναι στα μέτρα ασφαλείας και  την ανθρώπινη επικοινωνία

Υπάρχουν προφορικές ιστορίες του τόπου σχετικά με τις πανδημίες. Θεωρώ ότι καθώς βιώνουμε μία πανδημία η οποία μας τραυματίζει ως κοινωνία είναι σημαντικό να στραφούμε και να δούμε ποιες ήταν οι δυναμικές που στήριξαν τους ανθρώπους να ορθώσουν ξανά το ανάστημα τους και να προχωρήσουν σε παλαιότερες επιδημίες ή πανδημίες. Αυτό που εγώ αντιλαμβάνομαι για άλλη μία φορά είναι ότι  η αλληλεγγύη, η ανθρώπινη επικοινωνία και η πίστη στη δύναμη της ζωής είναι που μας κάνει ατομικά και συλλογικά να προχωράμε σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις. Συμπερασματικά καταλήγω «όχι στο φόβο, και στην απομόνωση», «ναι στα μέτρα ασφαλείας και  την ανθρώπινη επικοινωνία».

Η μητέρα μου ήταν αρβανίτισσα από τα Δερβενοχώρια και έχω μεγαλώσει στην αρβανίτικη πλούσια κουλτούρα και έτσι έχω μνήμες από τα ήθη και έθιμα και από την προφορική αρβανίτικη γλώσσα που δυστυχώς σήμερα χάνεται και μαζί της χάνεται μια ολόκληρη ιστορία γενεών. Σημειώνω ότι γίνεται μία σοβαρή δουλειά από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ασπροπύργου να διαφυλάξει στοιχεία που αφορούν την αρβανίτικη κουλτούρα, αφού η καταγωγή της πόλης είναι αρβανίτικη.

Η βιωματική διαδικασία είναι αυτή που μας κάνει να έρθουμε ως άνθρωποι κοντά και να κάνουμε ουσιαστικές ανταλλαγές ψυχής

Όσον αφορά την ποντιακή κουλτούρα άρχισα να την ανακαλύπτω μέσα στην ευρύτερη έρευνα μου για την πολυπολιτισμικότητα της πόλης. Εντυπωσιάστηκα από το πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό, τα ήθη και τα έθιμα και τη μεγάλη δύναμη χαρακτήρα που έχουν οι Πόντιοι. Πρόκειται για μία κουλτούρα που θα ωφεληθούμε αν σκύψουμε επίσης και τη μελετήσουμε και δεν εννοώ να μελετηθεί τόσο επιστημονικά όσο βιωματικά. Η βιωματική διαδικασία είναι αυτή που μας κάνει να έρθουμε ως άνθρωποι κοντά και να κάνουμε ουσιαστικές ανταλλαγές ψυχής. 

Πιστεύω ότι υπάρχει ένας πλούτος ψυχής και στις δύο κουλτούρες. Τα κοινά στοιχεία που βλέπω ανάμεσα τους είναι ότι το ανθρώπινο δυναμικό τους έχει πολύ ισχυρό χαρακτήρα, πείσμα, μεγάλη εργατικότητα και αν αισθανθούν ότι κάποιος έχει «αγνές» προθέσεις  απέναντι τους συνεργάζονται μαζί του και τον βάζουν στο σπίτι τους και στη ζωή τους.

Αγροτικά Αποτυπώματα, Αιμιλία Μπουρίτη φωτογραφία: Βούλα Ανδρώνη

Είναι εντυπωσιακή  η θετική ανταπόκριση και συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας. Αυτή η ανταπόκριση πιστεύω ότι ήταν αποτέλεσμα ζυμώσεων μεταξύ μας. Οι σχέσεις μας καλλιεργήθηκαν μέσα στο χρόνο καθώς μοιραστήκαμε αρκετό χρόνο μαζί και όχι μόνον σε καλλιτεχνικά έργα αλλά και σε προσωπικές στιγμές.

Ο σκοπός μου όπως και της συνεργάτιδας μου, φωτογράφου Βούλας Ανδρώνη και όλης της ομάδας που αποτελεί την καλλιτεχνική πλατφόρμα Συν+εργασία, είναι να δημιουργηθούν συμμετοχικά έργα που να αφορούν ουσιαστικά τις τοπικές κοινωνίες με παραγωγές διακαλλιτεχνικών, διεπιστημονικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε διεθνές επίπεδο. Με τον τρόπο αυτό επωφελείται η τοπική κοινωνία και ανοίγεται ένας διάλογος με διεθνείς δυναμικές που εμπλουτίζει τη γνώση μας και τις ζωές μας μπροστά σε μία κοινωνία που συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται.

Στο πλαίσιο του έργου “Αγροτικά Αποτυπώματα” της Αιμιλία Μπουρίτη θα πραγματοποιηθούν και κινηματογραφικές προβολές, φωτογραφία: Βούλα Ανδρώνη