Σε μια νέα συνέντευξή της με το περιοδικό Vanity Fair, και στο πλαίσιο των πρόσφατων διαμαρτυριών για το κίνημα Black Lives Matter, η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός, Viola Davis, ρωτήθηκε για τον ρόλο της στη ταινία «Οι Υπηρέτριες».
Οι ενστάσεις της ηθοποιού για την ταινία«Δεν υπάρχουν πολλές ταινίες που να μιλούν για την ανθρωπιά μας», είπε. «Έχουν επενδύσει στην ιδέα του τι σημαίνει να είσαι μαύρος, αλλά… απευθύνονται σε λευκό κοινό».
Η Davis εξηγεί ότι, ενώ η ταινία μπορεί να δώσει μια εικόνα για ορισμένες από τις εμπειρίες των μαύρων Αμερικανών, η δομή της και τα πρόσωπα στα οποία επικεντρώνεται, δεν συμβάλλουν σε μια μεγαλύτερη κατανόηση αυτών των ανθρώπων.
Η ηθοποιός δεν μετανιώνει που συνεργάστηκε με το συγκεκριμένο καστ και σεναριογράφο – σκηνοθέτη, που ήταν στο μεγαλύτερο ποσοστό λευκοί. Αντίθετα, ήταν η επιλογή της ταινίας να αφηγηθεί την ιστορία της υπηρέτριας Aibileen, που υποδύεται η Davis, μέσα από τα μάτια της λευκής πρωταγωνίστριας, την οποία υποδύθηκε η Emma Stone.
«Οι λευκοί θεατές φεύγουν από τον κινηματογράφο και μιλούν για το τι σήμαινε ακαδημαϊκά η ταινία. Δεν συγκλονίζονται από το ποιοι ήμασταν εμείς», υποστηρίζει στη συνέντευξη.
Η Davis δέχτηκε τον ρόλο με την ελπίδα ότι θα την κάνει διάσημη, κάτι που λίγες μαύρες γυναίκες έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν, όπως παραδέχεται η ίδια. Παρ’ όλα αυτά, είπε ότι η αδυναμία της ταινίας να μοιραστεί μια πιο περιεκτική και αυθεντική ιστορία, της άφησε μια αίσθηση απογοήτευσης για την συμμετοχή της σε αυτή.
«Νιώθω ότι πρόδωσα τον εαυτό μου»«Υπάρχει ένα κομμάτι μου που νιώθει σαν να πρόδωσα τον εαυτό μου και τους ανθρώπους μου, επειδή ήμουν σε μια ταινία που δεν ήταν έτοιμη να πει όλη την αλήθεια», προσθέτει.
«Οι Υπηρέτριες» ήταν κορυφαία ταινία σε αναζήτηση στο Netflix κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για το κίνημα Black Lives Matter, αλλά πολλοί κριτικοί και σεναριογράφοι επεσήμαναν ότι υπήρχαν πολλές άλλες ταινίες που θα έδιναν μεγαλύτερη σημασία στο συγκεκριμένο θέμα.
Για την ηθοποιό, οι διαμαρτυρίες δεν ξεκίνησαν φέτος. «Νιώθω ότι όλη μου η ζωή ήταν μια διαμαρτυρία. Η εταιρεία παραγωγής μου είναι η διαμαρτυρία μου. Δεν φορούσα περούκα στα Όσκαρ το 2012 και αυτό ήταν η διαμαρτυρία μου. Είναι ένα μέρος της φωνής μου, ακριβώς όπως σας παρουσιάζω τον εαυτό μου λέγοντας, «Γεια σας, το όνομά μου είναι Viola Davis».