MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
22
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Εννιά απόψεις για το παρόν και το μέλλον των ΔΗΠΕΘΕ

Ανοίγουμε τον φάκελο των ΔΗΠΕΘΕ συνομιλώντας με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές των πιο δραστήριων οργανισμών ανά την Ελλάδα για το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στο ελληνικό πολιτιστικό τοπίο.

author-image Στέλλα Χαραμή

Ο Θοδωρής Γκόνης για το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας

Μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις δημιουργών που έχουν τέτοια μακρά κι επίμονη εμπειρία στον θεσμό των ΔΗΠΕΘΕ – πριν από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας έχει θητεύσει στα ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, Σερρών και Κομοτηνής – ο Θοδωρής Γκόνης φτάνει σήμερα, παρόλα αυτά, να διαπιστώνει πως «έχουν λοιδωρηθεί όσο κανείς άλλος πολιτιστικός θεσμός στην Ελλάδα».

Ο διακεκριμένος σκηνοθέτης και στιχουργός σημειώνει την ανάγκη για εθνική πολιτική προς όφελος των ΔΗΠΕΘΕ και για την επείγουσα αναθεώρηση του νομικού πλαισίου κάτω από από το οποίο τελούν τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα: «Χρειάζεται ο σχεδιασμός τους από την αρχή. Συνεχώς χτίζουμε πάνω σε αυθαίρετα με αποτέλεσμα στο πρώτο ταρακούνημα το οικοδόμημα να κινδυνεύσει από κατάρρευση. Το ιδρυτικό τους σχέδιο θέσπισε είναι παλιό – ας το αποδεχθούμε. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με αυτό αν θέλουμε να μιλάμε για το μέλλον των ΔΗΠΕΘΕ». Προηγουμένως, ωστόσο, προέχει όπως τονίζει ο κ. Γκόνης κάτι ακόμα πιο θεμελιώδες: «Να απαντήσουμε στο ερώτημα αν θέλουμε πολιτισμό στην περιφέρεια. Γιατί πολλές φορές απλώς νομίζουμε ότι θέλουμε».

Θοδωρής Γκόνης: Να απαντήσουμε στο ερώτημα αν θέλουμε πολιτισμό στην περιφέρεια. Γιατί πολλές φορές απλώς νομίζουμε ότι θέλουμε

Τα προσκόμματα που επιβάλλουν συχνά οι δημοτικές αρχές, οι τοπικοί φορείς ακόμα και τα ΔΣ των ίδιων των ΔΗΠΕΘΕ είναι ένα κοινό μυστικό που έχει βασανίσει από καιρού εις καιρόν τα ΔΗΠΕΘΕ της χώρας. Έτσι, μετά από 18 χρόνια θητείας του στον θεσμό, ο Θοδωρής Γκόνης δεν μπορεί να παραβλέψει πως στην πλειονότητα τους «λειτουργούν ως εξαιρέσεις. Αν τύχει κανείς και συμπέσει μ’ έναν καλό πρόεδρο ΔΣ ή μ’ ένα συνεργάσιμο δήμαρχο κάτι θα καταφέρει να κάνει. Όμως, οι διοικήσεις έρχονται και παρέρχονται και κανείς δεν μπορεί να επενδύσει σε αυτό για να εξελίξει τη δουλειά του. Πόσες φορές δεν έχουμε δει ματαιωμένους τοπικούς παράγοντες να εξοστρακίζουν τον ικανό; Αλλά από την άλλη, δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις από τους τοπικούς άρχοντες να είναι καλλιτεχνικά ενημερωμένοι. Ή να μπορούν να διαχωρίσουν τον ερασιτέχνη από τον επαγγελματία. Άλλωστε, ο ερασιτέχνης θα διευκολύνει το όποιο πολιτικό προσωπικό εφόσον αυτός είναι ο μελλοντικός ψηφοφόρος του».

Παρά τις προφανείς δυσκολίες από τα προβλήματα που έχουν χαρακτηρίσει την πορεία των ΔΗΠΕΘΕ, ο κ. Γκόνης είναι πεπεισμένος πως ο θεσμός έχει καλλιεργήσει θεατρικό κοινό όπου του δόθηκε η ευκαιρία. Πρόσφατο παράδειγμα, η Καβάλα. «Η Καβάλα έχει κοινό. Αρκεί να παρουσιάσεις καλό θέατρο. Όπου παράγεται καλό θέατρο θα γεννηθεί και κοινό. Αλλά αυτό απαιτεί χρόνο, ζύμωση. Δεν μπορούμε να ζητάμε το πρωτάθλημα, άμα τη εμφανίσει του προπονητή».

Οι καλοκαιρινές δραστηριότητες του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας

Η παράδοση να παρουσιάζει σταθερά δικές του παραγωγές που συχνά ταξιδεύουν και στην Αθήνα, το Φεστιβάλ Φιλίππων – γένος του Φεστιβάλ Καβάλας – συνεχίζεται και φέτος. Στο πλούσιο πρόγραμμα που συνθέτουν μετακλήσεις, θεατρικές περιοδείες αλλά και εκδηλώσεις που αναφέρονται στο πρόγραμμα του ΥΠΠΟ «Όλη η Ελλάδα, ένας πολιτισμός» στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων, ο Θοδωρής Γκόνης προτάσσει το Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος με φετινούς προσκεκλημένους τους Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Λυδία Φωτοπούλου, Όλια Λαζαρίδου, Ακύλλα Καραζήση, Εύη Σαουλίδου, Γιάννη Λιγνάδη, Λουκία Μιχαλοπούλου, Ρηνιώ Κυριαζή, Ιόλη Ανδρεάδη με τον καθένα να παρουσιάζει τη δική του εκδοχή πάνω στη θεατρική ανάγνωση του αρχαίου δράματος.

Ανάμεσα στις τραγωδίες που θα «ακουστούν» στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων, είναι η «Αντιγόνη», οι «Βάκχες», η «Μήδεια», η «Ελένη», ο «Αγαμέμνων», οι «Τρωάδες» καθώς και οι «Ιστορίες του Πρόσπερο». Επίσης, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας σκηνοθετεί την «Φυλλάδα του Μεγαλέξανδρου», την λαϊκή παραμυθία του στρατηλάτη Μακεδόνα με την συνδρομή της συγγραφέα Γλυκερίας Μπασδέκη και τη συνεργασία του ΚΘΒΕ. Το Φεστιβάλ Καβάλας είναι αφιερωμένο στα κλειστά κτήρια της πόλης, στα εγκαταλελειμμένα κτήρια της Καβάλας, ύστερα από τα σχέδια κατεδάφισης των καπναποθηκών ΣΕΚΕ αφού «το παρελθόν πλειοψηφεί. Όπου έχουν συμβεί πράγματα, έχουν εγγραφεί στο αστικό τοπίο. Υπάρχει ακόμα παλμός τον οποίο κανείς συναισθάνεται όταν περιδιαβεί αυτούς τους χώρους».

Περισσότερα από Art & Culture