Τα βιβλία καλοκαιριού: 31 προτάσεις που θα μας συντροφεύσουν στις διακοπές
Στο σπίτι ή στην παραλία, στην πόλη ή το νησί, οι παρακάτω 31 βιβλιοπροτάσεις υπόσχονται να μας παρασύρουν αυτό το καλοκαίρι σε αξέχαστες, δροσερές περιπλανήσεις.
«Αν στο κεφάλι υπήρχε μόνο το αυτί, και το στόμα ήταν τοποθετημένο κάπου αλλού, παρακάτω αλλά ολωσδιόλου αλλού, ίσως υπήρχε μια τάξη. Δηλαδή να μιλάει κάποιος αφού ακούσει, και να ακούει αφού δε μιλάει. Τώρα δε γίνεται».
Ένα καλειδοσκόπιο λέξεων άγριων και επικίνδυνων και όχι εξωραϊσμένων που συνιστά ποίηση και ηχεί σαν μουσική. Στη νουβέλα, «Τι όμορφη που είναι η ζωή», η Μαρία Λαϊνά κάνει λόγο για το ανώφελο της ομορφιάς της ζωής· το μόνο που έχει νόημα, ακόμη και όταν δεν μπορείς να τη χαρείς.
Αυτή είναι η αλησμόνητη ιστορία ενός ανθρώπου, σημαδεμένου από εικόνες της παιδικής του ηλικίας. Με αυτές τις εικόνες και μια νεαρή γυναίκα δίπλα της, η ηρωίδα του Μιχάλη Μακρόπουλου, κάτοικος επί μια 20ετία μιας υπόγειας πόλης, επιστρέφει στον κόσμο μας, –όπου, οι πάγοι έλιωσαν, εκτάσεις γης καλύφτηκαν από τη θάλασσα, κι ένας αρχαίος μετεωρίτης έσπειρε έναν ιό–· επιθυμία της ν’ αντικρίσει τη θάλασσα· σύμβολο ενηλικίωσης και ερωτικής ωρίμανσης.
Σε μια γυναικεία ιστορία, χτισμένη με ψιθύρους, φωτογραφίες, φαντάσματα και ερείπια που, σύμφωνα με τον συγγραφέα, δεν είναι παρά «μια ιστορία καταστροφής και αναγέννησης, μια ήρεμη ελεγεία για τα μικρά πράγματα που χάνονται, κι ένα ταξίδι αυτογνωσίας.»
Μια ιστορία – μια ανάσα. Αφηγημένη στον σωστό τόνο με όλες τις αισθήσεις ανοιχτές, σε εγρήγορση· σαν να ξυπνάς από όνειρο ή σε εφιάλτη. Ένα κομψοτέχνημα με τη μαγεία του κιάρο σκούρο. Την 21η Ιουλίου 1917, ο μετεωρολόγος Μάριος Τσόχος, γνωστός και με το προσωνύμιο ο Καιρός επιστρέφει μετά από 32 χρόνια στον φάρο του Κάβο Γέρακα· εκεί θα συναντήσει τον φαροφύλακα βάρδιας Ιπποκράτη Κοκκινογένη, τον αποκαλούμενο και Τιμάριθμο και τη γριά Κοκώνα, το αγαπημένο του γαϊδούρι.
Γύρω τους, μισόλογα, ανεκπλήρωτοι έρωτες, πατρικές κατάρες, σημεία και τέρατα και… πολλά φαντάσματα. Που στο ενάμισυ μοναχά δευτερόλεπτο που φέγγει το φως του φαναριού του φάρου τον βραχότοπο και το πέλαγος κάθε δεκαοκτώμισυ δευτερόλεπτα· σε αυτή τη στιγμιαία αναλαμπή μες στο σκοτάδι θα σπάσουν μέσα σ’ έναν χείμαρρο ανθρωπιάς και συγκίνησης όλα «τα μη και όλα τα πρέπει» που βαραίνουν το νησί, τους ήρωες και τον αναγνώστη… Μην προσπεράσετε αυτό το βιβλίο, όχι μόνο δεν του λείπει και δεν του περισσεύει τίποτε, αλλά σας την έχει στημένη να σας… ημερώσει!
11. «Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος» – Τζων Φάντε (Εκδόσεις Δώμα)
Ένας σεναριογράφος του Χόλυγουντ, μια οικογένεια δυσλειτουργική, και ένας πελώριος σκύλος που… προσγειώνεται στο Λος Άντζελες, και έτσι, από το πουθενά, εγκαθίσταται στο σπίτι του αφηγητή. Αφηγητής είναι ο ίδιος ο Φάντε, ο άνθρωπος που μπορούσε να καταστρέψει μια ζωή μέσα σε 20 λέξεις, που έγραφε με την καρδιά και το στομάχι κι ονειρευόταν πάντα ένα καινούριο ξεκίνημα, μα του έφαγαν τα σωθικά τα τηλεοπτικά σενάρια και το ζάχαρο· ο σεναριογράφος που τράβηξε το ενδιαφέρον ακόμη και του Φράνσις Φορντ Κόπολα, αλλά τότε βρέθηκε μπροστά του το φοβερό πρότζεκτ του «Apocalypse Now».
«Τον Φάντε ή δεν τον ξέρεις ή δεν μπορείς να τον ξεχάσεις» έγραψαν οι New York Times· κι όμως ο σεναριογράφος που έγραψε για τον Orson Welles το «It’s All True», και επηρέασε τον Μπουκόφσκι, έζησε μια ζωή σαν τον ήρωα της νουβέλας του «Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος»· τον Χένρι Μολίσε, έναν ημιαποτυχημένο συγγραφέα. Μια ζωή που αφηγείται με ένα τέτοιο διαβολεμένο κέφι (η μετάφραση του Θάνου Σαμαρτζή το αποδίδει καίρια) που θα σας συνταράξει και θα σας κάνει να ξεκαρδιστείτε στα γέλια. Μια πατρική νουβέλα, που μεταφέρθηκε πρόσφατα, το 2019, στη μεγάλη οθόνη από τον Yvan Attal, σαν κωμωδία με τη Charlotte Gainsbourg και τίτλο, «Mon chien Stupide».
