Κατερίνα Βισέρη: Γιατί να μην ψάχνουμε για όμορφες ψυχές αντί για όμορφα και αδύνατα πόδια;
Οι περισσότεροι την γνωρίσαμε από το Next Top Model, η Κατερίνα Βισέρη όμως έχει χαράξει την δική της, ξεχωριστή πορεία, με στόχο να κάνει τον κόσμο μας λίγο πιο body positive!
Η Κατερίνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μόναχο της Γερμανίας. Tο 2013 βρέθηκε από το Μόναχο στην Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει Νομική, ενώ την ίδια στιγμή ξεκίνησε να κάνει τα πρώτα της βήματα στον χώρο της μόδας. Από τη μία τα συνέδρια του Ποινικού Δικαίου και από την άλλη οι πασαρέλες και φωτογραφίσεις.
Το μικρόβιο της τελειομανίας την βρήκε απροετοίμαστη σε πολύ μικρή ηλικία, ωθώντας την να ψάχνει καθημερινά τρόπους να βελτιώσει την εικόνα της. Το 2018, ήδη με το πτυχίο της στο χέρι, βρέθηκε παρέα με τα τελευταία της 39 κιλά. Τίποτα δεν την σταμάτησε όμως από το να στείλει την αίτηση της και στο ριάλιτι σόου για μοντέλα GNTM, από όπου οι περισσότεροι την γνωρίσαμε.
Η ασθένεια της ήταν αυτή που την οδήγησε σε ένα μεταπτυχιακό ειδίκευσης Ιατρικού Δικαίου, ενώ μέσω του καναλιού της στο YouTube, της ιστοσελίδας της www.dynamisbykaterina.com και του προσωπικού της λογαριασμού στο Instagram προσπαθεί να βοηθήσει τα νεαρά κορίτσια – που αντιμετωπίζουν κάτι αντίστοιχο – να νικήσουν τους «δαίμονες των διαταραχών πρόσληψης τροφής», όπως τους ονομάζει η ίδια.
Σε ελεύθερη μετάφραση «body positive» σημαίνει να είσαι θετικός και αισιόδοξος ως προς το σώμα σου. Θα έλεγε κανείς πως είναι η ελάχιστη και απαραίτητη αγάπη που οφείλεις να του δείχνεις, ώστε να συνεχίσει να κάνει όλα αυτά τα σπουδαία που κάνει και εσύ ενδεχομένως δεν έχεις σκεφτεί. Πέρα από την αγάπη που οφείλεις να δείχνεις προς το δικό σου σώμα, «body positive» σημαίνει για εμένα να αποδέχεσαι και να σέβεσαι κάθε άλλο και διαφορετικό σώμα, χωρίς να μπαίνεις στην διαδικασία να κρίνεις ή να συγκρίνεσαι. Ανέκαθεν σεβόμουν κάθε σώμα διαφορετικό από το δικό μου, όμως δεν είχα καταφέρει να αποδεχτώ και να αγαπήσω έστω λίγο το δικό μου. Η ιστορία μου με την ανορεξία με έκανε να γίνω υπέρμαχος του «body positivity» και να αρχίσω να αποδέχομαι σιγά σιγά αυτό που βλέπω στον καθρέφτη, ενώ το μεγαλύτερο κίνητρο για μένα ήταν τα πολλά μηνύματα που έλαβα από τόσο κόσμο που πάσχει από κάποια διατροφική διαταραχή και ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια.
Πότε ένιωσες να κρίνεσαι για την εξωτερική σου εμφάνιση; Πόσο σε επηρέασε αυτό;Ανέκαθεν σεβόμουν κάθε σώμα διαφορετικό από το δικό μου, όμως δεν είχα καταφέρει να αποδεχτώ και να αγαπήσω έστω λίγο το δικό μου.
Ο χώρος της μόδας είναι και θα παραμείνει πολύ σκληρός. Πρέπει κάποια στιγμή να μάθεις να παίζεις απλώς το παιχνίδι με τους δικούς σου όρους. Γύρω στα 19 μου όταν άρχισα να ασχολούμαι ενεργά με τον χώρο του μόντελινγκ, δέχτηκα πολλά αρνητικά σχόλια για το μεσογειακό και θηλυκό σκαρί μου, το οποίο φυσικά θα έπρεπε να αποχαιρετήσω αν ήθελα να συνεχίσω να εργάζομαι παράλληλα στον χώρο της μόδας, όπως και έκανα. Όταν πια είχα χάσει πολλά κιλά, υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που με έκλειναν σε δουλειές λόγω του ότι ήμουν 45 κιλά, ενώ από τους υπόλοιπους μισούς δεχόμουν σχόλια τύπου «πώς έγινες έτσι». Ακόμα και τώρα κάτω από τα βίντεο μου στο Youtube υπάρχουν κάποιοι που σχολιάζουν «πώς πάχυνες έτσι» και άλλοι που από το πουθενά κρίνουν το σώμα μου ανά πάσα ώρα και στιγμή. Το έχω αποδεχτεί πλέον ότι δεν θα αρέσουμε πάντα σε όλους και παρά την δυσκολία προσπαθώ να μην επηρεάζομαι πια.
Ζούμε στην εποχή της δύναμης των social media. Έχεις νιώσει ποτέ να επηρεάζεσαι από τις «τέλειες» εικόνες που βλέπουμε πχ στο Instagram;Δεν ήταν λίγες οι φορές που έπιανα τον εαυτό μου να κρατάει στιγμιότυπα από το Instagram στις εικόνες του κινητού μου, ώστε να τις βλέπω συνέχεια και να θυμάμαι τον στόχο που ήθελα να φτάσω, τα σκελετωμένα πόδια. Επηρεαζόμουν πολύ εύκολα από άλλα σώματα, έχανα την ουσία και ξεχνούσα όλα αυτά που μου έχει χαρίσει η ζωή, εστιάζοντας σε αυτά που δεν έχω δυστυχώς. Σήμερα είμαι σίγουρη ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης πέρα τον εαυτό μου, για την κατάσταση που ήρθα εξαιτίας της ανορεξίας ήταν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πιστεύεις ότι τα media και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαμορφώνουν συγκεκριμένα πρότυπα για το γυναικείο σώμα και την ομορφιά; Εάν ναι, τι επιπτώσεις θεωρείς ότι έχουν στην ψυχολογία των γυναικών;
Kατά γενική ομολογία τα πρότυπα που παρουσιάζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι πολύ συγκεκριμένα και πολύ μακρινά από την πραγματικότητα. Νομίζω πως από τότε που έχουν μπει ενεργά τα social media στις ζωές μας, το ποσοστό ανθρώπων που πάσχει από ψυχικές διαταραχές, έχει αυξηθεί επικίνδυνα. Ανάλογα με το πόσο ασχολείσαι με αυτά και πόσο ευάλωτος είσαι, μπορεί να μπεις σε απλές αρνητικές σκέψεις, τις οποίες θα διώξεις σύντομα, αλλά μπορεί και να γίνεις αυτοκαταστροφικός. Τον τελευταίο καιρό βλέπω μια θετική αλλαγή στάσης ως προς τα πρότυπα που προσπαθούν να περάσουν τέτοιου είδους πλατφόρμες, αλλά δεν θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω γιατί τα πρότυπο της σκελετωμένης γυναίκας με πλούσια μαλλιά πουλούσε και πουλάει τόσο πολύ.
Με περισσότερους από 36 χιλιάδες followers στο Instagram, πώς έχουν επηρεάσει τα κοινωνικά μέσα τη ζωή σου; Με ποιον τρόπο θέλεις να επηρεάσεις εσύ όλους εκείνους που σε ακολουθούν;Δεν θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω γιατί τα πρότυπο της σκελετωμένης γυναίκας με πλούσια μαλλιά πουλούσε και πουλάει τόσο πολύ.
Σήμερα το να έχεις πολλούς followers στο Instagram, αποτελεί κατά κάποιον τρόπο δουλειά. Βλέπω όλο και περισσότερες γυναίκες με πολλούς followers και απορώ καμιά φορά πότε πρόλαβε να πάρει τέτοια διάσταση όλο αυτό το «παιχνίδι» στο Instagram. Όντως έχω ξεπεράσει τους 36 χιλιάδες followers, αλλά πραγματικά δεν μου λέει τίποτα ο αριθμός. Μεγάλωσα σε μια εποχή που όλα αυτά δεν είχανε καμία σημασία και νιώθω απλά ευγνώμων και τυχερή που όλος αυτός ο κόσμος με ακολουθεί λόγω του ταξιδιού κατά των διατροφικών διαταραχών που ξεκίνησα πριν λίγο καιρό. Έχω καταφέρει πλέον ο δικός μου κόσμος στα social να με επηρεάζει θετικά, να με κάνει ακόμα πιο δημιουργική, δίνοντας μου δύναμη να δώσω κουράγιο σε άτομα που το έχουν κάθε μέρα ανάγκη. Στόχος μου είναι να κάνω και άλλες κοπέλες να αφήσουν στην άκρη τη μέθη που επικρατεί στο μυαλό τους εξαιτίας μιας διατροφικής διαταραχής, κάνοντάς τους να πιστέψουν επιτέλους πως είναι εφικτό, έχοντας ως παράδειγμα εμένα.
Είμαστε άνθρωποι και είναι σημαντικό πιστεύω να μιλάμε όλοι ανοιχτά, ιδιαίτερα για θέματα υγείας, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για δημόσια ή μη πρόσωπα. Απλώς τα δημόσια πρόσωπα έχουν μεγαλύτερη εμβέλεια και συνεπώς μεγαλύτερες πιθανότητες μετάδοσης ενός θέματος. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι οι διατροφικές διαταραχές είναι ανάμεσα μας, δεν είναι λόγος άξιος ντροπής. Πριν λίγα χρόνια ούτε που μπορούσα να φανταστώ ότι θα παραδεχόμουν κάποια στιγμή όλα αυτά που περνούσα με τους δικούς μου δαίμονες, όμως σήμερα είμαι πολύ περήφανη που κατάφερα να μιλήσω γιατί βλέπω τι απήχηση έχει στον κόσμο και πόση αφύπνιση προσφέρει. Είμαστε εδώ για να δίνει ο ένας δύναμη στον άλλον, όχι για να κρυβόμαστε.
Όπως ανέφερα ήδη o χώρος αυτός είναι από τους πιο σκληρούς και αν υπάρχει ήδη μια προδιάθεση διατροφικής διαταραχής, η τριβή με τον συγκεκριμένο χώρο, πόσο μάλλον από την εφηβεία, μπορεί να την επιτείνει και να κάνει οποιαδήποτε κοπέλα να αμφισβητήσει τον εαυτό της, να αμφιβάλλει για όσα έχει κάνει και να χάσει την ελάχιστη αυτοπεποίθηση που μπορεί να είχε. Σε βάζει στη διαδικασία να συγκρίνεσαι, σα να σου κάνει μάγια, να σε θολώνει στιγμιαία, μετατρέποντας κάθε δρόμο εκεί έξω τελικά σε πασαρέλα και σε διαγωνισμό ομορφιάς. Γιατί να μην ψάχνουμε για όμορφες ψυχές αντί για όμορφα και αδύνατα πόδια;
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον χώρο της μόδας για να τον κάνεις πιο body positive, τι θα ήταν αυτό;Το πρώτο πράγμα που θα προσπαθούσα να αλλάξω σίγουρα είναι τον τρόπο που εκφράζονται κάποιοι άνθρωποι, μη σκεπτόμενοι πως ηχούν οι λέξεις στις διαφορετικές ψυχές ανθρώπων και φυσικά παραβλέποντας μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος. Υπάρχει όμορφος τρόπος να πεις τα πάντα χωρίς να χρειάζεται να πληγώσεις τον άλλον. Από εκεί και πέρα το να κάνεις αυτόν τον χώρο πιο body positive ίσως είναι και πιο δύσκολο από ότι φαντάζεται κανείς. Έχουν γίνει προσπάθειες πολλές προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά ακόμα υπάρχουν ταμπού, ας μην γελιόμαστε. Θα προσπαθούσα σίγουρα να εντάξω κάθε σώμα σε μια πασαρέλα, σε μια φωτογράφιση. Στόχος μου θα ήταν να πουλήσω ένα προϊόν πάνω σε ένα καθημερινό ανθρώπινο σώμα και όχι πάνω σε μια κούκλα απλώς, ώστε να οδηγηθεί ο κόσμος στην αποδόμηση των κανονιστικών αισθητικών προτύπων για το σώμα και να ηρεμήσουν όλοι εκείνοι που έχουν τόσα χρόνια πληγεί συναισθηματικά και κοινωνικά από τις νόρμες της βιομηχανίας της ομορφιάς και της εξαντλητικής δίαιτας.
Ως ακτιβίστρια του body positivity, ποιες θα ήταν οι δικές σου συμβουλές σου σε κορίτσια που είναι τώρα στην εφηβεία;Θα ήθελα να καταφέρω κάποια στιγμή να ιδρύσω με κάποιον τρόπο ένα κέντρο βοήθειας διατροφικών διαταραχών στη Θεσσαλονίκη.
Ως ακτιβίστρια του body positivity, αυτό που λέω πρώτο σε όλες τις κοπέλες που μου στέλνουν είναι ότι «δεν ζούνε έτσι», «απλά υπάρχουν» και ο δρόμος μέχρι να το αποδεχτούν είναι μακρύς. Δεν με ενδιαφέρει να τις πείσω ότι αυτό που βιώνουν είναι επώδυνο, γιατί αυτό το ξέρουν ήδη. Με ενδιαφέρει να τις πείσω για αρχή ότι είναι πιο δυνατές από το ίδιο τους το μυαλό και από την τρικλοποδιά που δέχονται από αυτό. Τις παροτρύνω να επισκεφτούν κάποιον ειδικό για αρχή, μα πάνω από όλα προσπαθώ να τις συμφιλιώσω με την τροφή και την λειτουργία αυτής, την οποία έχουν παρεξηγήσει. Ειδικά στην εφηβεία πρέπει να δουλέψεις καθημερινά για να αποδεχθείς το εγώ σου, ενώ τους αναφέρω συνέχεια ότι είναι πραγματικά όλες τους ιδιαίτερες, χωρίς ανάγκη αποδοχής από κανέναν. Προσπαθώ να καταλάβουν τι είναι αυτό που τις κάνει να ξεσπάνε πάνω στο σώμα τους, στα συναισθήματα τους και τις βάζω στην διαδικασία να σκεφτούν αν σε 10 χρόνια θα αντέχουν να ζούνε έτσι, αν θα ήθελαν να δώσουν αυτό το παράδειγμα στα παιδιά τους. Είναι υποθετικές σκέψεις, που όμως εμένα με βοήθησαν. Είναι σημαντικό για μένα να μιλάς έξω από τα δόντια σε τέτοιες περιπτώσεις, χωρίς υπεκφυγές και ωραιοποιήσεις.
Κάνοντας το βήμα να μιλήσω για πρώτη φορά στον κόσμο, μέσω της εκπομπής της Ελεονώρας Μελέτη τον Νοέμβριο του 2019, για τη δική μου αλήθεια γύρω από την ανορεξία, διαπίστωσα σοκαρισμένη πόσοι άνθρωποι τελικά νοσούν από διατροφικές διαταραχές και πόσοι ντρέπονται να μιλήσουν για αυτές ταυτόχρονα. Είχα κάθε μέρα πάρα πολλά μηνύματα και ήξερα μέσα μου πως με κάποιον τρόπο ήθελα και όφειλα να βοηθήσω, γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν κορίτσια ιδιαίτερα σε μικρές ηλικίες που μας έχουν ως πρότυπο. Ενώ στην αρχή η επικοινωνία μου με τον κόσμο ξεκίνησε από το Instagram μέσω γραπτών και ηχητικών μηνυμάτων, στην πορεία δημιούργησα το www.dynamisbykaterina.com ορμώμενη από το τατουάζ «δύναμις» που έχω στο χέρι. Εκεί έγραφα σκέψεις, έδινα συμβουλές, δημοσίευα υγιεινές συνταγές και έγραφα λίγα πράγματα για μένα. Κορωνίδα σε όλη αυτήν την προσπάθεια αποτέλεσε το κανάλι μου στο Youtube που διατηρώ 6 μήνες τώρα, δίνοντας μου την ευκαιρία να επικοινωνώ καλύτερα με τον κόσμο, να τον βάζω στην καθημερινότητα μου και να του περνάω την ιδέα του «recovery» πιο εύκολα, ενώ παραδέχομαι πως βοηθάει και μένα τις κακές και λίγες πλέον μέρες που έχω την φωνή της διατροφικής διαταραχής. Mία απόφαση που φοβήθηκα να πάρω για να μην αποτύχω, αλλά τελικά ήταν η πιο ώριμη και σωστή απόφαση, η οποία θα με προετοιμάσει για όσα έρχονται.
Τι εύχεσαι να σου συμβεί τα επόμενα χρόνια; Ποια είναι τα δικά σου σχέδια;Δεν ξέρω αν πρέπει να κάνω σχέδια γιατί τελικά η κάθε μέρα είναι όντως απρόβλεπτη. Σαν ευχή, σαν επιθυμία και όνειρο όμως και λόγω της ανάγκης μου να βοηθήσω τόσο πολύ, θα ήθελα να καταφέρω κάποια στιγμή να ιδρύσω με κάποιον τρόπο ένα κέντρο βοήθειας διατροφικών διαταραχών στη Θεσσαλονίκη γιατί υπάρχει πραγματικό έλλειμμα στο κομμάτι αυτό και ξέρω πόσο καλά θα μπορούσα να χειριστώ κάτι τέτοιο και ως νομικός αλλά και ως άνθρωπος που πέρασε τόσα χρόνια με την ανορεξία. Θα ήθελα να τελειώσω με επιτυχία το μεταπτυχιακό που ήδη κάνω, ενώ θα ήθελα να βρω και αυτό που με γεμίζει επαγγελματικά. Η τηλεόραση είναι άλλη μια ευχή για μένα κάποια στιγμή, αλλά δεν την φωνάζω πολύ δυνατά, γιατί νομίζω είναι μακρινό όνειρο. Από εκεί και πέρα ονειρεύομαι μια μεγάλη οικογένεια και ψυχική ηρεμία με τον άνθρωπο μου μακριά από την αταξία της ζωής.
