Μέσα από τον σπασμένο καθρέφτη

Η σχιζοφρενής Κάριν, που πρόσφατα βγήκε από μία ψυχιατρική κλινική, περνά τον καιρό της σε ένα απομονωμένο νησί της Σουηδίας με τον εγωιστή πατέρα, τον αδερφό της με τον οποίο έχουν αναπτύξει αιμομικτική σχέση και τον άντρα της που αδυνατεί να τη βοηθήσει.

Ταινία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και η πρώτη που γυρίστηκε στο νησί Φόρε.

Ο σουηδικός τίτλος της ταινίας προέρχεται από τη Βίβλο και αφορά τη κατανόηση του Θεού που έχουμε όταν είμαστε ζωντανοί, εννοώντας ότι θα ξεκαθαρίσει μόνο μετά το θάνατο.

Ο ίδιος ο Μπέργκμαν περιέγραψε την ταινία ως «ταινία δωματίου» – όρος που ύστερα χρησιμοποιήθηκε συχνά αναφορικά με τις ταινίες του. Η ταινία, ακολουθώντας τους κανόνες των έργων «δωματίου», εξελίσσεται μέσα σε χρονικό διάστημα 24 ωρών, με τέσσερις πρωταγωνιστές και αποκλειστικά στο νησί του Φόρε.

Είναι η πρώτη ταινία της «τριλογίας της πίστης» (ακολούθησαν το «Χειμωνιάτικο Φως» και «Η Σιωπή»). Το 1962 η ταινία κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Ο Μπέργκμαν αφιέρωσε τη ταινία στη τότε γυναίκα του Κέμπι Λαρετέι.