Το Θέατρο Τέχνης κάνει ένα βήμα προς τη νέα εποχή

Τις δύσκολες εβδομάδες του ανοιξιάτικου lockdown, το Θέατρο Τέχνης ήταν ένας από τους πρώτους θεατρικούς οργανισμούς που επέδειξαν εξαιρετικά αντανακλαστικά κινηματογραφώντας παραγωγές του προς διαδικτυακή θέαση. Αυτό το φθινόπωρο κάνει ένα ακόμα βήμα προς την ψηφιακή του παρουσία, ιδρύοντας μια πλατφόρμα ψηφιακού ρεπερτορίου που θα εμπλουτίζεται στη διάρκεια της χειμερινής σεζόν.

«Το ζητούμενο είναι πως κανείς φτάνει σ’ ένα κοινό που δεν μπορεί να έρθει στο θέατρο Τέχνης για υγειονομικούς λόγους ή για λόγους απόστασης. Ακόμα και σ’ ένα πολύ μεγαλύτερο και γιατί όχι διεθνές κοινό. Κι επίσης πως το πετυχαίνεις λανσάροντας νέα έργα, καινούργια δραματουργία. Κρατώντας, φυσικά, σε δημιουργική τροχιά τους συνεργάτες του θεάτρου. Προσπαθούμε να χαρτογραφήσουμε τις ανάγκες που γεννιούνται αυτή την δύσκολη εποχή που, παρόλα αυτά, έχει κάτι να μας πει», σημειώνει η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης Μαριάννα Κάλμπαρη, ανακοινώνοντας τη νέα λειτουργία του οργανισμού.

Τριπλό ανανεωτικό χτύπημα ετοιμάζει η Μαριάννα Κάλμπαρη σε μια προσπάθεια το Θέατρο Τέχνης ν’ ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις.

Το ψηφιακό ρεπερτόριο, που αναμένεται να εγκαινιαστεί στα τέλη Νοεμβρίου, είναι δίπτυχο: Από τη μια, ποντάρει στο audio, στο ηχητικό κομμάτι, αναβιώνοντας το μοτίβο των ραδιοφωνικών θεατρικών μεταδόσεων και από την άλλη το web, την κινηματογραφημένη φόρμα ενός θεατρικού έργου.

Την πρώτη κατηγορία αναλαμβάνει να συστήσει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου με το έργο «Αυτοί που κοιτούν», μιας πιντερικής σύλληψης ιστορία, πάνω σε δύο φρουρούς της πατρίδας έτοιμους ν’ αναχαιτίσουν κάθε εισβολέα ενώ τη δεύτερη ο Ανδρέας Φλουράκης με το έργο «Πυραμίδες», μια σειρά από μονολόγους που απηχούν ποιότητες της εμπειρίας εγκλεισμού. «Το πρώτο είδος ποντάρει στη μαγεία της ραδιοφωνικής αφήγησης και νομίζω ότι θα είναι ένα σημαντικό πεδίο άσκησης για νέους συγγραφείς. Το δεύτερο απομακρύνεται από την τυπική κινηματογράφιση ενός θεατρικού που, δυστυχώς, δύσκολα μπορεί να μεταφέρει μια ισχυρή εμπειρία. Εδώ μας ενδιαφέρει να ερευνήσουμε μια άλλη ενδιάμεση γλώσσα που ναι μεν πηγάζει και βασίζεται στο λόγο αλλά απαιτεί μιαν άλλη μορφή κινηματογράφισης» εξηγεί η κ. Κάλμπαρη.

Μαριάννα Κάλμπαρη: Προσπαθούμε να χαρτογραφήσουμε τις ανάγκες που γεννιούνται αυτή την δύσκολη εποχή που, παρόλα αυτά, έχει κάτι να μας πει

Καμία από τις δύο δράσεις, ωστόσο, δεν επιχειρεί να υποκαταστήσει το θέατρο – το οποίο έτσι κι αλλιώς δοκιμάζεται όπως ποτέ πριν. «Η μόνη αληθινή θεατρική εμπειρία είναι εκείνη που συμβαίνει επί σκηνής, είναι μοναδική κάθε ώρα και κάθε βράδυ. Το θέατρο είναι ανεπανάληπτο και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Απλώς, λαμβάνοντας υπόψιν την συνθήκη της πανδημίας προσπαθούμε να προτείνουμε και να δούμε πού μπορούν να μας βγάλουν αυτές οι προτάσεις».

Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου δοκιμάζεται στο θέατρο για το ραδιόφωνο, μέσω podcast.

Το ψηφιακό ρεπερτόριο θα λειτουργήσει συμπληρωματικά στην φυσική παρουσία του Θεάτρου Τέχνης, η οποία και θα ανακοινωθεί σύντομα με θεματικό άξονα το ελληνικό έργο, τους ελληνικούς μύθους, και τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Δεν είναι τυχαίο πως το σύνθημα της φετινής σεζόν πηγάζει από τον ΄Υμνο εις την Ελευθερίαν του Διονύσιου Σολωμού : «Και τα στόματα εφωνάξαν όσα αισθάνετο η καρδιά».

Προς το παρόν και αναφορικά με το ψηφιακό ρεπερτόριο, η σκέψη του οργανισμού είναι να θεσπίσει μια μικρή συνδρομή για τους διαδικτυακούς θεατές του, αφού προηγουμένως αναπτύξει περαιτέρω την ψηφιακή πλατφόρμα. Στόχος είναι ν’ ανέβουν δύο ακόμα έργα μέσα στο χειμώνα σε audio και web φορμάτ, δημιουργώντας μια πρώτη βιβλιοθήκη αυτής της νέας πρακτικής.
Μάλιστα, θα προκηρρύξει διαγωνισμό (με καταληκτική ημερομηνία παράδοσης την 25η Μαρτίου 2021) για τη συγγραφή audio και web έργων με άξονα το μότο της φετινής χειμερινής περιόδου.

Κεντρικό πρόσωπο στις νέες δράσεις του Τέχνης, ο συγγραφέας Ανδρέας Φλουράκης.

Ωστόσο, η ψηφιακή λειτουργία του Τέχνης δεν θα περιοριστεί στο παραστατικό κομμάτι αλλά θα “ανοίξει” και στον τομέα της εκπαίδευσης. Ο πρώτος άξονας θα απευθύνεται σε επαγγελματίες του θεάτρου (ηθοποιούς, σκηνοθετές και συγγραφείς) χωρίς οικονομική υποχρέωση «με στόχο ν’ ασκηθούμε μεταξύ μας με άλλους όρους. Να φτιάξουμε ένα χώρο πειραματισμού, ανταλλαγής ιδεών και προτάσεων που γιατί όχι μακροπρόθεσμα να οδηγήσει στην πάγεια επιθυμία του Θεάτρου Τέχνης να αποκτήσει δική του ομάδα» εξηγεί η Μαριάννα Κάλμπαρη. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, σε εβδομαδιαία βάση μικτές ομάδες εργασίας θα παρουσιάζουν ένα απόσπασμα από θεατρικό έργο ή μια performance επιλογής τους με ορίζοντα παραστάσεις που θα ανεβαίνουν στο τέλος της σεζόν.

Παράλληλα, θα πραγματοποιούνται και οι θεματικοί κύκλοι, εξειδικευμένα εργαστήρια ή σεμινάρια ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με την συμμετοχή εγνωσμένης αξίας αποφοίτων του Θεάτρου Τέχνης (και όχι μόνο) επικεντρωμένα στις θεματικές του αρχαίου δράματος, του νεοελληνικού έργου, του ποιητικού και σωματικού θεάτρου. Μέσα από αυτή τη δράση Τέχνης θα γεννηθεί μια βασική καλλιτεχνική ομάδα με κοινή γλώσσα και όραμα, ως μόνιμο ensemble του Θεάτρου Τέχνης που θα αλλάζει ή θα εμπλουτίζεται ανά τρία χρόνια. Ο πρώτος θεματικός κύκλος υπό τον συγγραφέα Ανδρέα Φλουράκη θα αφορά στις προκλήσεις της νέας εποχής όπου το θέατρο εκτός από τη σκηνή αποκτά web και ραδιοφωνική εκδοχή.

Τέλος, εκτός από τα εργαστήρια για επαγγελματίες, το Θέατρο Τέχνης στρέφεται και στους μη ειδικούς, τόσο τους εφήβους όσο και τους ενήλικες σαν «μια πρόσκληση για να ζήσουν την χαρά της ομάδας και του θεάτρου χωρίς αναγκαστικά η επαφή τους με αυτό να φιλτράρεται μέσα από μια παράσταση». Διδάσκοντες στα εργαστήρια για τους εφήβους θα είναι ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Δημήτρης Δεγαϊτης και η χορογράφος Μαρίζα Τσιγκά ενώ η Μαριάννα Κάλμπαρη θα διδάσκει στους ενήλικες.