Status Update: Ιωάννα Κουρμπέλα, σχεδιάστρια μόδας

και παράλληλα, πειραματίζομαι μέσα από νέες μορφές τέχνης. Δεν έχω νιώσει ποτέ «σιγουριά» γι’ αυτή μου την επιλογή νιώθω όμως πως υπήρχε από την αρχή μια φυσικότητα στον τρόπο ύπαρξής μου μέσα στο χώρο της μόδας. Θεωρώ πως αυτό σχετίζεται με την οικογενειακή μας παράδοση στον κλάδο της ένδυσης και τις εικόνες που έχω συλλέξει ασυνείδητα στην παιδική μου ηλικία. Από μικρή, θυμάμαι τον πατέρα μου να φέρνει τα δείγματα της νέας συλλογής στο σαλόνι του σπιτιού μας και να συζητάμε πάνω σε αυτά. Συμμετείχα στη διαδικασία δημιουργίας μιας συλλογής πολύ πριν το καταλάβω.

Τώρα πια έχει γίνει μια αυτόματη διαδικασία για εμένα η αισθητική επεξεργασία όσων συμβαίνουν γύρω μου καθώς και η λειτουργικότητα τους.

Η γυναίκα ως ρόλος είναι πιο απελευθερωμένη και συνδεδεμένη με τον συναισθηματικό της κόσμο, γεγονός που ενισχύει την προσωπική έκφραση σε χώρους όπως αυτός της μόδας. Επιπλέον ως γυναίκα, μου δίνεται η δυνατότητα να αντιληφθώ τις ανάγκες της σιλουέτας μου, γεγονός το οποίο υπήρξε πολύ βοηθητικό στην πορεία μου και στήριξε απόλυτα την φιλοσοφία του σχεδιασμού μου η οποία είναι οτι «το ρούχο είναι το σπίτι του σώματος».

Το ότι έχουμε καταφέρει, σχεδόν μισό αιώνα, να εξάγουμε ελληνικό σχεδιασμό και πολιτισμό καθώς και ελληνικής κατασκευής παραγωγή σε όλο το πλανήτη, το θεωρώ επίτευγμα ειδικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες που ο παγκόσμιος ανταγωνισμός είναι πολύ έντονος.

Με γνώμονα αυτά, ονειρεύομαι τα νέα ρούχα και ξεκινάω τον σχεδιασμό. Η αίσθηση του υλικού πάνω στο σώμα είναι για μένα το έναυσμα για δημιουργία κάποιες φορές ακόμα και η έμπνευση του θέματος μιας ολόκληρης συλλογής. Αυτός είναι και ο λόγος που τις περισσότερες φορές σχεδιάζω τα δικά μου υφάσματα και δεν ξεκινάω από το πατρόν αλλά απο το νήμα που θα συνθέσει ένα ύφασμα.

Η κίνηση του σώματος μέσα στο ένδυμα με απασχολεί και αφιερώνουμε πολλές ώρες στην πρόβα και τη μελέτη ενός ρούχου εγώ και η ομάδα μου ώστε να επιτύχουμε να δείχνει όχι μόνο όμορφο αλλά και να «φιλοξενεί» σωστά το σώμα.

Ο διάλογος, όμως, της ελληνικής μόδας με την παγκόσμια αγορά από την στιγμή που είμαστε προσανατολισμένοι εξ’ αρχής προς αυτήν, είναι και παραμένει ανοιχτός. Είμαστε «συντονισμένοι» και συνδεδεμένοι με όλους τους συνεργάτες μας και το εμπορικό δίκτυο μας. Ό,τι προκύπτει και έχουμε να διαχειριστούμε – είτε θετικό είτε αρνητικό – το αντιμετωπίζουμε όλοι μαζί και παράλληλα, με υπομονή και πίστη στις πρωταρχικές μας αξίες και επιλογές.

Αυτό σαν γεγονός άνοιξε έναν δημιουργικό διάλογο με τους ανθρώπους του θεάτρου, ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Έτσι, προέκυψαν, κατά καιρούς, αξιόλογες συνεργασίες επιμέλειας κοστουμιών, πάντα όμως μέσα από το πρίσμα της σχεδιαστικής μου ταυτότητας και το πώς αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει ενισχυτικά στο όραμα της εκάστοτε θεατρικής παραγωγής. Μου δίνει πολύ χαρά να δημιουργώ ρούχα που ενδυναμώνουν έναν ρόλο και λειτουργούν προστατευτικά για τον ηθοποιό επί σκηνής.

Νομίζω καθρεφτίζει και το ατομικό αλλά και το κοινωνικό status της αντίστοιχης περιόδου.

Η Ιωάννα Κουρμπέλα συνεργάζεται με το Φεστιβάλ Αθηνών αναλαμβάνοντας ένα εργαστήριο μόδας που ντύνει τη «μορφή» της Ιφιγένειας.

Το θεωρώ ιδιαίτερα εκπαιδευτικό ως και ψυχοθεραπευτικό.

Θα ήθελα να είχα την ευκαιρία να ντύσω τη Μελίνα Μερκούρη. Για όλα αυτά που ήταν και εκπροσωπούσε εν ζωή και για το γεγονός ότι η μορφή της παραμένει συμβολική μέχρι και σήμερα.

Η Ιφιγένεια είναι το κεντρικό πρόσωπο σε δύο σπουδαία έργα. Η τραγικότητα του ρόλου της και η γενναιότητα που αντιμετωπίζει τα ζητήματα που προκύπτουν είναι στοιχεία έμπνευσης και αφορμές για δημιουργικότητα. Η δυτή ταυτότητα της πριγκίπισσας που μεταλλάσεται σε ιέρεια σε ξένο τόπο (Ταυρική χωρα) είναι σχεδόν διεγερτικό για τη φαντασία μου – αυτός ήταν και ο λόγος που επιλέχθηκε το συγκεκριμένο έργο. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω οραματιστεί ακόμα την μορφή που θα της έδινα μιας και όλο το ενδιαφέρον μου είναι στραμμένο στο να οργανωθεί σωστά και περιεκτικά το πρόγραμμα του workshop. Η Ιφιγένεια αποτελεί πρόκληση για εμένα σχεδιαστικά και ψυχολογικά.

Έχω ήδη ασχοληθεί ενεργά με την ενδυματολογική επιμέλεια παραστάσεων και θα επιθυμούσα να το συνεχίσω, όσο βέβαια μου επιτρέπεται κι από το πρόγραμμα της δημιουργίας των συλλογών και των υποχρεώσεών μου ως creative director του brand.