Η Ολίβια Νιούτον-Τζον παραχώρησε πρόσφατα μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην βρετανική εφημερίδα The Guardian και για ακόμη μια φορά αναδύθηκε στην επικαιρότητα ένα ερώτημα, που η αλήθεια είναι πως στο παρελθόν δεν μας είχε απασχολήσει τόσο: Είναι σεξιστικό το Grease;
Το Grease είναι από αυτές τις “κλασικές” ταινίες, που όλοι έχουμε δει και αγαπήσει για την νοσταλγική εποχή στην οποία μας μεταφέρουν. Ακριβώς όμως επειδή είναι άλλης εποχής -για παράδειγμα το Grease διαδραματίζεται στην δεκαετία του ’50, παρ’ όλο που κυκλοφόρησε το 1978- καμιά φορά δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να τις κρίνουμε με τα σημερινά δεδομένα.
Έτσι, πολλές φορές αγνοούμε ότι το Grease, όσο αγαπημένη μας ταινία και να είναι, προέβαλλε κάποια σεξιστικά πρότυπα για τις γυναίκες, αλλά και τους άντρες.
Γιατί σήμερα το Grease θεωρείται σεξιστικό;Το αγαπημένο μιούζικαλ ουσιαστικά ακολουθεί δύο νέους που κάνουν τα πάντα για να αρέσουν ο ένας στον άλλον. Ο χαρακτήρας της Νιούτον-Τζον, Σάντι, μεταμορφώνεται από μία ταπεινή, ντροπαλή κοπέλα σε “κακό κορίτσι” με χαρακτηριστικά δερμάτινα ρούχα, ώστε να αρέσει στον πιο κούλ Ντάνι (Τζον Τραβόλτα).
Η μεταμόρφωση της Σάντι στο Grease
Και μπορεί η στιγμή που βλέπουμε την “μεταμόρφωση” της Σάντι να έχει μείνει στην κινηματογραφική ιστορία, πολλοί όμως δεν χαίρονται ιδιαίτερα με την αφήγηση που θέλει μία κοπέλα να αλλάζει τα πάντα πάνω της, από την εμφάνιση μέχρι και την προσωπικότητά της, απλά για να αρέσει σε έναν άντρα.
Παράλληλα, ο χαρακτήρας του Τζον Τραβόλτα όσο γοητευτικός και να ήταν, πολλές φορές προέβαλλε αυτό που σήμερα αποκαλούμε “τοξική αρρενωπότητα”, δηλαδή μία πιο “μάτσο” συμπεριφορά που θέλει τους άντρες σκληρούς και “players”, χωρίς συναισθήματα και ευαισθησίες.
Η απάντηση της Ολίβια Νιούτον-ΤζονΌπως είναι λογικό, λοιπόν, σε πρόσφατη συνέντευξή της Ολίβια Νιούτον-Τζον δεν γινόταν να μην γίνει αναφορά στα συγκεκριμένα σχόλια για την ταινία που την έκανε διάσημη.
Όταν λοιπόν ερωτήθηκε σχετικά, η ηθοποιός απάντησε ότι η ταινία δεν είναι καθόλου σεξιστική, ενώ αναφέρθηκε και στο κίνημα #MeToo, που παλεύει για την ισότητα στην βιομηχανία του Hollywood, μεταξύ άλλων.
Συγκεκριμένα η Νιούτον Τζον ανέφερε: “Είναι απλά μία ταινία. Είναι μία ιστορία από τα 50s, που τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Όλοι ξεχνούν ότι στο τέλος αλλάζει και αυτός για εκείνη. Δεν υπάρχει τίποτα βαθύ εκεί για το κίνημα #MeToo”.
“Είναι απλά για μία κοπέλα που αγαπά ένα αγορί, και νομίζει ότι αν κάνει κάποια πράγματα, θα του αρέσει. Και εκείνος πάλι νομίζει ότι αν κάνει κάποια άλλα πράγματα, θα της αρέσει και εκείνης. Πιστεύω ότι είναι σχετικά ρεαλιστικό αυτό. Οι ‘ανθρωποι το κάνουν αυτό, ο ένας για τον άλλον” δήλωσε η ηθοποιός και κατέληξε “Πρόκειται απλά για μία διασκεδαστική ιστορία αγάπης”.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι ακόμα και οι “απλές ιστορίες αγάπης” πολλές φορές προβάλλουν λανθασμένα πρότυπα για τα φύλα, που σήμερα θεωρούνται ξεπερασμένα. Ίσως όμως αυτή να είναι και η αξία των “παλιών” αυτών ταινιών, να μας δείχνουν δηλαδή πόσο αλλάζουν τα πράγματα ανά τις δεκαετίες -προς το καλύτερο.
