Σήμερα, 18 Νοεμβρίου, η Google τιμά μία πολύ ιδιαίτερη και για χρόνια υποτιμημένη προσωπικότητα, το μοντέλο και μούσα πολλών καλλιτεχνών της βικτωριανής εποχής, την Fanny Eaton.
Γεννημένη ως Fanny Matilda Antwistle στην Τζαμάικα, μετακόμισε με την μητέρα της στην Βρετανία, λίγο μετά την απαγόρευση της δουλείας, την δεκαετία του 1840, στις απαρχές της Βικτωριανής Εποχής. Η Eaton δούλευε ως μοντέλο καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1860, για πολλούς γνωστούς Βρετανούς καλλιτέχνες, σε μερικά καθοριστικά έργα για τον επαναπροσδιορισμό των προτύπων ομορφιάς και της διαφορετικότητας.
Σαν σήμερα, στις 18 Νοεμβρίου το 1874, η Eaton έκανε το ντεμπούτο της στην Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, λαμβάνοντας μέρος σε συνεδρίες, που ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του προραφαηλιτικού κινήματος, μίας μυστικής Αδελφότητας ανερχόμενων καλλιτεχνών.
Όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες ανακάλυπταν την ομορφιά της Eaton, και κάπως έτσι έγινε μία από τις επιδραστικότερες μούσες του προραφαηλιτικού κινήματος, ενώ βοήθησε να αλλάξουν τα ιδανικά πρότυπα ομορφιάς της Βικτωριανής Εποχής.
Ας δούμε λοιπόν μερικά από τα πιο όμορφα πορτρέτα της, αλλά και συμμετοχές της σε διάσημους πίνακες.
Ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που έδειξαν το ενδιαφέρον τους για την Eaton ήταν ο Σιμεόν Σόλομον, Άγγλος ζωγράφος εβραϊκής καταγωγής, που είχε σχέση με την Αδελφότητα των Προραφαηλιτών. Μάλιστα, ο καλλιτέχνης ζωγράφισε μία σειρά από πορτρέτα της σε χαρτί με γραφίτη, τα οποία σήμερα βρίσκονται στο Μουσείο Fitzwilliam, στο Κέιμπριτζ.
Ο Σολομόν χρησιμοποίησε ξανά την Eaton ως μοντέλο του στον πίνακα, “Η Μητέρα του Μωυσή”, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Βασιλική Ακαδημία το 1860, κάτι που αποτέλεσε το πρώτο δημόσιο ντεμπούτο της Eaton.
Σύμφωνα με ερευνητές, ο Σόλομον ξαναχρησιμοποίησε την Eaton σε πίνακές του, όπως “Η Ιουδίθ και η Ακόλουθός της” (1863) και το “Habet!”. Πράγματι, η Eaton μοιάζει πολύ με την γυναίκα που κάθεται πίσω από τις άλλες και φορά ένα ανοιχτόχρωμο μαντήλι.
Ένας καλλιτέχνης που γνώρισε την Eaton από τον Σόλομον, ο Φρέντερικ Σάντις επίσης γοητεύτηκε από την ομορφιά της, και δημιούργησε ένα πανέμορφο σχέδιο με το προφίλ της, που σήμερα βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο.
Άλλος ένας καλλιτέχνης, που μάλλον γνώρισε την Eaton από τον Σόλομον ήταν ο Άλμπερτ Τζόσεφ Μουρ, Βρετανός ζωγράφος γνωστός για τα έργα του με ξαπλωμένες γυναίκες, συνήθως ντυμένες με κλασικούς χιτώνες ή ρόμπες. Ο Μουρ δημιούργησε τον πίνακα, “Η Μητέρα του Σίσαρα”, το 1861, που απεικονίζει την Eaton ως τη μητέρα του διάσημου στρατηγού της εβραϊκής Βίβλου.
Την ίδια χρονιά την ζωγράφισε η Τζοάνα Μέρι Γουέλς, μία φημισμένη γυναίκα ζωγράφος της εποχής, με σχέσεις με τους προραφαηλίτες, που συχνά ζωγράφιζε με το πατρικό της όνομα, Μπόις. Το συγκλονιστικό πορτρέτο της Fanny Eaton από της Μπόις, ενισχύει ακόμα περισσότερο την ομορφιά της με τα λαμπερά κοσμήματα και ρούχα της. Μάλιστα λέγεται ότι αυτή είναι μία από τις πιο τιμητικές απεικονίσεις της Eaton, αφού η Μπόις (που πέθανε λίγο αργότερα στη γέννα) την ζωγράφισε ως αριστοκράτισσα.
Φυσικά, δεν γινόταν να μην την ζωγραφίσει και μία σημαντική μορφή του Προραφαηλιτικού Κινήματος, ο Ντάντε Γκάμπρειλ Ροσέτι, ο οποίος ζωγράφισε το παρακάτω πανέμορφο σκίτσο της, το οποίο σήμερα βρίσκεται στο Stanford University’s Cantor Arts Center Collection.
Το 1867, η Eaton εμφανίστηκε στην πάνω, δεξιά γωνία του πίνακα του Τζον Έβερετ Μίλε, “Jephthah”. Αυτό είναι και το τελευταίο έργο που η Eaton λέγεται ότι συμμετείχε.
Μετά το 1867, η Fanny Eaton εξαφανίστηκε από τους προραφαηλιτικούς πίνακες ζωγραφικής, παρ’ όλο που έφυγε από τη ζωή το 1924, σε ηλικία 89 ετών. Παρ’ όλ’ αυτά, η συμβολή της ήταν καθοριστική τόσο στο καλλιτεχνικό κίνημα της εποχής, όσο και στην διαμόρφωση των προτύπων ομορφιάς της Βικτωριανής κοινωνίας.