Πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες έχουν αφήσει το στίγμα τους στους τοίχους της Νέας Υόρκης. Από τις πιο φτωχές γειτονιές της μέχρι και τους δρόμους του Upper East side και του Manhattan η Νέα Υόρκη είναι στολισμένη με μερικά από τα πιο συναρπαστικά έργα τέχνης. Τοιχογραφίες και graffiti που συνήθως θίγουν κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά ζητήματα. Οι street artists γνωρίζουν ότι η “τέχνη του δρόμου” φέρνει πιο άμεσα το κοινό σε επαφή με φλέγοντα ζητήματα. Γι’ αυτό και επιλέγουν να αναφερθούν σε αυτά μέσω της τέχνης τους.
Η street art “γεννήθηκε” στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1970, όταν η χώρα κατακλυζόταν από χρέη και εγκλήματα. Σαν απάντηση στο χάος που επικρατούσε, παιδιά απο φτωχές γειτονιές ξεκίνησαν να “βομβαρδίζουν” εγκαταλελημένους χώρους και βαγόνια του μετρό με graffiti.
Η Νέα Υόρκη αν μη τι άλλο είναι γνωστή για την πλούσια πολιτιστική της ιστορία. Οι τοιχογραφίες αποτελούν μια ευκαιρία για τολμηρές και εξαιρετικά ορατές δηλώσεις.
Μερικά από τα πιό γνωστά και αξιοθαύμαστα έργα (τοιχογραφίες και graffiti) της Νέας Υόρκης:Ο Banksy, είναι ένας από τους πιο γνωστούς street artists που έχουν υπάρξει ποτέ. Είναι ένας ανώνυμος καλλιτέχνης με έδρα την Αγγλία, ο οποίος λατρεύει τη Νέα Υόρκη. Τα περισσότερα έργα του ωστόσο έχουν καταστραφεί, καλυφθεί ακόμα και παραμορφωθεί. Αυτό τό έργο του παραμένει ακόμα στην Upper West Side χάρη στον ιδιοκτήτη του κτιρίου, ο οποίος θέλωντας να το προστατέψει τοποθέτησε μια ασπίδα από plexiglass.
Η Εταιρεία Audubon συνεργάζεται με την Πινακοθήκη Gitler & _____ στο Hamilton Heights για την ανάθεση τοιχογραφιών δρόμου γύρω από το Manhattan αφιερωμένων σε πουλιά που απειλούνται από την κλιματική αλλαγή. Ο συγκεκριμένος τοίχος από τούβλα αποτελούσε “καμβά” για παράνομα graffiti μέχρι το 2008, όταν ο καλλιτέχνης Jeffery Deitch και ο ιδιοκτήτης του τοίχου Tony Goldman άρχισαν να αναθέτουν τοιχογραφίες. Έκτοτε, αμέτρητοι γνωστοί καλλιτέχνες έχουν αφήσει την υπογραφή τους σ’ αυτό τον τοίχο.
Το τελευταίο αυτό έργο, από τον Ιάπωνα καλλιτέχνη Tomokazu Matsuyama, που χρειάστηκε 2 εβδομάδες για να ολοκληρωθεί, βανδαλίστηκε μόλις μερικές ημέρες αργότερα.
“Crack is Wack” του Keith HaringΈνας καλλιτέχνης από τον οποίο εμπνεύστηκαν πολλοί μετέπειτα street artists. Γνωστός για τις παιχνιδιάρικες αλλά δυναμικές φιγούρες του που θυμίζουν καρτούν, ο Keith Haring σχολίαζε μέσω της τέχνης του κοινωνικά ζητήματα της εποχής όπως το apartheid και την επιδημία του AIDS. Ο ίδιος πέθανε μόλις σε ηλικία 31 ετών από AIDS, άφησε όμως το στίγμα του στην πόλη με μία σειρά απο τοιχογραφίες που υπάρχουν μέχρι και σήμερα.
Ένα από τα πιό διάσημα έργα του, είναι το “Crack is Wack” του 1986 στο Harlem. Όταν το δημιούργησε για πρώτη φορά ως αντίδραση στην κρίση ναρκωτικών της πόλης, ο Haring συνελήφθη και του επιβλήθηκε πρόστιμο 25 $. Η τοιχογραφία που υπάρχει σήμερα δεν είναι ωστόσο το αυθεντικό έργο του 1986 καθώς αυτό βανδαλίστηκε και ξαναδημιουργήθηκε μερικά χρόνια αργότερα από τον καλλιτέχνη.
Αυτό το επικό μπλοκ στο South Bronx ονομάζεται ανεπίσημα ως Wall of Fame. Αυτό είναι δυσάρεστο, καθώς θα μπορούσε να επωφεληθεί από αυτή την κατάσταση ορόσημο. Υπάρχουν ήδη τα σχέδια για να εξαλείψουν αυτόν τον κοινοτικό φάρο υπέρ συνοικιών προσιτής κατοικίας. Η πολιτιστική του ιστορία είναι αδιαμφισβήτητη: ο θρύλος των Late Queens, Iz the Wiz, Phetus του Long Island και το πλήρωμα MSK του L.A. αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό ποσοστό των καλλιτεχνών που έχουν ζωγραφίσει με το ιδιαίτερο και αξιοσημείωτο στυλ τους στα τούβλα αυτού του τοίχου.
Το Παρίσι έχει επίσης έναν Love Wall όπως και η Νέα Υόρκη. Αυτός που υπάρχει όμως στη Νέα Υόρκη δημιουργήθηκε κατά λάθος. Όταν ο καλλιτέχνης James Goldcrown δοκίμαζε την πίεση των δοχείων ψεκασμού με σχήματα καρδιάς στους τοίχους. Σύντομα συνειδητοποίησε παρόλα αυτά ότι αποτελούσαν ένα πολύ διάσημο μοτιβό. Τώρα αυτή η τοιχογραφία αγάπης είναι ένα από τα πιο Instagrammable σημεία της πόλης, και υποδέχεται καθημερινά αμέτρητους επισκέπτες.
Αν και μπορεί να θεωρηθεί λίγο cliche στις μέρες μας, οι καρδιές του ουράνιου τόξου μιλούν για την αγάπη και την απελπισία, και αυτό είναι κάτι το οποίο όλοι μπορούμε να κατανοήσουμε.
Το έργο αυτό δημιουργήθηκε απο τον Βραζιλιάνο καλλιτέχνη Eduardo Kobra και βρίσκεται στο πλαί ενός κτιρίου στην οδό 18th Street και Tenth Avenue της Chelsea. Στόχος του έργου είναι να αποτίσει φόρο τιμής σε δύο μεγάλες προσωπικότητες της ανθρωπότητας, τη Μητέρα Τερέζα της Καλκούτας και τον Μαχάτμα Γκάντι.
Το 1966 ο μοντερνιστής καλλιτέχνης Marc Chagall ζωγράφισε δύο πολύχρωμες τοιχογραφίες μεγάλης κλίμακας για τη νέα μητροπολιτική όπερα στο Lincoln Center Plaza. Στο τέλος, τις χάρισε και τις δύο στη στη Μητροπολιτική Όπερα. “The Sources of Music” και “Triumphs of Music.”. Και οι δύο κοσμούνται με ένα στροβιλισμένο συνδυασμό μυθικών πλασμάτων, φωτεινών χρωμάτων και απεικονίσεις μουσικών οργάνων.
Το “Triumphs of Music”, διακατέχεται από έντονα κόκκινα χρώματα. Απεικονίζει έναν άγγελο που φυσά μια τρομπέτα, με μπαλαρίνες, ορχήστρα και ζώα στο παρασκήνιο. Οι μνημειακές αυτές τοιχογραφίες κρέμονται στη βόρεια και νότια πλευρά του λόμπι, όπως φαίνεται στην φωτογραφία που ακολουθεί.
“Table of Universal Brotherhood” του José Clemente OrozcoΟ μεξικανός καλλιτέχνης José Clemente Orozco ζωγράφισε πέντε τοιχογραφίες για να κοσμήσουν το The New School στο Greenwich Village. Στο σύνολο τους σχολίαζαν θέματα όπως την επανάσταση, τους παγκόσμιους ηγέτες, και τη συνεισφορά των καλλιτεχνών, των επιστημόνων και των εργατών στην κοινωνία. Μαζί με έργα άλλων καλλιτεχνών: Diego Rivera και David Alfaro Siqueiros, τα έργα του συνέβαλαν στο μετα-επαναστατικό τοιχογραφικό κίνημα του Μεξικού.
Στις τοιχογραφίες του ο Orozco συγκέντρωνε σημαντικές προσωπικότητες της πολιτικής και κοινωνικής σκηνής όπως επαναστάτες και ακτιβιστές. Στο “Table of Universal Brotherhood” απεικονίζονται 11 άντρες διαφορετικών εθνικοτήτων και εθνοτήτων που κάθονται μαζί προωθώντας ένα μήνυμα ενότητας.