Ο Μπραντ Πιτ έχει αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια ότι όχι μονο δεν είναι απλά ένα σύμβολο του σεξ, αλλά και ότι πίσω από αυτό το πανέμορφο πρόσωπο υπάρχει ένα σπουδαίο υποκριτικό ταλέντο. Μέσα σε τρεις δεκαετίες, έχει παίξει σε πάνω από 50 ταινίες, ενώ με τις επιλογές του έχει αποδείξει ότι ξέρει να ξεχωρίζει τους σωστούς ρόλους για την καριέρα του, τους οποίους φυσικά στη συνέχεια απογειώνει.
Παρ’ όλ’ αυτά, ο ηθοποιός κέρδισε μόλις φέτος το πρώτο του Όσκαρ υποκριτικής για τον Β’ Ανδρικό Ρόλο στο “Κάποτε στο… Χόλιγουντ” του Κουέντιν Ταραντίνο, ενώ έχει κερδίσει άλλο ένα Όσκαρ ως παραγωγός του “12 Χρόνια Σκλάβος”.
Με αφορμή, λοιπόν, τα 57α γενέθλια του εμείς θυμόμαστε άλλες δέκα φορές που μας καθήλωσε με το ταλέντο του στην μεγάλη οθόνη και ίσως άξιζε άλλο ένα Όσκαρ.
Η δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ (2007)Στην ταινία “Η δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ” ο Μπραντ Πιτ παίζει τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα Τζέσε Τζέιμς, έναν διάσημο παράνομο εγκληματία που έζησε στις ΗΠΑ τον 19ο αιώνα. Ο Πιτ έδωσε την αναγκαία εκρηκτικότητα που χρειαζόταν αυτός ο απρόβλεπτος χαρακτήρας, δίνοντας μία συγκινητική, δυναμική και παράλληλα τρομακτική ερμηνεία.
Ο Μπραντ Πιτ δίνει μία τρομερή ερμηνεία και ξεχωρίζει ανάμεσα σε ένα all-star cast που περιλάμβανε τον Κρίστιαν Μπέιλ, τον Ράιαν Γκόσλινγκ, τον Στιβ Καρέλ και πολλούς άλλους. Ως ο Μπεν Ρίκερτ, ένας συνταξιούχος επενδυτής, αυτός ήταν ένας από τους λιγότερο “ελκυστικούς” χαρακτήρες που έχει υποδυθεί ποτέ ο Πιτ. Έτσι, απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι ο ηθοποιός δεν βασίζεται στην εξωτερική του εμφάνιση. Για την βιογραφική αυτή κωμωδία, κέρδισε την δεύτερη υποψήφιότητα του στα Όσκαρ, ως παραγωγός όμως.
Πριν το “Κάποτε στο… Χόλιγουντ” ο Ταραντίνο είχε επιλέξει ξανά τον Μπραντ Πιτ για μία από τις ταινίες του και συγκεκριμένα για το “Inglourious Basterds”. Εκεί, ο Πιτ υποδύθηκε τον Συνταγματάρχη Άλντο Ρέιν ή “Άλντο ο Απάτσι” για τους Ναζί που κυνηγούσε. Ως ο αδίστακτος, πατριώτης ηγέτης των “Basterds” ήταν ξεκαρδιστικός και σίγουρα γοητευτικός.
Ad Astra (2019)Σε αυτή την κάπως παρεξηγημένη ταινία του Τζέιμς Γκρέι, ο Μπραντ Πιτ υποδύθηκε τον Ρόι ΜακΜπράιντ, έναν αστροναύτη που ταξιδεύει στο διάστημα, ψάχνοντας τον πατέρα του. Μπορεί η ίδια η ταινία να μην ικανοποίησε όλες μας τις προσδοκίες, ο Πιτ όμως ξεπέρασε τον εαυτό του και απέδειξε ότι είναι ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του.
Σίγουρα μία από τις πιο διάσημες ερμηνείες του Μπραντ Πιτ ήταν αυτή στο “Se7en”, όπου υποδύθηκε τον νεαρό αστυνομικό Ντέιβιντ Μιλς. Αναζητώντας καθ’ όλη την ταινία έναν σίριαλ κίλερ, που παίζει ο Κέβιν Σπέισι, ο Πιτ μας κάνει να νιώθουμε κάθε αγωνιώδη στιγμή μαζί του, ενώ εμπλέκεται σε ένα “εγκεφαλικό” παιχνιδι με τον χαρακτήρα του Σπέισι. Στην τελευταία και πιο συνταρακτική σκηνή της ταινίας ο Πιτ πατά τη σκανδάλη και είναι συγκλονιστικός.
“Το Δέντρο της Ζωής” δεν ήταν η πρώτη ταινία, στην οποία ο Μπραντ Πιτ υποδύθηκε τον πατέρα, ήταν όμως η πρώτη φορά που ο ηθοποιός φάνηκε να κατανοεί και στη συνέχεια να αποδίδει με επιτυχία πόσο βασανιστικά περίπλοκο είναι να είσαι γονιός -και όχι οποιοσδήποτε γονιός, αλλά ο κλασικός Αμερικανός πατριάρχης του 20ου αιώνα: Σοβαρός, απόμακρος, που προσπαθεί όμως να κάνει τα πάντα για την οικογένεια του. Για την ερμηνεία του ο Πιτ προτάθηκε για Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου, ενώ κέρδισε Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Παλμ Σπρινγκς.
Αυτό το δυστοπικό θρίλερ του Τέρι Γκίλιαμ ήταν ίσως η πρώτη ταινία, στην οποία ο Μπραντ Πιτ μας απέδειξε ότι δεν είναι απλά ένα “όμορφο αγόρι”, αλλά ένας εξαιρετικός ηθοποιός, παίζοντας έναν χαρακτήρα πολύ “διαφορετικό” από αυτά που μας είχε συνηθίσει. Η ερμηνεία του ως ένας ψυχικά διαταραγμένος ασθενής ήταν άκρως ανατριχιαστική, γι’ αυτό και του κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Moneyball (2011)Ως ο Μπίλι Μπιν, ένας προπονητής μπέιζμπολ που προσπαθεί να σώσει την ομάδα του μετά από μία μεγάλη ήττα και τελικά αλλάζει για πάντα τον αθλητισμό στις ΗΠΑ, ο Μπραντ Πιτ έδωσε μία δυναμική, πνευματώδη και σίγουρα καθηλωτική ερμηνεία στην βιογραφική αυτή ταινία, ενώ παράλληλα κατάφερε να διαχειριστεί αυτό που πολλοί αποκαλούν “σορκινισμό”, τους γρήγορους και περίπλοκους διαλόγους δηλαδή του σκηνοθετη Άαρον Σόρκιν. Για την ερμηνεία του αυτή κέρδισε μία υποψηφιότητα για Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου στα Όσκαρ.
Η πιο πρόσφατη συνεργασία του Μπραντ Πιτ με τον Ντέιβιντ Φίντσερ είναι μάλλον και η καλύτερη. Όταν μετά από δύο δεκαετίες αποτελείς την προσωποποίηση του σεξ, και ξαφνικά μεταμορφώνεσαι στην πιο γλυκόπικρη παρουσία του κινηματογράφου, το αποτέλεσμα δεν γίνεται να μην είναι συγκλονιστικό. Ειδικά, όταν μιλάμε για έναν τόσο σπουδαίο ηθοποιό. Για την ερμηνεία του αυτή κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικου Ρόλου -και αν ο Σον Πεν δεν ήταν εξίσου συγκλονιστικός στο “Milk”, τότε μπορεί και να είχε κερδίσει.
Ό,τι και να πούμε για αυτή την ταινία, αλλά και για την ερμηνεία του Μπραντ Πιτ είναι λίγο. Καθοδηγούμενος από την καυστική ματιά του Φίντσερ, ο Πιτ δημιούργησε μία τρομακτική καρικατούρα του τι νομίζουν οι άντρες ότι θέλουν να είναι, αλλά και μία παρωδία του ίδιου του σεξ απίλ. Ένας εμβληματικός ρόλος που καθόρισε τα 90s, ακόμα και στο τέλος τους.