Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι: Μια ματιά στη ζωή του απόλυτου Ιταλού σταρ

Κάθε καταξιωμένος σκηνοθέτης έχει μια δική του κινηματογραφική μούσα. Ο Φεντερίκο Φελλίνι είχε τον Μαρτσέλλο Μαστογιάννι.

Ο εθνικός σταρ της Ιταλίας, που μαζί με τη Σοφία Λορέν, εκπροσώπησαν την χώρα τους μέσα από τις ταινίες στις οποίες συμμετείχαν και θριάμβευσαν στη παγκόσμια κινηματογραφική αγορά.

Με τον Φεντερίκο Φελλίνι και την Σοφία Λορέν στα γυρίσματα ταινίας

Γοητευτικός καρδιοκατακτητής που σε κέρδιζε με ένα του βλέμμα, και ένας ηθοποιός που μπορούσε να παίξει τόσο σε δράμα, όσο και σε κωμωδία. Με ρόλους σε περισσότερα από 150 έργα, ο Μαστρογιάννι είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους Ιταλούς σταρ και άφησε μεγάλο στίγμα στο κινηματογράφο.

Ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι γεννήθηκε στο χωριό Φοντάνα Λίρι, νότια της Ρώμης και μεγάλωσε στο Τορίνο και τη Ρώμη. Ήταν ανιψιός του διάσημου Ιταλού γλύπτη Ουμπέρτο Μαστρογιάννι.

Τα πρώτα χρόνια κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε ως βιομηχανικός σχεδιαστής. Συνελήφθη από τους Ναζί, που τον έστειλαν σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη Βόρεια Ιταλία, ωστόσο κατάφερε να δραπετεύσει. Πήγε στη Βενετία όπου έζησε κρυμμένος μέχρι το τέλος του πολέμου. Μεταγενέστερα, άρχισε να εργάζεται ως λογιστής για την Eagle-Lion, μια μικρή αγγλική εταιρεία παραγωγής και διανομής ταινιών.

«Διαζύγιο αλά Ιταλικά»

Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε με το έργο «Angelica»(1948) όπου συμπρωταγωνίστησε με την Τζουλιέτα Μασίνα, σύζυγο του Φεντερίκο Φελίνι. Τότε τον ανακάλυψε ένας από τους βοηθούς του Λουκίνο Βισκόντι και ξεκίνησαν μια δεκαετή συνεργασία και εμφανίσθηκε στα έργα: «Λεωφορείον ο πόθος», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Θείος Βάνιας».

Στην οθόνη είχε το ντεμπούτο του ως κομπάρσος στην ταινία «Μαριονέτες» (1939), ενώ αργότερα συμμετείχε στο έργο του Ρικάρντο Φρέντα, «Οι άθλιοι» (1948). Από το 1949-1956 είχε μικρούς ρόλους σε έργα, ενώ έφτασε στην κορύφωση της καριέρας του με τις κωμωδίες «Λευκές Νύχτες» (1957) του Λουκίνο Βισκόντι, «Ο Κλέψας του Κλέψαντος» (1958) του Μάριο Μονιτσέλι και «Διαζύγιο αλά Ιταλικά» (1961) του Πιέτρο Τζέρμι.

Mε την Ανούκ Αιμέ στο «La Dolce Vita»

Η ταινία όμως που εκτόξευσε τη φήμη του σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν το «La Dolce Vita» (1960) του Φεντερίκο Φελίνι, παίζοντας έναν απογοητευμένο δημοσιογράφο που περνά τις νύχτες του εξερευνώντας την παρακμάζουσα υψηλή κοινωνία της Ρώμης. Ακολούθησε ο ρόλος του σκηνοθέτη που βρίσκεται σε δημιουργικό αδιέξοδο, στο αυτοαναφορικό αριστούργημα του Φελίνι, «8½» (1963).

«8½»

Ο Μαστρογιάννι βρέθηκε τρεις φορές υποψήφιος για Όσκαρ, ενώ αποτέλεσε τον πρώτο άνδρα ηθοποιό που προτάθηκε για το βραβείο σε ξενόγλωσση (ιταλική) ταινία. Επιπλέον, αποτελεί μόλις τον τρίτο ηθοποιό παγκοσμίως, που έλαβε δυο φορές βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών, μαζί με τον Τζακ Λέμον και τον Ντιν Στόκγουελ.

Η προσωπική του ζωή ήταν πολυτάραχη και περιελάμβανε μερικές από τις ομορφότερες γυναίκες της εποχής. Παντρεύτηκε μία φορά στη ζωή του, την ηθοποιό Φλόρα Καραμπέλλα το 1950 και απέκτησαν μια κόρη, την Μπάρμπαρα. Χώρισαν λίγο αργότερα, καθώς εκείνος ήταν άπιστος.

Η πρώτη του σοβαρή σχέση που ακολούθησε, ήταν με την Φέι Ντάναγουει, η οποία τον εγκατέλειψε, καθώς περίμενε να πάρει διαζύγιο από την πρώην σύζυγό του – κάτι που ως καθολικός αρνιόταν να κάνει. Ο Μαστογιάννι έχει δηλώσει πως η Ντάναγουει ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του και πως λυπόταν που την άφησε να φύγει, καθώς τον έκανε να νιώθει ολοκληρωμένο.

Με την Φέι Ντάναγουει

Δυο χρόνια αργότερα, σύναψε σχέσεις με την συμπρωταγωνίστρια του σε 4 ταινίες και νεότερη του κατά 20 χρόνια, Κατρίν Ντενέβ και μαζί απέκτησαν μια κόρη, την Κιάρα.

Με την Κατρίν Ντενέβ

Βόλτα με την Κατρίν Ντενέβ

Από το 1976 συνδέθηκε με την σκηνοθέτιδα Άννα Μαρία Τατό, με την οποία έζησε μέχρι το θάνατό του, στο σπίτι του στο Παρίσι.

Άλλες πανέμορφες γυναίκες με τις οποίες συνδέθηκε ερωτικά ήταν η Ανούκ Αιμέ, η Ούρσουλα Άντρες, η Κλαούντια Καρντινάλε και η Λόρεν Χάτον.

Αν και άρρωστος, από καρκίνο στο πάγκρεας, ο Μαστρογιάννι εργαζόταν μέχρι τους τελευταίους μήνες της ζωής του και στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Η τελευταία του ταινία κυκλοφόρησε μετά θάνατον, ενώ συμπρωταγωνίστησε με τη κόρη του Κιάρα στη ταινία «Three Lives and Only One Death», έναν χρόνο πριν.

Ο Μαρτσέλλο Μαστογιάννι έφυγε από τη ζωή στις 19 Δεκεμβρίου 1996, σε ηλικία 72 ετών, βυθίζοντας την Ιταλία και τον υπόλοιπο κόσμο σε πένθος. Και οι δύο κόρες του, καθώς και η Ντενέβ και η Τατό, βρίσκονταν δίπλα του, έως το τέλος. Το συντριβάνι της Φοντάνα ντι Τρέβι στη Ρώμη, που συνδέεται με τον ρόλο του στο «La Dolce Vita» του Φελίνι, έκλεισε συμβολικά και «ντύθηκε» με μαύρο χρώμα, προς τιμήν του θανάτου του.

Η περίφημη σκηνή με την Ανίτα Έκμπεργκ στο συντριβάνι της Φοντάνα ντι Τρέβι στο «La Dolce Vita»

Την κηδεία του παρακολούθησαν εκατομμύριοι Ιταλοί, αποχαιρετώντας τον «Λατίνο εραστή», όπως τον φώναζαν μετά την επιτυχία της ταινίας «La Dolce Vita». Εκεί βρέθηκαν οι φίλοι και συνάδελφοί του, όπως η Σοφία Λόρεν, με την οποία ήταν καλοί φίλοι και είχαν συνεργαστεί σε 12 ταινίες. Μαζί σφράγισαν την δεκαετία του ΄60 και μερικές από τις πιο σημαντικές ιταλικές ταινίες όλων των εποχών.