Έντονα χρώματα, βουτιά στο υποσυνείδητο και η απόλυτη ελευθερία έκφρασης είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους πίνακές της Πηγής Δαούλα. Η ίδια παραδέχεται ότι η έμπνευση και η φαντασία υπάρχουν στην κάθε στιγμή της καθημερινότητάς της, ενώ αντικείμενα καθημερινής χρήσης γίνονται δυνάμει πινέλα και εργαλεία δημιουργίας, με τα οποία η εικαστικός αναπτύσσει τις τεχνικές του pouring και του dripping.
Για αυτές τις τεχνικές αλλά και για τη μεγάλη της αγάπη, την Τέχνη για την οποία εγκατέλειψε μια καριέρα στο μάρκετινγκ και τη διαφήμιση, μάς μιλά η χαρισματική εικαστικός.
Πότε μπήκε στη ζωή σας η ζωγραφική; Είχατε κλίση στα καλλιτεχνικά από παιδί;Είχα αυτό που λένε καλλιτεχνικές ανησυχίες! Υπήρχε μια κλίση προς την Τέχνη- κυρίως στη μουσική και στη ζωγραφική. Από τεσσάρων χρονών κάνω πιάνο και παράλληλα ήμουνα μέσα στα χρώματα. Η μητέρα μου έχει «χέρι»-από εκείνη το κληρονόμησα-, ήταν σχεδιάστρια και πάντα τη θυμάμαι να ζωγραφίζει κάτι κι εμένα δίπλα της να την παρακολουθώ και να συμμετέχω. Αυτό που άρχισα να συνειδητοποιώ μεγαλώνοντας και με έκανε να νιώσω άνθρωπος της Τέχνης ήταν ότι είχα μια διαφορετική προσέγγιση, μια διαφορετική ματιά στις προσλαμβάνουσες. Εκεί που κάποιος βλέπει ένα δέντρο εγώ βλέπω ένα λιβάδι…
Νιώθω ότι υπάρχει κάτι το μοιραίο στην ενασχόληση με την Τέχνη και μια γενετήσια προδιάθεση που μας επαναπροσδιορίζει στη σωστή κατεύθυνση. Δούλεψα σε μεγάλες διαφημιστικές εταιρίες (Leo Burnett, Adel Saatchi@Saatchi) αλλά ο τεχνοκρατικός χώρος της διαφήμισης δεν μου ταίριαζε καθόλου. Τον ένιωθα σκληρό, εξαντλητικό. Τις ώρες ατελείωτες! Καταπιεζόμουν. Ενώ μόλις έπιανα τα πινέλα μου ξέχναγα τα πάντα. Ήταν πασιφανές ότι έπρεπε να αλλάξω ρότα και έτσι έκανα.
Δημιουργία, φαντασία και συναίσθημα.
Ποιους ζωγράφους – κλασικούς ή σύγχρονους – θαυμάζετε; Ποιοι καλλιτέχνες αποτελούν πηγή έμπνευσης για εσάς;Ο αυτοσχεδιασμός και η χρήση μιας ελεύθερης φόρμας είναι ο αγαπημένος μου τρόπος ζωγραφικής, οπότε θα έλεγα ότι το κίνημα που μ’ εκφράζει περισσότερο είναι ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός. Όσο για τους αγαπημένους μου ζωγράφους ο Jackson Pollock, με τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό του, την αυθόρμητη και υποσυνείδητη έκφρασή του και ο Miro, λόγω των ζωντανών χρωματικών επιλογών του.
Τι είναι αυτό που σας εκφράζει στις τεχνικές του pouring και του dripping;Η φαντασία υπάρχει στην κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μου
Η φαντασία υπάρχει στην κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μου. Η τεχνική του Σταλαγμού ή Action Painting (Ζωγραφική της δράσης) ή dripping είναι μία τεχνική που ο πίνακας είναι μια δράση, όχι μια αναπαραστατική δραστηριότητα. Εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου κόσμο και τα συναισθήματά μου μέσω των χρωμάτων αλλά με πιο αφηρημένο τρόπο, μ’ έναν τρόπο που μπορεί να εκφράζει πραγματικότητα ή και φαντασία. Το πινέλο δεν ακουμπάει στον καμβά αλλά σταλάζει τα χρώματα με ένα χαοτικό φαινομενικά τρόπο. Τα χρώματα μπλέκονται μεταξύ τους και το αποτέλεσμα δημιουργεί μια έκρηξη συναισθημάτων.
Όσο για την τεχνική του Pouring, είναι ο τρόπος που αναμειγνύονται τα χρώματα και οι χρωματικές «εικόνες» που βγαίνουν μέσα από αυτή τη μίξη. Τα ίδια χρώματα κάθε φορά αλλά ανάλογα με τη σειρά που θα τα αναμίξεις θα δώσουν ένα αποτέλεσμα διαφορετικό και μοναδικό.
Ποια στοιχεία πιστεύετε ότι χαρακτηρίζουν τους πίνακές σας; Πώς θα περιγράφατε το εικαστικό σας στυλ;Το εικαστικό μου στυλ θα μπορούσα να πω ότι είναι ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός. Νομίζω ότι πρέπει ν’ απολαμβάνουμε ένα πίνακα όπως τη μουσική. Όταν δημιουργώ κάτι, περισσότερο εκφράζω τα συναισθήματά μου παρά τ’ απεικονίζω. Οι τεχνικές που χρησιμοποιώ είναι τόσο αφηρημένες που δεν πάνε με βάση κάποιο σχέδιο, εξάλλου τα συναισθήματα δεν μπορείς να τα απεικονίσεις με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο. Ακόμα κι εγώ όταν δημιουργώ κάτι, ναι μεν ξεκινάω με κάποια χρωματική βάση, αλλά στο τέλος το αποτέλεσμα μπορεί να εκπλήξει κι εμένα την ίδια. Αυτό που με συναρπάζει είναι ότι παρατηρώντας το αποτέλεσμα ο καθένας ανάλογα με τον ψυχισμό, τις εμπειρίες, τα δεδομένα του βλέπει σε αυτόν διαφορετικές εικόνες. Δημιουργώ κάτι και το αφήνω σ’ εσάς να αποφασίσετε τι απεικονίζει…
Το lockdown έχει επηρεάσει όλους τους τομείς της ζωής μας, και περισσότερο την τέχνη. Τα θέατρα έκλεισαν, οι μουσικές σκηνές σίγησαν, οι εκθέσεις ζωγραφικής σταμάτησαν. Ελπίζω, και πάντα σκέφτομαι θετικά, ότι αυτή η κατάσταση σιγά σιγά θ’ αποκλιμακωθεί και θα μπορέσουμε σε λίγο καιρό ν αρχίσουμε ν’ απολαμβάνουμε αυτά που τόσο καιρό έχουμε στερηθεί.
Όταν δημιουργώ κάτι, περισσότερο εκφράζω τα συναισθήματά μου παρά τ’ απεικονίζω.
Ωστόσο ην καλλιτεχνική δημιουργία δεν μπορώ να πω ότι την έχει επηρεάσει ιδιαίτερα. Αντιθέτως υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για απόδραση. Ούτως ή άλλως η τέχνη, σε όλες τις εκφράσεις της, είναι ένα μέσο για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε μια ψυχική ηρεμία και γαλήνη. Ο καλλιτέχνης δημιουργεί με βάση τα βιώματά του και τα συναισθήματά του και βάζει και το θεατή στο «παιχνίδι» με το να τον κάνει να σκέφτεται και να ταξιδεύει μαζί του.
Ο πρώτος πίνακας που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Guernica, του Picasso. Ένας πίνακας του 1937 που απεικονίζει τον πόνο των ανθρώπων και των ζώων που προκαλούνται από τη βία και το χάος.
Μόλις γίνει άρση των μέτρων είναι προγραμματισμένα τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Σύγχρονης Τέχνης «Culture in Colorful Motion» στην Αίθουσα Τέχνης Time of Art gallery στην οποία θα συμμετάσχετε. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτή την έκθεση; Τι εύχεστε να έχει αποκομίσει ο επισκέπτης της έκθεσης φεύγοντας από αυτή;Αυτό που θα ήθελα να «πάρει» ο επισκέπτης, βλέποντας τα έργα μου, είναι η διαφορετική οπτική/προοπτική που μπορούμε να έχουμε βλέποντας κάτι. Να ζωντανέψει η φαντασία του και να μπορέσει να «ταξιδέψει» στον εσωτερικό του κόσμο.
Αν το καλοσκεφτούμε η Τέχνη είναι η ελπίδα. Ένα καλό βιβλίο, μια μουσική, μια φωτογραφία, ένας πίνακας που μας βοηθάνε να «ταξιδέψουμε», έστω νοερά σε ένα καλύτερο κόσμο. Θα ήθελα να δώσω μια προτροπή να αξιοποιήσουμε αυτή την αναγκαστική απομόνωση σαν μια ευκαιρία για τον καθένα μας να ψάξει καλά μέσα του και να ανακαλύψει καινούριους δρόμους για να κάνει την καθημερινότητά του πιο όμορφη. Μπορεί ν’ ανακαλύψει ταλέντα που δεν ήξερε ότι έχει.
Η ευχή μου για τη νέα χρονιά είναι μονόδρομος-να έχουμε υγεία και να μπορέσουμε να έχουμε, ξανά, ουσιαστική επαφή με τους ανθρώπους. Μια χειραψία, μια ζεστή αγκαλιά, ένα ζεστό χαμόγελο και η αίσθηση της ελευθερίας είναι αυτά που μας έχουν λείψει. Εύχομαι σύντομα να έρθει η μέρα που θα τα θυμόμαστε όλα αυτά σαν ένα κακό όνειρο.
Όσο για τα μελλοντικά μου σχέδια, αυτό που θέλω είναι να εξελίσσομαι μέρα με τη μέρα. Να εξελίσσω τις τεχνικές μου και να ανακαλύπτω καινούριες. Νομίζω ότι η επιτυχία στην Τέχνη είναι η εξέλιξη του καλλιτέχνη και σε αυτό «sky is the limit»!