Ένα από τα σπουδαιότερα βραβεία βρετανικής ποίησης, το Βραβείο Ποίησης TS Eliot, απονεμήθηκε στη Βρετανο-Ινδή ποιήτρια Bhanu Kapil για τη «ριζοσπαστική και συναρπαστική» συλλογή της «How to Wash a Heart», με τους κριτές να επαινούν τον «ανυπέρβλητο» τρόπο με τον οποίον εξερεύνησε τις δυναμικές μεταξύ μιας μετανάστριας και του λευκού, μεσοαστού οικοδεσπότη της.
Λίγα λόγια για την ποιητική συλλογήΤο «How to Wash a Heart» αποτελεί η πρώτη ολοκληρωμένη συλλογή της Bhanu Kapil που εκδόθηκε στη Βρετανία, αν και έχει εκδώσει έργα τις στις Ηνωμένες Πολιτείες τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Στη συγκεκριμένη συλλογή, η μετανάστρια/φιλοξενούμενη απευθύνεται στον φιλελεύθερο οικοδεσπότη της, διατυπώνοντας: «Είναι εξουθενωτικό να είσαι φλοξενούμενος/Σε κάποιου άλλου το σπίτι/για πάντα».
Τι δήλωσε η κριτική επιτροπή:Η επικεφαλής της κριτικής επιτροπής, ποιήτρια Lavinia Greenlaw, δήλωσε ότι η συλλογή «How to Wash a Heart» επιλέχθηκε ομόφωνα από το πάνελ των κριτών στους οποίους περιλαμβάνονται, εκτός από την ίδια, και οι ποιητές Mona Arshi και Andrew McMillan. «Είναι ανυπέρβλητο. Περιέχει εξαιρετικές και ταυτόχρονα άβολες δυναμικές, όμως αποτελεί αναζωογονητικό και συνάμα δύσκολο ανάγνωσμα» πρόσθεσε η Greenlaw.
Το βραβείο, για το οποίο η Bhanu Kapil συναγωνίστηκε με τους JO Morgan και Natalie Diaz, συνοδεύεται από έπαθλο 25.000£. Προηγούμενοι νικητές υπήρξαν οι Ted Hughes, Carol Ann Duffy και Seamus Heaney.
Η Kapil άντλησε έμπνευση για το «How to Wash a Heart» από μια φωτογραφία, που έτυχε να δει σε μια εφημερίδα, ενός ζευγαριού από την Καλιφόρνια, οι οποίοι είχαν ανοίξει το σπίτι τους σε έναν φιλοξενούμενο «με αβέβαιη άδεια παραμονής στη χώρα»: «Αυτό που τράβηξε την προσοχή μου αμέσως ήταν οι μύες γύρω από το στόμα των οικοδεσποτών. Ίσως να ήταν απλώς νευρικοί στην ιδέα της φωτογράφισης. Παρ’ όλα αυτά η συστολή αυτών των συγκεκριμένων μυών δεν ανταποκρίνεται (όταν είναι ορατή) προς το χαμόγελο καθ΄εαυτό» δήλωσε.
Η Βρετανο-Ινδή ποιήτρια δεν ήξερε ότι επρόκειτο να γράψει βιβλίο τόσο γρήγορα γι’ αυτό δεν είχε κρατήσει τη φωτογραφία. Ξεκίνησε, ωστόσο, να κατασκευάζει μια ιστορία φιλοξενίας, όπου κάποιος καλωσορίζει και κάποιος άλλος καλωσορίζεται, η οποία να βρίσκεται σε δυσαρμονία με την ίδια την κατάσταση αυτή καθεαυτή: «Για μένα ήταν μια ευκαιρία να γράψω όσον αφορά την ασυνέπεια του να βρίσκεσαι σε χώρους οι οποίοι φαινομενικά παρουσιάζονται ως ανοιχτοί σε όλους, στους οποίους, ωστόσο, η εμπειρία της διαμονής να αποδεικνύεται βασανιστική».
Η Bhanu Kapil γεννήθηκε στην Αγγλία, το 1968, από Ινδούς γονείς και μεγάλωσε στο Λονδίνο. Τώρα μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ του Ηνωμένου βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών. Τον προηγούμενο χρόνο υπήρξε η μια εκ των οκτώ παραληπτών του Βραβείου Windham Campbell, το οποίο δίνει 165,000$ ανυποψίαστους λογοτέχνες ώστε να τους ενθαρρύνει να δημιουργούν χωρίς το οικονομικό άγχος. Μέχρι τότε η Kapil προσπαθούσε να εξισορροπήσει τη ζωή της μεταξύ γραψίματος, διδασκαλίας και φροντίδας της ηλικιωμένης μητέρας της κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Έχει γράψει έξι βιβλία ποίησης/πρόζας: «The Vertical Interrogation of Strangers», «Incubation: a space for monsters», «humanimal», «Schizophrene», «Ban en Banlieue» και «How to Wash a Heart».
Η Kapil. σύμφωνα με τα λεγόμενά της προσπαθεί να δημιουργήσει «Λογοτεχνία η οποία δεν φτιάχνεται από λογοτεχνία». Έχει εδραιωθεί ως μια σημαντική και ηθική καλλιτέχνις, της οποίας τα έργα συχνά αψηφούν τις κατηγοριοποιήσεις. Η ίδια διαπραγματεύεται με θάρρος ζητήματα που αφορούν την αποικιοκρατία και τα χωρίς τέλος καταστροφικά αποτελέσματά της. Πάντα στο κέντρο των βιβλίων και των performances της τίθεται η εμπειρία του σώματος.
Ακόμη και όταν βιώνεται ο ρατσισμός και η βία, από τις εμπειρίες των κοινοτήτων της διασποράς σε Ινδία, Αγγλία και Αμερική αυτό που αναδύεται είναι ένας αναζωογονητικός τρόπος να ειπωθεί το απίθανο.
