Η πολύχρονη σχέση του οίκου μόδας Chanel με τον χώρο του κινηματογράφου ξεκίνησε την δεκαετία του 1930. Τότε έγινε η πρώτη συνάντηση της Gabrielle (Coco) Chanel με τον Samuel Goldwyn, έναν από τους ιδρυτές των MGM Studios του Hollywood. Παρά την τεράστια φήμη της σχεδιάστριας, λόγος και για τον οποίον την προσέγγισαν εξ αρχής, η συνεργασία της με τον χώρο του κινηματογράφου της Αμερικής σύντομα διακόπηκε. Το ιδιαίτερο στυλ της Coco Chanel δεν ανταποκρινόταν στις ανάγκες του Hollywood.
Ο χώρος του γαλλικού κινηματογράφου ωστόσο εμπιστεύτηκε απόλυτα τησχεδιάστρια. H Coco Chanel δεν σταμάτησε να σχεδιάζει κοστούμια για τον χώρο της 7ης τέχνης μέχρι και τον θάνατο της το 1971. Ακόμα και ο διάδοχός της, ο σχεδιαστής Karl Lagerfeld συνέχισε να σχεδιάζει κοστούμια για τον χώρο του σινεμά.
Ας δούμε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά κοστούμια που φιλοτέχνησε ο οίκος μόδας Chanel για τη μεγάλη οθόνη.
Πρόκειται για μια από τις πρώτες δουλειές της γνωστής σχεδιάστριας μόδας για το σινεμά. Η πρωταγωνίστρια της ταινίας, Michèle Morgan ζήτησε από την Coco Chanel να φτιάξει τα κοστούμια για τον επικείμενο ρόλο της. Όπως είπε και η ίδια η Coco,“Μια ταινία σαν αυτή δεν χρειάζεται ένα φόρεμα. Ένα αδιάβροχο, έναν μπερέ, και αυτό είναι όλο”. Τα μινιμαλιστικά κοστούμια που φιλοτχνήθηκαν για την ταινία, με έμφαση στο αδιάβροχο που φορούσε η πρωταγωνίστρια, αποτύπωναν πλήρως την φιλοσοφία της σχεδιάστριας.
Για τις ανάγκες της ταινίας του Jean Renoir, η Coco Chanel χρειάστηκε να δημιουργήσει κοστούμια για πολλούς χαρακτήρες, οι οποίοι ήταν εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Από αντρικά κοστούμια, μέχρι και κομψά φορέματα, η σχεδιάστρια απέδειξε το εύρος των ικανοτήτων της και το ταλέντο που είχε. Τόσο ο σχεδιασμός των κοστουμιών όσο και το οτι κατάφερε να απεικονίσει με διακριτικό πάντα τρόπο τις διαφορετικές κοινωνικές τάξεις που αποτυπώνονται στην ταινία, σχολιάστηκαν θετικά.
Πρόκειται για μια από τις πιο φημισμένες συνεργασίες της σχεδιάστριας με το χώρο του σινεμά. Η πρωταγωνίστρια της ταινίας, Delphine Seyrig, είχε στην διάθεση της, μια γκαρνταρόμπα γεμάτη από LBD’s (little black dresses), κομψά φορέματα από σιφόν και δαντέλα ενώ σχεδόν πάντα ήταν στολισμένη με πέρλες. Τα κομψά και αέρινα κοστούμια που δημιουργήθηκαν για τον ρόλο αυτό, επηρρέασαν μετά από χρόνια τον ακόλουθο της Chanel, Karl Lagerfeld για την ανοιξιάτικη/καλοκαιρινή κολεξιόν του 2011.
Αυτό που έχει μείνει στο μυαλό όλων αναφορικά με την ταινία, Boccaccio 70 είναι η πρωταγωνίστρια Romy Schneider και η γκαρνταρόμπα της γεμάτη από κοστούμια Chanel. Η σχεδιάστρια, που ήταν φίλη με την ηθοποιό, φιλοτέχνησε μια σειρά από κοστούμια, φορέματα και αξεσουάρ που αποτύπωναν με ακρίβεια την αριστοκρατική τάξη της δεκαετίας του 1960, δίνοντας όπως πάντα ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Francis Ford Coppola, επέλεξε τον οίκο Chanel για να σχεδιάσει τα κοστούμια για την ταινία του. Ο Karl Lagerfeld βρισκόταν ήδη στον έκτο χρόνο του στον οίκο μόδας μετά τον θάνατο της Coco Chanel. Η νεαρή, μόλις δώδεκα ετών, Heather McComb, περιφέρεται στους δρόμους της Νέας Υόρκης, φορώντας ένα σύνολο Chanel, ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο. Ένα σύνολο, το οποίο ενώ δεν ταιριάζει σε πρώτη ματιά με την ηλικία της, εμπλουτίζει την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα.
Ο Karl Lagerfeld, αποδέχθηκε με μεγάλη ευκολία την πρόταση του σκηνοθέτη να δημιουργήσει τα κοστούμια για την Fanny Ardant. Η ηθοποιός θα υποδυόταν την Μαρία Κάλλας. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για τον σχεδιαστή να αποδώσει φόρο τιμής στην Coco Chanel, η οποία είχε ντύσει σε πολλές περιπτώσεις την ίδια την Κάλλας. Συνολικά σχεδίασε 22 κοστούμια, κάνοντας μεγάλη προσπάθεια να μην δημιουργήσει ποτέ ακριβές αντίγραφο κάποιου ρούχου που φόρεσε η Κάλλας στο παρελθόν. Το αποτέλεσμα ήταν μια μείξη κλασικού με μοντέρνα στοιχεία, που αποτύπωνε πλήρως το σχεδιαστικό στυλ του Lagerfeld.
Ο οίκος μόδας Chanel συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Woody Allen και την Suzy Benzinger για τις ανάγκες της ταινίας Café Society. Ο οίκος “άνοιξε” τα αρχεία του προκειμένου να βρεθούν τα κατάλληλα ρούχα εποχής για την πρωταγωνίστρια Kristen Stewart και μέσα σε μια μόλις εβδομάδα αναπαράχθηκαν πιστά πολλά κοστούμια. Μαζί με τα κοστούμια, δανείστηκαν επίσης και κοσμήματα μεγάλης αξίας.