Εικαστικά / Εκθέσεις «Διερχόμενοι» και «Επτά Πύλες» του Γιώργου Ξένου
Φεβρουάριος – Μάιος 2021
Οι εναλλαγές και η πολυφωνία ως προς τη γενική θεματική, τους τρόπους και τα μέσα, χαρακτηρίζουν τον θεματικό προγραμματισμό εκδηλώσεων, Πρόσωπα του Ήρωα. Από τον κλειστό χώρο του Αναγνωστηρίου της παλιάς Εθνικής Βιβλιοθήκης επιστρέφουμε στον ανοιχτό χώρο, στα Φυτεμένα Δώματα του ΚΠΙΣΝ. Εκεί, κατά μήκος του μονοπατιού που συνδέει το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος με τον Φάρο, μας περιμένουν οι «Διερχόμενοι» του διεθνώς αναγνωρισμένου εικαστικού Γιώργου Ξένου. Πρόκειται για 100 ανθρώπινα περιγράμματα από σίδηρο (200 x 80 εκ. έκαστο). Θα μπορούσαν να είναι ανώνυμοι ήρωες, απ’ αυτούς που αγνοεί η μεγάλη Ιστορία των σπουδαίων προσωπικοτήτων, οι οποίοι με τον τρόπο τους μας καλούν να σκεφτούμε τι σημαίνει ήρωας, ποιοι είναι οι δικοί μας ήρωες, ποια η δική μας σχέση με ό,τι χαρακτηρίζεται «ηρωική στάση».
Η πολυπρόσωπη ενότητα των «Διερχόμενων», έργο που εξελίσσεται στον χρόνο, μπορεί να μετακινείται και να προσαρμόζεται σε διαφορετικούς τόπους και χώρους, παραμένοντας ανοιχτό κάθε φορά σε διαφορετικά νοήματα και μηνύματα. Στο ΚΠΙΣΝ θα δούμε για πρώτη φορά την πλήρη ανάπτυξή του. Χωρίς πρόσωπο κι άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, οι μορφές-περιγράμματα του Γιώργου Ξένου «ενθαρρύνουν την πλήρωση του κενού με πορτρέτα από την ατελείωτη χορεία των ηρώων της κάθε επανάστασης. Οι Διερχόμενοι, οι υψιτενείς αυτές φιγούρες, είναι μια λιτανεία ηρωικών μορφών έτοιμων “Πύλας πόλεων περήσειν”», όπως σημειώνει ο δημιουργός τους.
Το υλικό (σίδερο) από το οποίο είναι κατασκευασμένες και το διαφορετικό οπτικό αποτέλεσμα που προκύπτει ανάλογα με τον φωτισμό (φυσικό ή τεχνητό) καθώς οι σκιές των μορφών προστίθενται στο σύμπλεγμα, διεγείρουν τη σκέψη και το συναίσθημα. Πάρα το εύθραυστο και προσωρινό καθενός από μας (όλοι είμαστε διερχόμενοι), η επιθυμία του ανθρώπου για ζωή, ελευθερία, δημιουργία είναι μέσα στο χρόνο διαρκής και ακατάβλητη. Και σε κρίσιμες εποχές, όπως ήταν τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, η θέλησή του μπορεί να αποδειχθεί σαν από σίδερο.
Σε άλλο σημείο του ΚΠΣΙΝ, στα Νότια Μονοπάτια, θα στηθούν οι «Επτά Πύλες», μία ακόμη πολύσημη εγκατάσταση από σίδηρο. Από την επτάπυλη Θήβα της αρχαίας τραγωδίας ως τις σημερινές πύλες εισόδου στην Ελλάδα και την Ευρώπη, οι Πύλες αυτής της εγκατάστασης «μιλούν» με τον τρόπο τους για ζητήματα περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Η Πύλη είναι όριο αλλά την ίδια στιγμή άνοιγμα. Όπως η Επανάσταση του 1821 –που σηματοδότησε το τέλος 400 χρόνων δοκιμασίας του Ελληνισμού και ταυτόχρονα το άνοιγμα, την είσοδό του, στη νεότερη Ιστορία του.
«Μνημείο Ζαλόγγου» του Γιώργου ΖογγολόπουλουΦεβρουάριος-Μάιος 2021
Σε διάλογο, κατ’ έναν τρόπο, με τις δύο εγκαταστάσεις του Γιώργου Ξένου, ο γλυπτός Ζάλογγος του Ζογγολόπουλου θέτει ερωτήματα για τον τρόπο που το παρελθόν συνομιλεί με το παρόν και το μέλλον, μέσα από τις επιλογές και τα έργα των ανθρώπων – και δη μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία.
Το Μνημείο Ζαλόγγου του Γιώργου Ζογγολόπουλου αποτελεί μοναδική περίπτωση μνημειακής γλυπτικής σε δημόσιο χώρο στη χώρα μας. Κατασκευαστικός άθλος για τα ελληνικά δεδομένα της δεκαετίας του ’50 καθώς χρειάστηκαν 6 χρόνια (1954-1960) και 4.300 ασβεστολιθικοί όγκοι για να ολοκληρωθεί in situ στο όρος Ζάλογγο, η σύνθεση έξι γυναικείων μορφών του Ζογγολόπουλου επιβάλλεται στο τοπίο από το 1961, ορατή ακόμα και σε απόσταση 30 χιλιομέτρων.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον εορτασμό των 200 χρόνων από το 1821, το ΚΠΙΣΝ επαναφέρει στην Αγορά την οριζόντια τομή σε ύψος 40 εκ. της βάσης του Μνημείου Ζαλόγγου, που είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2019 στο πλαίσιο της έκθεσης «Γιώργος Ζογγολόπουλος: Το όραμα μιας δημόσιας γλυπτικής».
Η επιστροφή του εντάσσεται φυσιολογικά στο πρόγραμμα των επετειακών εκδηλώσεων. Οι, αφαιρετικά αποδοσμένες από τον Ζογγολόπουλο, Σουλιώτισσες που μεταξύ Ιστορίας και θρύλου, χορεύουν πιασμένες χέρι-χέρι στην άκρη του γκρεμού, προτιμώντας να πεθάνουν παρά να πέσουν στα χέρια του Αλή-πάσα, εκπροσωπούν όλες τις αφανείς ηρωίδες που πλήρωσαν με τη ζωή τους, και την ζωή των παιδιών τους, τον αγώνα για την ελευθερία. Ταυτόχρονα, μικρογραφία του έργου από επαργυρωμένο ορείχαλκο κατασκευασμένη από τον ίδιο τον δημιουργό, φιλοξενείται εκ νέου στην Κεντρική Υποδοχή του ΚΠΙΣΝ.
Φθινόπωρο 2021
Η ΕΒΕ, με περισσότερα από ένα εκατομμύριο βιβλία και περιοδικά, αποτελεί θεματοφύλακα της ελληνικής γραμματείας στη διαχρονία της. Λειτουργεί, όμως, και ως συνδετικός κρίκος με το περιπετειώδες παρελθόν του Ελληνισμού αφού στις ειδικές συλλογές της υπάρχουν ανεκτίμητης σημασίας χειρόγραφα (μιας περιόδου που εκτείνεται από τον 9ο έως τον 19ο αι.) και θησαυροί της ελληνικής έντυπης κληρονομιάς.
Οι Έλληνες επαναστάτες χρησιμοποίησαν την τυπογραφία από την πρώτη στιγμή. Η περίφημη προκήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος» κυκλοφόρησε τυπωμένη στις 24 Φεβρουαρίου του 1821. Δεν άργησε πολύ να εγκατασταθεί και το πρώτο τυπογραφείο στην επαναστατημένη Πελοπόννησο. Καλαμάτα, Κόρινθος, Ύδρα, Μεσολόγγι, Αθήνα, Ναύπλιο, Αίγινα, είναι τα μέρη στα οποία λειτούργησαν τυπογραφεία από το 1821 ως το 1827 για να υπηρετήσουν ποικιλοτρόπως τους σκοπούς της Επανάστασης. Σαράντα τέσσερα μικρά κατά το μάλλον ή ήττον βιβλία, επτά εφημερίδες και τουλάχιστον διακόσια είκοσι μονόφυλλα βγήκαν από τα πιεστήρια των τυπογραφείων αυτών.
Στο πλαίσιο του εορτασμού των διακοσίων ετών από την κήρυξη της Επανάστασης, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος σε συνεργασία με το ΚΠΙΣΝ θα εκθέσει αντιπροσωπευτικά δείγματα και από τις τρεις αυτές κατηγορίες εντύπων με σκοπό να αναδείξει τον ρόλο που διαδραμάτισε η τυπογραφία στα κρίσιμα εκείνα χρόνια.
Επιπλέον, χάριν της φετινής επετείου, ψηφιοποιήθηκε το Αρχείο των Επιστολών των Αγωνιστών του 1821 (μία από τις ειδικές συλλογές της ΕΒΕ) προκειμένου να μπορούν να δουν και να μελετήσουν όλοι οι Έλληνες πολίτες την αλληλογραφία των πρωταγωνιστών μίας τόσο κρίσιμης περιόδου.