Θέλω να Δω τον Πάπα!, του Θεόφραστου Σακελλαρίδη σε πρώτη μετάδοση από το Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ
Η οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη «Θέλω να δω τον Πάπα!» , που παρουσιάστηκε από την Εθνική Λυρική Σκηνή σε ραδιοφωνική παράσταση, θα μεταδοθεί το Σάββατο 13 Μαρτίου από το Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ.
Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, η οπερέτα «Θέλω να δω τον Πάπα!», έρχεται σε πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση από το Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, το Σάββατο 13 Μαρτίου, στις 16:00, σε ενορχήστρωση Μιχάλη Παπαπέτρου.
Με αφορμή τη συμπλήρωση των 70 χρόνων από τον θάνατο του σπουδαίου Θεόφραστου Σακελλαρίδη, η Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής παρουσίασε το καλοκαίρι του 2020 ένα μοναδικό περιοδεύον αφιέρωμα στον πρωτεργάτη της ελληνικής οπερέτας.
Δύο υπέροχα έργα του, το «Θέλω να δω τον Πάπα!» (1920) και η «Χαλιμά» (1926), παρουσιάστηκαν με τη μορφή ζωντανής «ραδιοφωνικής» οπερέτας, στο πλαίσιο του θεσμού του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός».
Αφιέρωμα στην ελληνική οπερέτα από τη συχνότητα του Δεύτερου ΠρογράμματοςΟι δύο αυτές «ραδιοφωνικές» παραστάσεις βρίσκουν το φυσικό τους περιβάλλον στη συχνότητα του Δεύτερου Προγράμματος 103,7 μέσα από ηχογραφήσεις που θα ακουστούν σε πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση αποκλειστικά για τους ακροατές του.
Οι ηχογραφήσεις των έργων «Θέλω να δω τον Πάπα!» σε ενορχήστρωση Μιχάλη Παπαπέτρου και «Χαλιμά» σε ενορχήστρωση Μιχάλη Παρασκάκη θα μεταδοθούν αντίστοιχα σε δύο δίωρες εκπομπές, το Σάββατο 13 και την Κυριακή 14 Μαρτίου 2021, στις 4 το απόγευμα, στο πλαίσιο του αφιερώματος του Δεύτερου Προγράμματος στην ελληνική οπερέτα.
- Αλέξανδρο Ευκλείδη, Καλλιτεχνικό Διευθυντή της Εναλλακτικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (στις 13/3)
- Μανώλη Σειραγάκη, Επίκουρο Καθηγητή Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (στις 14/3)
Ενορχήστρωση για τετραμελές ενόργανο σύνολο: Μιχάλης Παπαπέτρου
Στο «Θέλω να δω τον Πάπα!» ξεδιπλώνεται στο έπακρο η σύγχρονη αστική θεματολογία του Σακελλαρίδη, ο οποίος υπογράφει και το ποιητικό κείμενο του έργου, υποσκάπτονται τα θεμέλια της αστικής ζωής και ασκείται βιτριολική κριτική στον θεσμό της οικογένειας. Ακολουθώντας, βεβαίως, τα πρότυπα του είδους, ο συνθέτης επιδεικνύει ιδιαίτερη μουσικοθεατρική επινοητικότητα στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων που δυναμιτίζουν τις σταθερές της οικογενειακής ζωής.
Το λιμπρέτο της οπερέτας αποτελεί διασκευή στα καθ’ ημάς της φάρσας του Μωρίς Εννεκέν «Οικιακές χαρές» (1894). Σε έργα του Εννεκέν βασίζονται και άλλα σημαντικά έργα του συνθέτη, όπως ο «Βαφτιστικός» (1918) και η «Κόρη της καταιγίδος» (1923). Η σφιχτή φάρσα του Εννεκέν αποδίδεται σε ρέοντα θεατρικό λόγο από τον Σακελλαρίδη, ο οποίος και στο έργο αυτό επιτυγχάνει μια ιδεώδη μουσικοθεατρική δραματουργία διανθίζοντας την πλοκή με τα δεκαπέντε μουσικά νούμερα της οπερέτας.