Ο βομβαρδισμός παλιών και νέων ταινιών συνεχίζεται την ίδια ώρα που η πιτσιρικαρία δείχνει τα δόντια της: τα παιδικά φιλμ γεμίζουν με κόσμο τα θερινά σινεμά και στα ήδη πετυχημένα «Κρουντς 2» και «Soul» προσθέστε το «Τομ και Τζέρι» και την ντισνεϊκή «Ράια κι ο τελευταίος δράκος» που κάνουν πρεμιέρα από σήμερα.
Αυτοί που εύχονται το θάνατο μουΤο γεγονός της βδομάδας μπορεί να είναι η επανεμφάνιση της Αντζελίνα Τζολί σε μια περιπέτεια για το μαζικό κοινό αλλά το «Αυτοί που εύχονται το θάνατο μου» παρότι έχει δυνατό σκηνοθέτη πίσω από την κάμερα- ο Τέιλορ Σέρινταν του «Πάση θυσία»- δεν δικαιώνει πλήρως τις υψηλές προσδοκίες μας.
Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον Μπίλι ΧολιντέιΤην ίδια αίσθηση αφήνει κι η οσκαρική βιογραφία της Μπίλι Χολιντέι «Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον Μπίλι Χολιντέι». Ο άνισος Λι Ντάνιελς του «Μπάτλερ» επιχειρεί με ατσούμπαλο τρόπο να χωρέσει την επική διάσταση μιας συναρπαστικής ζωής στα ισχνά καλούπια ενός ακαδημαϊκού και προσχηματικού biopic.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον φιλόδοξο κι επίσης οσκαρικό «Άνθρωπο που πούλησε το δέρμα του», την τυνησιακή υποψηφιότητα στην πεντάδα της ξενόγλωσσης κατηγορίας, που ξεκινά με εντυπωσιακό ρυθμό και τεράστιες φιλοδοξίες πριν σβήσει αθόρυβα και απλοϊκά στα ρηχά νερά.
Σαφώς καλύτερες επιδόσεις επιδεικνύει το δανέζικο αστυνομικό θρίλερ «Οι παγιδευμένοι» και, κυρίως, το γαλλικό θρίλερ μυστηρίου του Ντομινίκ Μολ «Μόνο αυτοί είδαν το δολοφόνο». Με ένα σενάριο κυριολεκτικά αψεγάδιαστο και μια ατμόσφαιρα αγωνίας που δεν υποχωρεί ούτε δευτερόλεπτο- απεναντίας, όσο προχωρά η πλοκή η ένταση χτυπά κόκκινο- το φιλμ του Μολ είναι η πραγματικά σπουδαία ταινία της εβδομάδας. Μαζί με το δεύτερο φιλμ στην καριέρα του υποτιμημένου Νίκολας Ρέι, το αρχετυπικό νουάρ «Σε ένα έρημο τόπο» από το μακρινό 1950 με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ σε ένα ρόλο ζωής.