Το 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης έρχεται φέτος, από τις 24 Ιουνίου έως τις 4 Ιουλίου 2021. Πρόκειται να έχει υβριδική μορφή, συνδυάζοντας προβολές σε θερινά σινεμά της Θεσσαλονίκης αλλά και διαδικτυακά.
Η κάθε ταινία θα μπορεί να προβληθεί διαδικτυακά μια μέρα μετά την προβολή της σε φυσική κινηματογραφική αίθουσα. Έπειτα, θα παραμένει στην πλατφόρμα έως το τέλος του Φεστιβάλ ή της εξάντλησης των θεάσεών της.
Ανάμεσα στα 72 μικρού και μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ της φετινής διοργάνωσης, σας παρουσιάζουμε 5 μεγάλου μήκους και 4 μικρού μήκους ταινίες του τμήματος Ανοιχτοί Ορίζοντες.
Οι μεγάλου μήκους του τμήματος Ανοιχτοί ΟρίζοντεςΕλβετία – Γερμανία – Γεωργία, 2021, 91΄
Ένας ζάπλουτος, αγνώστων στοιχείων άντρας έχει ένα ασυνήθιστο χόμπι: αγοράζει αιωνόβια δέντρα, ορισμένα εκ των οποίων αγγίζουν το ύψος ενός δεκαπενταώροφου κτιρίου, από παράκτιες κοινότητες της Γεωργίας και τα ξεριζώνει για να τα φυτέψει στον κήπο του. Ωδή στην ανταγωνιστική σχέση ανθρώπου-φύσης και, ταυτόχρονα, ιδιότυπη διερεύνηση της έννοιας της «εκρίζωσης», η ταινία αποτυπώνει τις ανάγκες και τις αξίες της σύγχρονης γεωργιανής κοινωνίας, ενώ στοχάζεται πάνω στην ακούσια μετακίνηση και την εκούσια στασιμότητα.
Διεθνής πρεμιέρα, Ρωσία, 2020, 60΄
Ένα κινηματογραφικό πρότζεκτ αφιερωμένο στον Γεώργιο Κωστάκη, του οποίου η μοναδική συλλογή Ρωσικής αβάν-γκαρντ και αντικομφορμιστικής τέχνης αποτελεί μία από τις πιο παραδειγματικές παγκοσμίως. Στο ντοκιμαντέρ συμμετέχουν η κόρη του συλλέκτη, καλλιτέχνες και ιστορικοί τέχνης, κριτικοί και επιμελητές μουσείων, πρόθυμοι να μοιραστούν τις αναμνήσεις τους από τον Γεώργιο Κωστάκη. Διαφωνούν μεταξύ τους, αμφισβητούν ο ένας την εικόνα του άλλου σχετικά με τη ζωή του
Κωστάκη και τις απροσδόκητες τροπές της, και έτσι, μέσα από τα θραύσματα της μνήμης τους, ο θεατής έχει την ευκαιρία να σχηματίσει τη δική του εικόνα για την πολύπλευρη προσωπικότητα του συλλέκτη – την κάθε άλλο παρά απλή και, το λιγότερο, αινιγματική. Ένα σύνθετο πορτρέτο ενός ανθρώπου που διέσωσε και διατήρησε έργα της Ρωσικής αβάν-γκαρντ, τα οποία αποτελούν πλέον εθνική πολιτισμική κληρονομιά.
Ευρωπαϊκή πρεμιέρα, ΗΠΑ, 2020, 89΄
Στις προεδρικές εκλογές του 2016, η καμπάνια του υποψηφίου Μπέρνι Σάντερς πυροδότησε ένα μαζικό εθνικό ενδιαφέρον για τον σοσιαλισμό. Μόνο που στις ΗΠΑ αυτή η ιδεολογία είναι ακόμα συνυφασμένη με αντιφατικούς ορισμούς. Πρόκειται για δικτατορία ή δημοκρατία; Νορβηγία ή Βενεζουέλα; Μεταρρύθμιση ή επανάσταση; Συνυφαίνοντας αφανή επεισόδια της Ιστορίας, ζωντανά πλάνα, συνεντεύξεις ειδικών και αλληλουχίες σεκάνς animation, η ταινία υποδεικνύει πού βρίσκεται ο
σοσιαλισμός, εξερευνά το γιατί και πώς κατεστάλη, και οραματίζεται πώς θα έμοιαζε μια ανανεωτική μορφή Αμερικάνικου σοσιαλισμού, μέσα από τα μάτια διακεκριμένων διανοουμένων της Αριστεράς – μεταξύ άλλων και των Κορνέλ Γουέστ, Ναόμι Κλάιν, Βίβεκ Σίμπερ και Αλεξάντρια.
Γερμανία – Αυστρία, 2021, 73΄
Η ταινία καταγράφει την αμείλικτη πραγματικότητα των μεταναστριών που εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί σε χώρες της Μέσης Ανατολής: από το νομικό πλαίσιο που ορθώνει δομές εξουσίας και ελέγχου, ευνοώντας τη διαφθορά και την κακοποίηση, έως την ιδιωτική, οικιακή σφαίρα, που εξυπηρετεί την αναπαραγωγή ενός πατριαρχικού συστήματος διακρίσεων σε βάρος των γυναικών και υπονομεύει τα
δικαιώματα των αλλοεθνών που απασχολούνται επαγγελματικά με το νοικοκυριό. Αποκαλύπτοντας σύγχρονες μορφές δουλείας, η ταινία είναι ένας ισχυρός προβληματισμός για τον ρόλο των γυναικών και της οικιακής εργασίας στις καπιταλιστικές κοινωνίες.
Ολλανδία – Γερμανία – Δανία, 2020, 102΄
Ένα συγκλονιστικό κινηματογραφικό πορτρέτο του μεγαλύτερου παλιρροϊκού υγροτόπου στον πλανήτη, της θάλασσας του Βάντεν. Η ταινία καταγράφει τη σκληρή και συνάμα εύθραυστη σχέση του ανθρώπου με τη φύση – τη φύση που πάλλεται με την εισπνοή και την εκπνοή της παλίρροιας. Μια υπνωτική ματιά στους κύκλους και στις αντιθέσεις των εποχών: η ζωή και ο θάνατος, η θύελλα και η σιωπή, το πλήθος και το άτομο, όλα με φόντο το επιβλητικό σκηνικό ουρανού, νερού, ανέμου, ομίχλης και του αενάως μεταβαλλόμενου φωτός.
Διεθνής πρεμιέρα, Γερμανία, 2020, 9΄
Ο παππούς του σκηνοθέτη ήταν ένας από τους πρώτους Έλληνες που μετανάστευσαν στη Γερμανία μετά από τη Συμφωνία Απασχόλησης που υπογράφηκε μεταξύ των δύο χωρών. Ένα σύντομο ποιητικό ντοκιμαντέρ για τη νοσταλγία, την οικογένεια και τους λεγόμενους «γκασταρμπάιτερ». Πρόθεση της
ταινίας είναι να καταστήσει ορατά τα άτομα που οικοδόμησαν τη Γερμανία, αλλά ποτέ δεν ενσωματώθηκαν πλήρως στην κοινωνία, παρόλο που ζουν στη χώρα εδώ και τρεις γενιές.
Παγκόσμια πρεμιέρα, Ιράν, 2021, 15΄
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων με αναπηρία που ζει σ’ ένα χωριό στο βόρειο Ιράν έρχεται αντιμέτωπο με μια ανείπωτη τραγωδία, όταν ο μικρός τους γιος πέφτει σε κώμα μετά από ατύχημα. Αψηφώντας τις ισλαμικές παραδόσεις περί ταφής, ξεπερνώντας τα εμπόδια της γραφειοκρατίας και μετατρέποντας την απόγνωση σε ελπίδα, οι γονείς συμφωνούν να δωρίσουν τα όργανα του γιου τους. Πέντε χρόνια μετά την γενναία τους απόφαση, ένα κινηματογραφικό συνεργείο τους επισκέπτεται και καταγράφει
την αργή πορεία της συμφιλίωσης τους με τον θάνατο – ή, μάλλον, την εξοικείωσή τους με την αιώνια ζωή.
Διεθνής πρεμιέρα, Τουρκία, 2021, 6΄
Η ιστορία ενός σκιέρ αντοχής που αγωνίζεται για την Τουρκική εθνική ομάδα. Παρά το γεγονός ότι είναι ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, το σκι αντοχής είναι σχεδόν άγνωστο στην Τουρκία. Αν και συμμετείχε τέσσερις συναπτές φορές στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο πρωταγωνιστής αυτού του ντοκιμαντέρ δεν είχε ποτέ χορηγό ή κάλυψη από τον Τύπο. Ολυμπιονίκης και τις τέσσερις φορές, ο Σαμπαχατίν Ογλάγκο προπονείται μόνος του στα βουνά της
Ανατολικής Ανατολίας εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια…
Γαλλία, 2020, 16΄
Η ταινία περιγράφει τις συνεχείς και αποτυχημένες προσπάθειες του σκηνοθέτη Μπαστιάν Ντιμπουά να ανοίξει διάλογο με τον παππού του, χρησιμοποιώντας έναν έξοχο συνδυασμό εικαστικών στιλ ώστε να αφηγηθεί μια ιστορία για τα τραύματα του πολέμου, τις οικογενειακές συγκρούσεις, τη δημιουργική διαδικασία και τελικά την αγάπη ενός παιδιού προς τους προγόνους του.
Στο τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης εντάσσονται διεθνείς ταινίες με πρωτοποριακή ματιά. Η περιγραφή που δίνει το ίδιο το Φεστιβάλ για το εν λόγω τμήμα είναι η εξής:
“Μια διαδρομή στο πιο ενδιαφέρον σινεμά τεκμηρίωσης των ημερών μας, σε κάθε γεωγραφικό και κινηματογραφικό πλάτος και μήκος, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ταινίες που προσδιορίζουν τις δικές τους συντεταγμένες και μας περιμένουν να τις ανακαλύψουμε.”.
Περισσότερες πληροφορίες για το 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης μπορείτε να βρείτε στο www.filmfestival.gr.