Χόρχε Λουίς Μπόρχες: 35 χρόνια χωρίς τον άνθρωπο που μάς δίδαξε ότι “με κάθε αντίο μαθαίνεις”

Σαν σήμερα στις 14 Ιουνίου το 1986 έφυγε από τη ζωή ο Αργεντίνος ποιητής και συγγραφέας Χόρχε Λουίς Μπόρχες, μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα. Αν και σπουδαίος συγγραφέας και ποιητής δεν κέρδισε ποτέ Νόμπελ για το έργο του, έμεινε όμως για πάντα στην ιστορία μέσα από τα λόγια του.

Διάσημος για τα διηγήματά του και το ταλέντο του να ενώνει το φανταστικό με το πραγματικό, ο Μπόρχες ήταν επίσης δοκιμιογράφος, ποιητής, κριτικός, αλλά και μεταφραστής. Πολύγλωσσος, πολυπράγμων και πολυμαθής, ο Μπόρχες αγάπησε τη γλώσσα και πολύ συχνά “έπαιζε” μαζί της. Είχε πολλά ενδιαφέροντα, με πολλές από τις πιο διάσημες ιστορίες του να αφορούν τη φύση του χρόνου, το άπειρο, την πραγματικότητα και τη φαντασία, την ταυτότητα και φυσικά την Νότια Αμερική, απ’ όπου και καταγόταν.

Όταν στο τέλος της ζωής του, έχανε σιγά σιγά την όραση του λόγω του γλαυκώματος από το οποίο έπασχε, άρχισε να στρέφεται όλο και περισσότερο προς την ποίηση, καθώς μπορούσε να απομνημονεύσει ολόκληρα ποιήματα. Μάλιστα, δεν έμαθε ποτέ Σύστημα Μπράιγ, αλλά είχε τη βοήθεια της μητέρας του, στην οποία απήγγειλε τα έργα του. Όπως και στα διηγήματά του, έτσι και στην ποίηση του έμπλεκε τη φαντασία και την πραγματικότητα, με στίχους παράλληλα σουρεαλιστικούς αλλά και ρεαλιστικούς.

Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Σήμερα συμπληρώνονται 35 χρόνια από τον θάνατο του κι εμείς θυμόμαστε μερικά λόγια του που έχουν μείνει για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μας.

• “Κάθε ζωή διαμορφώνεται από μια μοναδική στιγμή, τη στιγμή που ο άνθρωπος συνειδητοποιεί, μια για πάντα, ποιος είναι”
• “Η ζωή είναι ένα όνειρο που βλέπει ο Θεός”
• “Η ίδια η ζωή είναι ένας αφορισμός”
• “Ο θάνατος είναι το άπειρο που πλησιάζει”
• “Τα γηρατειά (όπως τα αποκαλούν οι άλλοι) μπορεί και να ‘ναι ο καιρός της ευτυχίας μας. Το ζώο έχει πια πεθάνει η πεθαίνει όπου να ‘ναι. Απομένει μονάχα ο άνθρωπος και η ψυχή του”
• “Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης”
• “Να είμαι μαζί σου και να μην είμαι μαζί σου είναι ο μόνος τρόπος που έχω για να μετρώ τον χρόνο”
• “Μην μιλάς εκτός κι αν μπορείς να βελτιώσεις τη σιωπή”
• «Υπάρχουν ήττες που αξίζουν περισσότερο από την νίκη»
• “Με κάθε αντίο μαθαίνεις”