με γοήτευε πολύ να μεταμφιέζομαι και να φέρομαι σαν την εκάστοτε περσόνα. Νοσταλγώ την παιδική αθωότητα και τη σύμβαση του «αφού ντύθηκα κάτι, είμαι και αυτό».
Ενώ από πάντα γνώριζα ότι θέλω να ασχοληθώ με την υποκριτική, αρχικά σπούδασα ψυχολογία.Δεν θα μπορούσα ποτέ να ασχοληθώ με κάτι που δεν θέτει στο επίκεντρο του τον άνθρωπο και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Με ενδιαφέρει πολύ η υποκειμενική εμπειρία της πραγματικότητας και ο ανθρώπινος ψυχισμός.
και μπορώ να πω ότι η θεατρική πραγματικότητα καθρέφτισε το όνειρο μου χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι πολλές φορές αποκαρδιωτικά δύσκολα.
είναι η γνωριμία μου με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό. Αισθάνομαι πολύ τυχερή και ευγνώμων για τον κόσμο που μου άνοιξε. Είναι ένας άνθρωπος που με συγκινεί και θαυμάζω πολύ βαθιά.
Η παράσταση «Κομμώτριες-Μεταπολίτευση» ήταν η πρώτη μου επαγγελματική δουλειάκαι μια εμπειρία που θα την κρατήσω αναλλοίωτη. Είναι μεγάλη ευτυχία να βρίσκεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που τους αναγνωρίζεις ως συγγενείς.
Πιστεύω στον παράγοντα της τύχης στα πράγματα και θεωρώ ότι έχω σταθεί πολύ τυχερή.Την ίδια στιγμή, όμως, πιστεύω και ότι ελκύουμε πρόσωπα και καταστάσεις που καθρεπτίζουν ένα πολύ βαθύ και πυρηνικό κομμάτι μας και για αυτό έχουμε μεγάλη ευθύνη.
Το καλοκαίρι με βρίσκει σε περιοδεία στον «Οθέλλο», ένα κλασικό αριστουργηματικό κείμενο.Είμαι πραγματικά ευγνώμων στον Αιμίλιο Χειλάκη και τον Μανώλη Δούνια που με εμπιστεύτηκαν με έναν τόσο μεγάλο ρόλο, αυτόν της Δυσδαιμόνας – μόλις στην δεύτερη επαγγελματική μου δουλειά. Έχω την τύχη να βρίσκομαι σε ένα θίασο σπουδαίων συνεργατών οι οποίοι με «αγκάλιασαν» από την πρώτη στιγμή και μου επιτρέπουν να μαθαίνω από την εμπειρία τους με μεγάλη γενναιοδωρία. Ο ρόλος της Δυσδαιμόνας είναι για μένα μια μεγάλη πρόκληση που έχει ανοίξει μέσα μου πολύτιμες διαδρομές και ορίζοντες.
Ο Σαίξπηρ σχολιάζει έννοιες όπως η διαφορετικότητα, τα στερεότυπα και ο «ξένος».Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο καθένας μας εμπεριέχει μέσα του ταυτόχρονα και τον «ξένο» και τα στερεότυπα που μπορούν εν δυνάμει να εναντιωθούν σε κάθε μορφής διαφορετικότητα. Μόνο αν αποδεχτούμε τη διττή φύση μας μπορούμε να έρθουμε πραγματικά κοντά στον «άλλον».
έκανε πιο διαυγή την λαχτάρα του και πιο έντονη την επιθυμία του να επιστρέψει. Μπορεί ο φόβος να είναι μεγαλύτερος, αλλά η τέχνη είναι ένα είδος αντίδοτου απέναντι στον φόβο.
μέσα από τις διαδοχικές αποκαλύψεις κακοποιητικών συμπεριφορών και στον κόσμο του θεάτρου. Εύχομαι μέσα από αυτό να μεταφερθεί ένα ηχηρό μήνυμα και στην υπόλοιπη κοινωνία σχετικά με το ποιες συμπεριφορές είναι αποδέκτες και κατά ποσό μια θέση εξουσίας δύναται να λειτουργήσει ως μέσο εκμετάλλευσης.
Η Μάιρα Γραβάνη πρωταγωνιστεί στον “Οθέλλο” του Ουίλιαμ Σαίξπηρ που ξεκινά να περιοδεύει από τις 24 Ιουνίου σε όλη την Ελλάδα. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Βράχων στις 24 και 25 Ιουνίου.
Σκηνοθετούν: Αιμίλιος Χειλάκης – Μανώλης Δούνιας
Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Πρωταταγωνιστούν: Γιάννης Μπέζος, Αιμίλιος Χειλάκης, Μυρτώ Αλικάκη, Κώστας Κορωναίος,
Αλέξανδρος Βάρθης, Μάιρα Γραβάνη, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Κρις Ραντάνοφ, Μανώλης Δούνιας, Ελευθερία Κοντογιώργη, Νίκος Τσιμάρας